Orzeczenia
1. Art. 10 pr. weksl. nie wymaga szczególnej formy porozumienia wekslowego, a zatem może ono być osiągnięte także w sposób dorozumiany, zaś jego wykładnia odbywa się na ogólnych zasadach art. 65 k.c. 2. W razie naruszenia uprawnienia do uzupełnienia weksla in blanco przez wpisanie wyższej sumy od kwoty wierzytelności, dla której zabezpieczenia weksel in blanco został wręczony, osoba na nim podpisana
Trudno jest w sytuacji, gdy powódka zajmuje mieszkanie rotacyjne od wielu lat, wyremontowała je, spłaciła ciążące na nim zadłużenie kredytowe, wniosła stosowany wkład i niewątpliwe jest, że służy jej roszczenie o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego o zbliżonej kategorii [art. 10 ust 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych], znaleźć racjonalne powody, które uzasadniałyby
Początkiem biegu terminu przedawnienia roszczenia o ustanowienie spółdzielczego prawa do lokalu [art. 35 prawa lokalowego] jest złożenie wniosku wszczynającego właściwe postępowanie.
1. Pojęcie „naruszonego uprawnienia” [art. 43 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych] powinno być odnoszone przede wszystkim do interesów prawnych skarżącego o charakterze ekonomicznym i socjalnym, nie zaś do tych sytuacji, gdy przepis prawa wprost nakazuje przyjęcie pewnych rozwiązań w uchwale określającej przedmiot odrębnej własności lokali i stan nieruchomości wspólnej. W oparciu o przesłankę
Należności wypłacane wspólnikowi spółki jawnej ponad wartość wniesionego wkładu podlegają opodatkowaniu jako przychód z praw majątkowych.
Zarzut naruszenia art. 328 § 2 w związku z art. 391 k.p.c., przy jednoczesnym braku zarzutów naruszenia innych przepisów prawa materialnego i procesowego oznacza, ze skarżący nie ma zastrzeżeń do prawidłowości wyroku pod względem jego zgodności z przepisami prawa materialnego i procesowego, a jedynie skarży się na niedostatki jego uzasadnienia. Jest oczywiste, że w takiej sytuacji nawet uznanie przez
Umowę przekazania gospodarstwa rolnego następcy można traktować jak darowiznę w rozumieniu art. 33 pkt 2 k.r.o.
1. Pobranie przez powoda w 1991 r. odprawy rentowej w związku z przejściem na rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy (art. 921 § 2 k.p.) nie stanowi przeszkody do zasądzenia na jego rzecz odszkodowania obejmującego swoiste wyrównanie tej odprawy do kwoty, jaką otrzymałby, gdyby nie uległ wypadkowi w 1986 r. i nie przeszedł w 1990 r. na rentę z tytułu niezdolności do pracy, lecz pracował w