W kontekście zadań z zakresu ochrony przeciwpowodziowej, Skarb Państwa, jako właściciel określonych rzeczy, nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe w wyniku nieprawidłowej realizacji tych zadań tylko dlatego, że jest właścicielem tych rzeczy. Odpowiedzialność ta wynika raczej z faktu, że Skarb Państwa został powierzony do prowadzenia określonych działań w tym zakresie. Szkoda wyrządzona przez

Każde odszkodowanie, a zatem nie tylko to, którego dotyczy art. 129 ust. 1 i 2 p.o.ś., ma zmierzać do skompensowania uszczerbku w majątku poszkodowanego spowodowanego zdarzeniem szkodzącym. Zarówno rodzaj i jak oznaczalna w pieniądzu wysokość tego uszczerbku może się zmieniać, zwłaszcza jeśli pomiędzy stwierdzeniem szkody i zażądaniem jej naprawienia oraz momentem zweryfikowania twierdzeń poszkodowanego

Sprostowanie prasowe, zgodnie z art. 31a Prawa prasowego, może dotyczyć jedynie nieścisłej lub nieprawdziwej wiadomości. Interpretacja przepisów prawnych, nawet jeśli jest błędna, nie jest uznawana za "nieprawdziwą" i jako taka nie może podlegać sprostowaniu.

Krótkotrwałe wstrzymanie płacenia długów wskutek przejściowych trudności nie jest podstawą ogłoszenia upadłości, a o niewypłacalności w rozumieniu art. 11 ust. 1 p.u.n. można mówić dopiero wtedy, gdy dłużnik z braku środków przez długi czas (długotrwale) nie wykonuje przeważającej części (większości) swoich wymagalnych zobowiązań.

Klauzule umowne dotyczące zasad waloryzacji świadczenia głównego w umowie kredytu, które nie określają w sposób jednoznaczny treści i wysokości świadczenia kredytobiorcy, mają charakter abuzywny i nie wiążą kredytobiorcy.

1. Odpowiedzialność właściciela nieruchomości obciążonej hipoteką ma charakter akcesoryjny w stosunku do odpowiedzialności dłużnika, ale nie jest to akcesoryjność bezwzględna. 2. W przypadku, gdy właściciel nieruchomości obciążonej nie jest dłużnikiem zabezpieczonej wierzytelności, wypowiedzenie umowy kredytu nie ma charakteru wypowiedzenia w ścisłym tego słowa znaczeniu. 3. Wypowiedzenie w stosunku

W postępowaniu kasacyjnym Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez sąd drugiej instancji i nie może dokonywać własnych ustaleń faktów ani oceny dowodów. Skarga kasacyjna nie może opierać się na zarzutach dotyczących ustaleń faktów lub oceny dowodów, a Sąd Najwyższy kontroluje jedynie prawidłowość zastosowania prawa materialnego na podstawie ustaleń faktycznych dokonanych

1. Postanowienia umowy kredytowej, które określają sposób ustalania kursu waluty obcej przez kredytodawcę, stanowią element klauzuli indeksacyjnej (przeliczeniowej) i określają „główne świadczenia stron”. Takie postanowienia, jeśli są sformułowane w sposób niejednoznaczny, mogą podlegać kontroli pod kątem ich abuzywności. 2. W sytuacji, gdy umowa kredytowa jest uznana za nieważną, konsument może dochodzić

W wyjątkowych okolicznościach, takich jak ciężki i trwały uszczerbek na zdrowiu dziecka spowodowany czynem niedozwolonym, możliwe jest uwzględnienie roszczenia z art. 448 k.c. kierowanego przez rodzica.

1. Zgoda inwestora na zawarcie umowy z podwykonawcą może być wyrażona w sposób wyraźny lub dorozumiany, ale musi być dostateczna w rozumieniu art. 60 k.c., dla przypisania oświadczeniu woli konkretnej treści.

Wyeliminowanie abuzywnych klauzul przeliczeniowych nie może prowadzić do utrzymania w mocy umowy kredytu indeksowanego kursem CHF jako kredytu złotowego oprocentowanego według stawki LIBOR.

W kontekście regulacji prawa prasowego dotyczących sprostowania, zasadnicza rola trybu naprawczego gwarantuje indywidualnym podmiotom prawne środki do skutecznego dochodzenia swojego prawa do sprostowania. Zaniechanie przez redaktora naczelnego odpowiedniej realizacji tego trybu prowadzi nie tylko do naruszenia zasady równości stron, ale także do destabilizacji integralności systemu prasowego, w którym

Abuzywność klauzul indeksacyjnych (waloryzacyjnych) w umowach kredytowych nie wynika z samego faktu odwołania się do tabel kursowych banku jako podstawy określenia wartości świadczenia, lecz z faktu, że kredytobiorca nie jest w stanie samodzielnie określić wysokości udostępnionej mu kwoty ani wysokości świadczeń, które będzie musiał spełnić na rzecz banku, na podstawie treści tych klauzul.

1. Klauzule waloryzacyjne w umowach kredytów indeksowanych do waluty obcej, umożliwiające bankowi jednostronne ustalanie kursów walut, są abuzywne i sprzeczne z zasadami transparentności, a zatem nie wiążą kredytobiorcy - konsumenta. 2. Stwierdzenie nieważności umowy kredytowej z powodu obecności klauzul abuzywnych skutkuje roszczeniami o zwrot świadczeń pieniężnych i może prowadzić do unieważnienia

Sprawy umieszczone w porządku obrad na żądanie akcjonariuszy mniejszościowych w trybie art. 400 § 1 k.s.h. nie mogą być z niego usuwane na podstawie art. 409 § 2 k.s.h. Wykładnia przeciwna nie pozwala na realizację przyznanego akcjonariuszom mniejszościowym prawa i w konsekwencji pozbawia przepis jakiejkolwiek celowości, a tym samym racji bytu. Celem przepisu jest zabezpieczenie interesów akcjonariuszy

Ochrona praw własności intelektualnej w obrocie towarowym jest kluczowa dla utrzymania uczciwej konkurencji i ochrony renomy znaku towarowego, a nieprzestrzeganie tych praw i próby ich zakwestionowania w sądzie, opierając się na innych podstawach prawnych, takich jak nadużycie prawa podmiotowego czy zasady współżycia społecznego, są niewłaściwe i sprzeczne z duchem prawa.

Postanowienia umowy zawartej z konsumentem, przyznające bankowi swobodę kształtowania kursu waluty obowiązującego w ramach stosunku umownego i tym samym swobodę kształtowania wysokości świadczenia własnego i drugiej strony, są uznawane za niedozwolone postanowienia umowne. Abuzywność klauzul oceniana jest na chwilę zawarcia umowy, nie biorąc pod uwagę późniejszych działań przedsiębiorcy czy zmian prawnych

Powołanie się na naruszenie art. 382 k.p.c. może wyjątkowo stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, jeżeli skarżący wykaże, że sąd drugiej instancji bezpodstawnie pominął część zebranego w sprawie materiału, orzekając wyłącznie na podstawie materiału zgromadzonego przed sądem pierwszej instancji albo oparł swe merytoryczne orzeczenie na własnym materiale, z pominięciem wyników postępowania

1. W świetle art. 4 i 9 ust. 1 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR), osoba niebędąca stroną umowy przewozu nie może być uznana za nadawcę przesyłki tylko z tej przyczyny, że została wskazana jako nadawca w liście przewozowym. 2. Nadawcą przesyłki jest strona zawierająca z przewoźnikiem umowę przewozu. 3. Prawo nadawcy do rozporządzania towarem w rozumieniu art. 12 konwencji

W interpretacji umów ubezpieczenia, szczególnie w przypadku ubezpieczeń o charakterze ochronnym, zasada in dubio contra proferentem powinna być ściśle respektowana, co oznacza, że wszelkie niejasności lub wątpliwości co do zakresu odpowiedzialności i wyłączeń powinny być rozstrzygane na korzyść ubezpieczającego, aby zachować zgodność z celem ubezpieczenia i zasady lojalności.

Występowanie w postępowaniu sądowym z udziałem pełnomocników procesowych, którzy nie przedłożyli dokumentu pełnomocnictwa wykazującego ich uprawnienie do reprezentowania strony, powoduje nieważność tego postępowania. Przestrzeganie rygorów proceduralnych ma charakter ogólny i służy zarówno interesom stron, jak i wymiarowi sprawiedliwości.

1. Skoro celem art. 815 k.c. jest zobowiązanie ubezpieczającego do podania ubezpieczycielowi stosownych informacji, to ich przekazanie w innej formie niż pisemna (a więc również w postaci elektronicznej) wyczerpuje obowiązek wskazany w § 1 tego artykułu, jeżeli na podstawie tych informacji doszło do zawarcia umowy ubezpieczenia. 2. Jeżeli jeden ze współwłaścicieli nieruchomości podaje nieprawdziwe

1. Wystąpienie z powództwem eksmisyjnym przez właściciela - obdarowanego, wobec darczyńców, mieszkających bez tytułu prawnego, nie może być traktowane jako przejaw rażącej niewdzięczności, uzasadniający odwołanie darowizny. 2. Jeśli nie można uznać, że miała miejsce rażąca niewdzięczność, to nie ma podstaw do rozważania kwestii przebaczenia, dokonanego przez jednego z powodów po dokonaniu darowizny

1. Abuzywność klauzuli umownej nie prowadzi zawsze do nieważności całej umowy. Jeżeli umowa jest możliwa do utrzymania bez abuzywnej klauzuli, umowa pozostaje ważna, a klauzula jest pomijana w jej realizacji. 2. W przypadku stwierdzenia abuzywności klauzuli umownej dotyczącej dodatkowego zabezpieczenia kontraktu, skutkiem jest brak dodatkowego zabezpieczenia dla banku oraz brak obowiązku ponoszenia