Do uznania roszczenia ze skutkiem w postaci przerwania biegu przedawnienia może dojść przez każde zachowanie się zobowiązanego, które – choćby nie wyrażało zamiaru wywołania tego skutku – dowodzi świadomości zobowiązanego istnienia roszczenia i tym samym uzasadnia przekonanie uprawnionego, że zobowiązany uczyni zadość roszczeniu.

Ustalone w art. 187 § 1 k.p.c. wymagania pozwu jako pisma inicjującego postępowanie cywilne obejmują, poza ogólnymi warunkami jakie spełniać powinny pisma procesowe, jedynie obowiązek dokładnego określenia żądania oraz przytoczenia uzasadniających je okoliczności faktycznych. Żądanie pozwu, o którym mowa w art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c. to – w sprawie o świadczenie – wskazanie na zachowanie pozwanego (dare

Dokument stwierdzający wierzytelność, na podstawie którego cesjonariusz miałby nabrać przekonania o nieistnieniu pomiędzy cedentem ‎a dłużnikiem zastrzeżenia zakazującego cesji wierzytelności nie może pochodzić od samego tylko cedenta, zwłaszcza jeśli przedmiotem przelewu ma być wierzytelność, której charakter wskazuje na to, iż powstała na podstawie umowy ustawowo wymagającej co najmniej formy pisemnej

Początek biegu terminu przedawnienia roszczenia ubezpieczonego od OC wobec ubezpieczyciela należy wiązać z rozsądnie rozumianym terminem wymagalności roszczenia z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnego przypadku. Wyznacza go definitywne ustalenie odpowiedzialności cywilnej ubezpieczonego od OC podmiotu wobec poszkodowanego, albowiem dopiero wtedy powstaje obowiązek ubezpieczyciela przejęcia

Istnienia zobowiązania solidarnego nie można domniemywać. Wskazuje się przy tym, że nie ma podstaw do automatycznego kwalifikowania wszystkich umów o współdziałanie (lub podobnie nazywanych), jako umów spółki cywilnej. Uznanie konkretnej umowy za umowę spółki cywilnej jest możliwe wtedy, gdy zawiera ona wszystkie cechy konstrukcyjne umowy spółki cywilnej, tj. gdy określa dążenie wspólników do osiągnięcia

1. W ramach apelacji, Sąd drugiej instancji ma obowiązek merytorycznego rozpoznania sprawy na nowo w granicach zaskarżenia, dokonując własnych ustaleń faktycznych i wybierając, interpretując oraz stosując adekwatne normy prawa materialnego, przy czym ograniczony jest jedynie zarzutami procesowymi apelującego. 2. Po uchyleniu wyroku przez Sąd Najwyższy i ponownym rozpoznaniu, Sąd odwoławczy jest związany

Przyjęcie alternatywnego zachowania legalnego pozwanego (w związku z wystąpieniem przyczyny, uzasadniającej niezwłoczne odwołanie powoda ze stanowiska dyrektora, która ujawniła się po zakończeniu postępowania konkursowego) jest czynnikiem, który w swych konsekwencjach skutkuje ostatecznie brakiem szkody po stronie powoda, nawet gdyby pozwany nawiązał z powodem stosunek pracy na podstawie powołania,

Naruszenie prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie w rozumieniu art. 3983 § 1 pkt 1 k.p.c. ma miejsce również wtedy, gdy orzeczenie sądu nie zawiera pełnych ustaleń faktycznych odnoszących się do przesłanek zastosowanej przez ten sąd normy prawa materialnego. Zastosowanie przepisów prawa materialnego do niedostatecznie ustalonego przez sąd drugiej instancji stanu faktycznego oznacza zatem

Z art. 65 § 2 k.c. wynika nakaz kierowania się przy wykładni umowy jej celem. Nie jest konieczne, aby był to cel uzgodniony strony, wystarcza cel zamierzony przez jedną stronę, który jest wiadomy drugiej.

1. W toku postępowania wywołanego skargą o uchylenie wyroku sądu polubownego rolą sądu powszechnego nie jest badanie zgodności wyroku sądu polubownego z właściwym w sprawie prawem materialnym. Zadaniem tego sądu jest jedynie zbadanie, czy w sprawie nie wystąpiła ustawowa podstawa do uchylenia tego wyroku. Kontrola sprawowana przez sąd państwowy nie jest bowiem równoznaczna z rozstrzyganiem sprawy ex

Osoba fizyczna, udzielająca poręczenia za zobowiązania małżonka - przedsiębiorcy, jest konsumentem w świetle art. 221 k.c., nawet jeśli poręczenie nie jest bezpośrednio związane z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.

W przypadku, w którym dochodzone jest roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia nie ma co do zasady podstaw do prostego określenia jego wysokości jako wynagrodzenia za wykonane (poza zakresem umowy) roboty budowlane wyliczonego według wartości rynkowej. Kwota ta, równa zaoszczędzonemu wydatkowi, może być co najwyżej równa wartości wzbogacenia zamawiającego. Zgodnie z art. 405 k.c. przesłanką powstania

Kombinowana metoda wykładni obejmuje dwie fazy. W fazie pierwszej należy ustalić sens oświadczenia woli, kierując się wspólnym dla stron czynności rozumieniem tego oświadczenia (wykładnia subiektywna). Jedynie w przypadku rozbieżności w rozumieniu przez strony złożonego oświadczenia konieczne jest przejście do fazy drugiej (wykładni obiektywnej). W tej fazie konieczne jest ustalenie, jak adresat oświadczenia

1. Dla stwierdzenia, że adresat oświadczenia woli wywołał błąd w rozumieniu art. 84 § 1 k.c., nie jest konieczne, by zachowanie adresata było wyłączną przyczyną (w aspekcie zależności typu sine qua non) powstania błędu, a wystarczy, iż jest współprzyczyną. Stopień wymaganego współprzyczynienia nie jest precyzowany, jednakże z pewnością musi być ono wystarczająco poważne, trudno bowiem uznać – byłoby

1. Sąd polubowny rozstrzyga spór według prawa właściwego dla danego stosunku prawnego, a gdy strony go do tego wyraźnie upoważniły - według ogólnych zasad prawa i zasad słuszności. W każdym jednak przypadku sąd polubowny bierze pod uwagę postanowienia umowy oraz ustalone zwyczaje mające zastosowanie do danego stosunku prawnego. 2. O zgodności, czy niezgodności wyroku sądu polubownego z podstawowymi

Sytuacja, w której sędzia jako strona stosunków prawnych, wynikających z uczestnictwa w życiu społecznym lub gospodarczym, znajduje się w tożsamej lub podobnej sytuacji prawnej do strony postępowania (np. jako konsument, nabywca towaru lub usługi, wynajmujący, ubezpieczony, pracownik, kredytobiorca, rodzic lub małżonek) nie uzasadnia zazwyczaj wątpliwości co do jego bezstronności. Od sędziego można

Wszczęcie procesu o eksmisję i spowodowanie opuszczenia przez ojca domu na skutek wyroku eksmisyjnego, powiązane z zerwaniem z nim kontaktów, może wyczerpywać znamiona podstawy wydziedziczenia uregulowanej w art. 1108 pkt 3 k.c. Jednak w takiej sytuacji oceny wymaga, czy zachowanie uprawnionego, mogące uzasadniać wydziedziczenie, nie było spowodowane zachowaniem spadkodawcy (nemo ex suo delicto meliorem

W sytuacji, gdy organy ścigania, w ramach czynności związanych z zatrzymaniem dokumentów jako dowodów dla celów postępowania karnego, sporządzą protokoły z tych czynności w taki sposób, że zachodzą wątpliwości co do tego, czy zatrzymany został oryginał danego dokumentu, czy też jego kopia, zwłaszcza w kontekście niejednoznacznego również opisu, na wydanej osobie uprawnionej kopii tego dokumentu, urzędowego

Jeżeli zobowiązany do spełnienia świadczenia z tytułu zadośćuczynienia pieniężnego nie spełnia go w terminie ustalonym zgodnie z art. 455 k.c., bądź wynikającym z przepisu szczególnego, poszkodowany może żądać zapłaty odsetek ustawowych od dnia opóźnienia począwszy od upływu tego terminu, w zakresie w jakim zasądzone na jego rzecz zadośćuczynienie należało mu się już w tym dniu. Jeżeli zaś sąd ustali

1. Statut spółki akcyjnej może ograniczyć możliwość rozporządzania akcjami imiennymi, ale nie jest dopuszczalne ograniczenie rozporządzania innymi rodzajami akcji, w tym akcjami na okaziciela. Takie ograniczenie byłoby sprzeczne z art. 57 § 1 Kodeksu cywilnego, który zakłada, że nie można przez czynność prawną wyłączyć ani ograniczyć uprawnienia do przeniesienia, obciążenia, zmiany lub zniesienia prawa

W razie spełnienia przez wnioskodawcę wymogu określonego w art. 31a ust. 4 pr.pras. na etapie złożenia wniosku ‎w postępowaniu przedsądowym i dołączenia do pozwu kserokopii podpisanego sprostowania, wystarczające jest poprzedzenie opublikowania sprostowania zapowiedzią identyfikującą podmiot, który żądał sprostowania.

Skutek określany mianem upadku umowy, w praktyce w polskim porządku prawnym wiązany w istocie z jej nieważnością bezwzględną, może wystąpić zasadniczo w dwóch sytuacjach. Po pierwsze wtedy, gdy na skutek zastosowania ochrony wynikającej z dyrektywy 93/13 nie da się w ogóle ustalić treści stosunku zobowiązaniowego stron. W takiej sytuacji należy bowiem przyjąć, że strony nie są związane żadną umową.

Dyrektywa zawarta w art. 12 ust. 4 ustawy o działalności ubezpieczeniowej nie może być rozumiana w taki sposób, że każda rozbieżność co do sensu umowy ubezpieczenia musi być rozstrzygana na korzyść kontrahenta zakładu ubezpieczeń. Nie jest też tak, że posłużenie się wieloznacznym (nieostrym, niedookreślonym) wyrazem lub zwrotem językowym w każdym przypadku skutkować musi stwierdzeniem niejednoznaczności

1. Zasady współżycia społecznego w rozumieniu art. 5 k.c. są pojęciem pozostającym w nierozłącznym związku z całokształtem okoliczności danej sprawy i w takim całościowym ujęciu wyznaczają podstawy, granice i kierunki jej rozstrzygnięcia w wyjątkowych sytuacjach, które przepis ten ma na względzie. Dlatego dla zastosowania art. 5 k.c. konieczna jest ocena całokształtu szczególnych okoliczności danego