Art. 429 k.c. jest podstawą odpowiedzialności danego podmiotu za cudzy czyn w sytuacji, gdy ten, któremu powierzono wykonanie czynności, zajmuje wobec powierzającego pozycje samodzielną. Odpowiedzialność powierzającego jest oparta na istnieniu związku przyczynowego między powierzeniem czynności a wyrządzeniem przez sprawcę szkody oraz na winie w wyborze bo powierzający odpowiada zawsze za własną winę

W sytuacji, gdy w umowie przedwstępnej nie określono terminu zawarcia umowy przyrzeczonej, a także nie doszło do jego ustalenia w ciągu roku od zawarcia umowy przedwstępnej, roszczenie o zawarcie umowy przyrzeczonej wygasa z upływem tego roku, co uniemożliwia powodowi dochodzenie zawarcia umowy na zasadach określonych w porozumieniu.

Wierzytelność banku nie może być zabezpieczona hipotecznie tylko na nieruchomości wspólnej, gdyż udziały w tej nieruchomości po wyodrębnieniu własności lokali wiążą się z nieruchomościami lokalowymi jako im przynależne i podporządkowane. Nieruchomość wspólna nie może być samodzielnie przedmiotem obrotu, a zatem nie mogą utrzymać się na niej zabezpieczenia hipoteczne, które by nie dotyczyły także lokali

W przypadku kontraktów terminowych i podobnych umów dotyczących instrumentów finansowych i inwestycyjnych nie jest konieczne określanie w umowie matematycznych algorytmów rozliczeń w przypadku przedterminowego rozwiązania takiego kontraktu, jeżeli standardy takie opracowały banki, a umowa ramowa nie daje możliwości wypowiedzenia jej w zwykłym trybie.

Dla oceny czy posiadanie nieruchomości przez Skarb Państwa miało miejsce w złej wierze konieczne jest dogłębne zbadanie przesłanek prawnych i faktów uzasadniających tytuł prawny Skarbu Państwa do nieruchomości, w szczególności w kontekście ważności decyzji administracyjnych, które niekiedy były podstawą wpisu praw własności do księgi wieczystej.

1. W prawie polskim nie obowiązuje zasada, że nikt nie może sobie zmienić podstawy posiadania (nemo sibi ipse causam possesionis mutare potest). 2. Niezależnie od tego czy skutek rzeczowy umowy sprzedaży ma się ziścić w dacie zawarcia umowy (art. 155 § 1 k.c.) czy też w późniejszym terminie (przy przeniesieniu własności pod warunkiem zawieszającym zapłaty ceny), to i tak ryzyko przypadkowej utraty

W odniesieniu do umów stwarzających zobowiązanie ciągłe odstąpienie od umowy nie wywołuje skutku ex tunc.