Wolność wypowiedzi organów władzy wykonawczej nie usprawiedliwia naruszania dóbr osobistych przez przekazywanie nieprawdziwych informacji, a odpowiedź na krytykę prasową powinna być rzetelna i oparta na prawdziwej podstawie faktycznej.

W świetle art. 378 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, dla rozpoznania sprawy w instancji apelacyjnej wystarczające jest dokonanie przez sąd drugiej instancji określnych ustaleń faktycznych i oceny prawnej rozpatrywanego roszczenia, co może obejmować zaakceptowanie ustaleń i oceny prawnej przyjętych przez sąd pierwszej instancji. W przypadku oceny roszczenia z umowy gwarancyjnej, roszczenie wierzyciela

1. Umowa konsorcjum nie jest umową nazwaną i nie stanowi odrębnego podmiotu prawnego. 2. Konsorcjanci nie muszą występować łącznie jako współuczestnicy po stronie powodowej w razie dochodzenia wierzytelności wchodzących w skład majątku wspólnego. Zasada ta odnosi się także do dochodzenia roszczeń wynikających z odstąpienia od umowy. W świetle art. 379 § 1 Kodeksu cywilnego, każdy z wierzycieli świadczenia

1. W przypadku ustalenia ojcostwa sądownie, matka lub dziecko mają prawo ocenić, czy nadanie dziecku nazwiska ojca jest zgodne z dobrem dziecka, obojętne zaś jest stanowisko ojca dziecka; ocena ta nie podlega kontroli sądu. 2. W sytuacjach wyjątkowych, sąd może uznać za nieskuteczne oświadczenie rodzica cofającego zgodę na zachowanie nazwiska dziecka w postępowaniu o ustalenie ojcostwa, kierując się

1. W ramach postępowania kasacyjnego ocena zarzutów naruszenia prawa materialnego wymaga uprzedniej analizy zasadności zarzutów naruszenia prawa procesowego, gdyż błędy proceduralne mogą wpływać na prawidłowość ustaleń faktycznych, będących fundamentem dla oceny stosowania prawa materialnego. 2. Skarga kasacyjna nie może opierać się na zarzutach dotyczących ustalania faktów lub oceny dowodów, a Sąd

1. Sąd Najwyższy jest związany podstawami skargi kasacyjnej, co oznacza, że zarzuty nieformułowane w skardze, nawet jeśli wynikają z uzasadnienia, nie mogą być rozpatrywane. 2. Rozstrzygnięcie o wniosku restytucyjnym w procesie zapada w formie wyroku lub jego uzupełnienia po przeprowadzeniu rozprawy, zgodnie z art. 338 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, a w postępowaniu nieprocesowym - w drodze postanowienia

W przypadku, gdy obowiązany w ramach publicznoprawnego obowiązku respektowania orzeczenia sądu stosuje się do postanowienia zabezpieczającego, nie można przyjąć, że w okresie obowiązywania tego orzeczenia, wstrzymując się ‎z zapłatą świadczenia, dopuszcza się jednocześnie opóźnienia w rozumieniu ‎art. 481 § 1 Kodeksu cywilnego. Ponosiłby bowiem wówczas odpowiedzialność za realizację zabezpieczenia,

1. Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia, sąd powinien uwzględnić nie tylko ekonomiczne, ale także psychologiczne aspekty sprawy, aby poszkodowany mógł odczuć prawidłowość zastosowanego środka zarówno w sferze ekonomicznej, jak i psychicznej. 2. Kwestionowanie wysokości zadośćuczynienia możliwe jest wówczas, gdy nastąpiło oczywiste naruszenie ogólnych kryteriów jej ustalania. W takim przypadku,

1. Prokurent działający w ramach reprezentacji łącznej z członkiem zarządu nie jest związany ograniczeniami wynikającymi z art. 109(3) Kodeksu cywilnego, gdyż jego działanie jest traktowane jako działanie na równi z członkiem zarządu spółki kapitałowej. 2. Reprezentacja łączna, polegająca na współdziałaniu członka zarządu i prokurenta, obejmuje wszystkie czynności sądowe i pozasądowe spółki, co za

1. W przypadku cesji wierzytelności, cesjonariusz nie jest stroną umowy kredytu i nie dokonuje czynności, które mogą okazać się sporne w postępowaniu sądowym. 2. Przedawnienie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką nie narusza uprawnienia wierzyciela hipotecznego do uzyskania zaspokojenia z nieruchomości obciążonej.

Status osoby fizycznej jako konsumenta jest wyznaczany w ramach konkretnej czynności prawnej dokonywanej z przedsiębiorcą, z uwzględnieniem jej rodzaju i celu. Nie decyduje o nim to, czy dana osoba prowadzi działalność gospodarczą lub zawodową, lecz to, czy czynność zdziałana z przedsiębiorcą pozostaje w bezpośrednim związku z tą działalnością.

1. Zawezwanie do próby ugodowej może być rozpatrywane jako czynność przerywająca bieg przedawnienia roszczenia, pod warunkiem, że zostało przedsięwzięte bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. 2. Kolejne zawezwanie do próby ugodowej może doprowadzić do skutecznej przerwy biegu przedawnienia, o ile można je zakwalifikować jako czynność przedsięwziętą

1. Konsument musi mieć zapewnioną możliwość zrozumienia, do czego się zobowiązuje, a ciężar dowodu, że klauzula umowna była jasna i zrozumiała, spoczywa na przedsiębiorcy. 2. Postanowienia umowy kredytu zawierające tzw. klauzulę ryzyka walutowego dotyczą głównego świadczenia konsumentów. Konsument powinien być jasno poinformowany, że podpisując umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, ponosi przez

Zakończenie postępowania sądowego, w kontekście art. 124 § 2 k.c., następuje z chwilą doręczenia pełnomocnikowi fachowemu wierzycieli odpisu wydanego na posiedzeniu niejawnym postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności, co daje wierzycielom realną możliwość wszczęcia - na podstawie tego tytułu wykonawczego - postępowania egzekucyjnego przeciwko pożyczkobiorcom.

O tym, czy obowiązek naprawienia szkody należy zmniejszyć ze względu na przyczynienie się, a jeżeli tak, w jakim stopniu należy to uczynić, decyduje sąd w procesie sędziowskiego wymiaru odszkodowania. Decyzja o obniżeniu odszkodowania jest uprawnieniem sądu, a rozważenie wszystkich okoliczności, in casu, w wyniku oceny konkretnej i zindywidualizowanej – jego powinnością. Jednak odstąpienie od stosowania

W przypadku sporów dotyczących odpowiedzialności za szkody w kontekście projektowania i realizacji inwestycji budowlanych, istotne jest ustalenie adekwatnego związku przyczynowego między działaniami strony oskarżonej a powstałą szkodą. W przypadku kolizji między różnymi elementami projektu, takimi jak sieci wodociągowe i infrastruktura energetyczna, konieczność poniesienia kosztów związanych z usunięciem

Roszczenie przeciwko członkowi zarządu spółki z o.o., oparte na art. 299 § 1 k.s.h., staje się wymagalne niezwłocznie po wezwaniu członka zarządu do spełnienia świadczenia. Doręczenie odpisu pozwu kuratorowi ustanowionemu na podstawie art. 143-144 k.p.c. nie skutkuje powstaniem stanu wymagalności tego roszczenia, co oznacza, że powództwo jest przedwczesne.

1. Przesłanką odpowiedzialności za bezpodstawne wzbogacenie oraz odpowiedzialności deliktowej jest istnienie szkody oraz bezprawność działania. 2. Prawomocne orzeczenia sądowe, dotyczące zdarzeń, mających znaczenie prejudycjalne dla oceny roszczeń, wiążą wszystkie instancje sądowe, włącznie z Sądem Najwyższym, co ma zastosowanie także w przypadku, gdy takie orzeczenia uprawomocniły się po wyroku sądu

W przypadku umowy z zakresu zamówień publicznych, nawet jeśli umowne postanowienie wymaga formy pisemnej do wprowadzenia zmian, strony mogą ustnie uzgodnić sposób zabezpieczenia roszczeń, o ile nie przekraczają one umówionych granic zabezpieczenia i pozostają w ramach form przewidzianych w umowie. Taka interpretacja jest zgodna z art. 76 zdanie pierwsze k.c., ponieważ nie dotyczy ona zmiany treści

1. Utrzymanie w mocy umowy zawierającej abuzywne postanowienia byłoby możliwe jedynie w przypadku jednoznacznego wyrażenia takiej woli przez konsumenta lub obowiązywania szczególnych przepisów przywracających równowagę kontraktową. 2. Art. 358 § 2 k.c. jest przepisem o charakterze ogólnym i nie uprawnia do następczego sanowania wadliwej umowy kredytowej, a w prawie polskim brak jest szczególnych przepisów

Klauzule umowne dotyczące mechanizmu waloryzacji kredytu, w tym klauzule ryzyka walutowego oraz spreadów walutowych, oceniane są pod kątem abuzywności na chwilę zawarcia umowy, z uwzględnieniem ich jasności, przejrzystości i zrozumiałości dla konsumenta, a także sposobu, w jaki kształtują one mechanizm waloryzacji i wpływają na główne świadczenia stron umowy.

Pokrzywdzenie wierzyciela następuje wówczas, gdy stan majątku dłużnika po dokonaniu czynności prawnej, kwestionowanej skargą pauliańską, zmniejsza się do tego stopnia, że powoduje niemożność, utrudnienie lub opóźnienie zaspokojenia wierzyciela pauliańskiego. Czynności te prowadzą do doprowadzenia majątku dłużnika do stanu, który uniemożliwia, utrudnia lub odwleka zaspokojenie wierzyciela.

Art. 448 k.c. stanowi, że zadośćuczynienie pieniężne może być przyznane temu, kto doznał krzywdy w związku z naruszeniem jego dóbr osobistych czynem niedozwolonym. Jeśli pewną wartość uznaje się za dobro osobiste, to roszczenie przewidziane w art. 448 w związku z art. 24 k.c. przysługuje temu, przy kim owa wartość pozostawała w chwili jej naruszenia. Każda taka osoba jest pokrzywdzoną, która może dochodzić

1. Przez „wyciąg z ksiąg handlowych” w rozumieniu art. 7615 § 2 k.c. należy przy tym rozumieć nie tylko księgi rachunkowe ale również wszelkie zasoby (papierowe, elektroniczne), w których dający zlecenie gromadzi informacje dotyczące dokonywanych transakcji handlowych. Wyciąg powinien zatem obejmować dane zamieszczone w księgach istotne w konkretnych okolicznościach sprawy dla ustalenia prawa do prowizji