Przyznanie na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców określonym organom administracji publicznej legitymacji procesowej uprawniającej domagania się przed sądem powszechnym stwierdzenia nieważności nabycia nieruchomości bez wymaganego zezwolenia, nie pozostaje w jakiejkolwiek relacji normatywnej do samego postępowania w przedmiocie udzielenia zezwolenia na nabycie

Prawidłowa wykładnia art. 4 ust. 15 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości prowadzić powinna do przyjęcia stanowiska, że kluczowe znaczenie dla oceny, czy nieruchomość jest wykorzystywana na inne cele niż cele, które stanowiły podstawę udzielenia bonifikaty, ma ustalenie, czy przedmiotowa nieruchomość wchodzi w skład przedsiębiorstwa skarżącego. Samo

Celem regulacji zawartej w art. 12 ust. 2 u.k.p. jest (czasowe) wykluczenie z ruchu drogowego tych kierowców, którzy swoim zachowaniem wykazali, że zagrażają bezpieczeństwu w komunikacji.

Organy, orzekając o zatrzymaniu prawa jazdy, zastosowały przepisy z mocą wsteczną, a więc w warunkach niedopuszczalnej retroaktywności. Skoro zdarzenia polegające na naruszeniu przepisów ruchu drogowego, które skutkowały naliczeniem punktów, miały miejsce przed dniem 18 maja 2015 r., a więc przed wejściem w życie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy zmieniającej, a równocześnie po utracie mocy obowiązującej

Sąd administracyjny, kontrolując zgodność z prawem postępowania administracyjnego i wydanej w jego wyniku ostatecznej decyzji administracyjnej, nie ma w świetle obowiązujących przepisów ani obowiązku, ani nawet uprawnienia, aby odnosić się do zdarzeń późniejszych i uwzględniać dokumenty powstałe po wydaniu zaskarżonej decyzji.

Warunek przytoczenia podstawy zaskarżenia i ich uzasadnienia nie jest spełniony, gdy skarga kasacyjna zawiera wywody zmuszające Sąd kasacyjny do domyślania się, który przepis skarżący miał na uwadze, podnosząc zarzut naruszenia prawa materialnego lub procesowego. Naruszony przez Sąd I instancji przepis musi być wyraźnie wskazany, gdyż w przeciwnym razie ocena zasadności skargi kasacyjnej nie jest możliwa