Spółdzielcze prawo do lokalu nie daje członkom spółdzielni legitymacji do udziału w postępowaniach dotyczących zagospodarowania terenów, których właścicielem lub wieczystym użytkownikiem jest spółdzielnia.

Nie sposób twierdzić, że wystarczy, aby zastrzeżenia do stanu zdrowia kierującego pojazdem mógł skutecznie zgłosić jakikolwiek podmiot. Zastrzeżenia te winien stwierdzić organ wydający decyzję o skierowaniu na badania. W wyniku przeprowadzonego postępowania muszą zostać ustalone okoliczności uprawdopodobniające istnienie stanów chorobowych, wpływających na zdolność psychofizyczną do kierowania pojazdami

Z faktu, iż skarżący wyrejestrował pojazd w czasie obowiązywania ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41 ze zm./ nie można wyprowadzić wniosku, że nabył on jednocześnie w oparciu o tę ustawę uprawnienie do ponownego zarejestrowania tego pojazdu w każdym czasie.

W sprawie dotyczącej rejestracji pojazdu zarówno organy administracji publicznej jak i sąd administracyjny nie mogą zajmować się oceną istnienia dobrej wiary jednej ze stron umowy zawieranej w przekonaniu, że jest ona czynnością przenoszącą jego własność, gdyż te sprawy należą do właściwości sądu powszechnego.

Brak dowodu uiszczenia należnej opłaty za korzystanie z dróg krajowych w momencie dokonywania kontroli stanowi naruszenie przepisu art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./. Na kierującym pojazdem spoczywa ciężar dowodu, że należna opłata została uiszczona. Przy tym może on to uczynić w jeden jedyny sposób - przez okazanie prawidłowo wypełnionej

Niezawarcie uzasadnienia skargi kasacyjnej w ogóle powodować będzie nieusuwalny brak skargi kasacyjnej, skutkujący jej odrzucenie, natomiast przytoczenie uzasadnienia, ale nieodnoszącego się do podanych zarzutów prowadzi do uznania, iż podstaw kasacyjnych nie można uznać za usprawiedliwione.

Wyrok dotyczy kary pieniężnej, wymierzonej w drodze decyzji administracyjnej, za przejazd pojazdu nienormatywnego po drogach publicznych bez wymaganego zezwolenia.Zarządzenie nr 39 Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie wprowadzenia przepisów metrologicznych o wagach samochodowych (Dz. Urz. Miar i Probiernictwa z 2000 r. Nr 6, poz. 40), wydane na podstawie delegacji ustawowej

Punkt 6 załącznika nr 1 do rozporządzenia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wysokości kar pieniężnych w transporcie drogowym /Dz.U. nr 115 poz. 999 ze zm./ przekracza delegację ustawową, gdyż określa nowy przypadek, za który winna być uiszczona kara pieniężna, a mianowicie wykonywanie transportu lub przewozu na potrzeby własne "bez posiadania dowodu uiszczenia opłaty za przejazd po drogach krajowych

Zastosowanie sankcji kary pieniężnej a nie sankcji pozbawienia uprawnienia przez cofnięcie zezwolenia nie może być uznane za wadliwą wykładnię przepisów o nałożeniu kary pieniężnej w transporcie drogowym. Cofnięcie zezwolenia jest odrębnym rodzajem sankcji, która nie jest związana z sankcją kary pieniężnej.

1. Skoro kartę opłaty za przejazd po drogach krajowych wypełniać może tylko jednostka wydająca, to przedsiębiorca nie ponosi odpowiedzialności z tytułu niewłaściwego jej wypełnienia. 2. Na obywatelu, załatwiającym swoją sprawę w organie administracji, czy w uprawnionej do tego innej jednostce wykonującej zadania państwa, nie ciąży obowiązek, ani też nie posiada on uprawnienia do dokonywania kontroli

Skarżący był zawiadomiony na piśmie o terminie rozprawy przed sądem. Z akt sprawy nie wynika, by zgłaszał on wnioski dowodowe. Nie może w postępowaniu kasacyjnym skutecznie wykazywać, że sprawa nie była dostatecznie wyjaśniona do merytorycznego rozstrzygnięcia.

Dokonywanie przez sąd administracyjny samodzielnych ustaleń faktycznych jest dopuszczalne jedynie w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego działania lub bezczynności organu administracji