Interpretacja przepisów dotyczących kar za naruszenia obowiązków wynikających z ustawy SENT nie powinna prowadzić do automatyzmu w sankcjonowaniu 'oczywistych omyłek', a zasada proporcjonalności i uwzględnienie interesu publicznego wymaga indywidualnego podejścia do każdego przypadku, kiedy może dojść do odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej.

Tworzenie sztucznych warunków do uzyskania pomocy na ograniczenie produkcji mleka, skutkujące brakiem realnego zmniejszenia podaży mleka na rynku wspólnotowym, sprzeciwia się celom sektorowego prawodawstwa rolnego i uprawnia organy do odmowy przyznania takiej pomocy na podstawie przepisów unijnych i krajowych regulujących system wsparcia w rolnictwie.

Interpretacja przepisu art. 24 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów (SENT) powinna uwzględniać szerokie rozumienie interesu publicznego i zasadę proporcjonalności, pozwalając na odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej w przypadku jednorazowych, nieistotnych omyłek formalnych niestwarzających realnego zagrożenia dla interesów Skarbu Państwa.

Wymagalność zobowiązania, o której mowa w art. 11 ust. 1 u.p.u.n., nie jest uwarunkowana istnieniem w obrocie prawnym decyzji lub deklaracji podatkowej określającej jego wysokość, tytułów wykonawczych lub kart kontowych podatnika odnotowujących kwotę zaległości wynikającej z zobowiązania. Zobowiązanie wynika wprost z przepisów prawa i z przepisów prawa wynika termin jego płatności, a tylko to ustalenie