W sytuacji, gdy umowa między stronami zawiera zobowiązanie przemienne, a sąd drugiej instancji zmienia wyrok sądu pierwszej instancji bez wystarczającego wyjaśnienia podstaw prawnych swojej decyzji oraz bez pełnej oceny przedstawionych dokumentów, Sąd Najwyższy powinien uchylić taki wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania, aby zapewnić właściwą ocenę wszystkich istotnych dla sprawy okoliczności

Przepisy z zakresu prawa prywatnego zasadniczo nie normują instytucji wspólności praw innych niż własność. Z tych względów uznaje się, iż w takich przypadkach odpowiednio bądź per analogiam należy stosować przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych. Do wykonywania wspólnie przysługujących kilku osobom praw i obowiązków z akcji, na zasadzie wynikającej z art. 2 k.s.h., w sytuacji

Brak prawidłowego wyliczenia, czy też nawet całkowity brak realizacji obowiązku wynikającego z ustawy, czyli wypłaty, dotacji nie może być realizowany w ramach reżimu bezpodstawnego wzbogacenia. Przepisy o bezpodstawnym wzbogaceniu można stosować, w braku innego środka prawnego umożliwiającego przywrócenie równowagi majątkowej naruszonej bez prawnego uzasadnienia. Ponadto, skoro podstawą żądania mógł

1. Zatarcie skazania nie prowadzi jednak do usunięcia obiektywnie istniejących faktów, a więc nie niweczy ani popełnionego przestępstwa, ani wydanego wyroku, nie pozbawia też tego wyroku - przewidzianego w art. 11 k.p.c. - znaczenia w postępowaniu cywilnym. Zatarcie skazania nie uchyla wyroku skazującego, nie stanowi też odpowiednika orzeczenia uniewinniającego ani nie przywraca całkowicie stanu istniejącego

W razie upadłości banku gmina otrzyma tylko tyle pieniędzy, ile gwarantują jednemu deponentowi przepisy o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, niezależnie od liczby kont zakładanych przez jednostki gminne i od tego, ile na tych kontach pieniędzy zdeponowano.

Błędne jest utożsamianie korzyści posiadacza w dobrej wierze z zaoszczędzonymi przez niego ewentualnymi wydatkami na czynsz najmu budynku, który musiałby ponieść, gdyby nie posiadał nieruchomości, lecz ją najmował.

1. Konsekwencją stwierdzenia, że dane postanowienie umowne ma charakter niedozwolony w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest działająca ex lege sankcja bezskuteczności niedozwolonego postanowienia, połączona z przewidzianą w art. 3851 § 2 k.c. zasadą związania stron umową w pozostałym zakresie. W związku z tym stwierdzenie nieuczciwego charakteru takiego warunku powinno mieć z reguły skutek w postaci

1. Konsekwencją stwierdzenia, że dane postanowienie umowne ma charakter niedozwolony w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c. jest działająca ex lege sankcja bezskuteczności niedozwolonego postanowienia, połączona z przewidzianą w art. 3851 § 2 k.c. zasadą związania stron umową w pozostałym zakresie. 2. Niedozwolone postanowienie umowne (art. 3851 § 1 k.c.) jest od początku, z mocy samego prawa, dotknięte bezskutecznością

W ramach ochrony praw autorskich, organizacje zbiorowego zarządzania mają prawo do żądania od podmiotów eksploatujących utwory udzielenia informacji i udostępnienia dokumentów, które są niezbędne do określenia należnych wynagrodzeń dla twórców. Obowiązek ten dotyczy także sytuacji, gdy żądania informacyjne ulegają sprecyzowaniu w trakcie trwania postępowania, podkreślając odpowiedzialność podmiotów

Jeśli z uwagi na naturę przyczyn dotyczących zamawiającego, po stronie przyjmującego zamówienie powstaje uprawnienie do odstąpienia od umowy, to wykonanie tego uprawnienia nie stoi na przeszkodzie żądaniu zapłaty wynagrodzenia, o którym mowa w art. 639 k.c.

Wierzytelność banku nie może być zabezpieczona hipotecznie tylko na nieruchomości wspólnej, gdyż udziały w tej nieruchomości po wyodrębnieniu własności lokali wiążą się z nieruchomościami lokalowymi jako im przynależne i podporządkowane. Nieruchomość wspólna nie może być samodzielnie przedmiotem obrotu, a zatem nie mogą utrzymać się na niej zabezpieczenia hipoteczne, które by nie dotyczyły także lokali

W sytuacji, gdy w umowie przedwstępnej nie określono terminu zawarcia umowy przyrzeczonej, a także nie doszło do jego ustalenia w ciągu roku od zawarcia umowy przedwstępnej, roszczenie o zawarcie umowy przyrzeczonej wygasa z upływem tego roku, co uniemożliwia powodowi dochodzenie zawarcia umowy na zasadach określonych w porozumieniu.

Art. 429 k.c. jest podstawą odpowiedzialności danego podmiotu za cudzy czyn w sytuacji, gdy ten, któremu powierzono wykonanie czynności, zajmuje wobec powierzającego pozycje samodzielną. Odpowiedzialność powierzającego jest oparta na istnieniu związku przyczynowego między powierzeniem czynności a wyrządzeniem przez sprawcę szkody oraz na winie w wyborze bo powierzający odpowiada zawsze za własną winę

W przypadku kontraktów terminowych i podobnych umów dotyczących instrumentów finansowych i inwestycyjnych nie jest konieczne określanie w umowie matematycznych algorytmów rozliczeń w przypadku przedterminowego rozwiązania takiego kontraktu, jeżeli standardy takie opracowały banki, a umowa ramowa nie daje możliwości wypowiedzenia jej w zwykłym trybie.

Dla oceny czy posiadanie nieruchomości przez Skarb Państwa miało miejsce w złej wierze konieczne jest dogłębne zbadanie przesłanek prawnych i faktów uzasadniających tytuł prawny Skarbu Państwa do nieruchomości, w szczególności w kontekście ważności decyzji administracyjnych, które niekiedy były podstawą wpisu praw własności do księgi wieczystej.

W odniesieniu do umów stwarzających zobowiązanie ciągłe odstąpienie od umowy nie wywołuje skutku ex tunc.

1. W prawie polskim nie obowiązuje zasada, że nikt nie może sobie zmienić podstawy posiadania (nemo sibi ipse causam possesionis mutare potest). 2. Niezależnie od tego czy skutek rzeczowy umowy sprzedaży ma się ziścić w dacie zawarcia umowy (art. 155 § 1 k.c.) czy też w późniejszym terminie (przy przeniesieniu własności pod warunkiem zawieszającym zapłaty ceny), to i tak ryzyko przypadkowej utraty

Art. 1007 k.c. nie reguluje wprost sytuacji, gdy roszczenia o zapłatę zachowku dochodzi spadkobierca ustawowy przeciwko innemu spadkobiercy ustawowemu powołanemu do spadku. W takim przypadku ma zastosowanie art. 1007 § 2 k.c. w drodze analogii

Art. 385 k.p.c. zawiera jedynie normę kompetencyjną adresowaną do sądu drugiej instancji, z której wynika, w jaki sposób sąd ten ma rozstrzygnąć sprawę, jeżeli stwierdzi bezzasadność apelacji. Naruszenie tego przepisu mogłoby hipotetycznie nastąpić wówczas, gdyby sąd odwoławczy stwierdził, że apelacja była bezzasadna, a jednocześnie ją uwzględnił. Przypadek taki jest jednak trudny do wyobrażenia. W

W przypadku dochodzenia odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez organy administracji publicznej wskutek naruszenia prawa, konieczne jest wykazanie bezczynności tych organów we właściwym trybie. W kontekście odpowiedzialności za działania sprzed 1 września 2004 roku stosuje się przepisy obowiązujące przed tą datą, natomiast za zaniechania mające miejsce po tej dacie konieczne jest uzyskanie prejudykatu

Do wynagrodzenia wykonawcy umowy o roboty budowlane, zawartej w reżimie prawa zamówień publicznych, stosuje się per analogiam przepisy art. 629 i art. 632 § 2 k.c. oraz pozostałe przepisy kodeksu dotyczące tych kwestii.

Oceniając żądanie renty i napotykając trudności z precyzyjnym dookreśleniem przyszłych potrzeb, sąd nie może poprzestać na stwierdzeniu, że miarodajne dla określenia rozmiaru renty zdarzenia przyszłe są niepewne, lecz powinien wziąć po uwagę i wypowiedzieć się wyraźnie co do możliwości określenia najbardziej prawdopodobnej hipotezy, czuwając uprzednio - w związku z potrzebą sięgnięcia do wiadomości

Odpowiedzialność kontraktowa dłużnika (art. 471 k.c.) opiera się na zasadzie domniemania winy, co wynika z art. 472 i 473 k.c. Oznacza to, że okoliczności mogące zwolnić dłużnika z odpowiedzialności rozumiane są jako dowody braku jego winy. W związku z tym, wierzyciela obciąża obowiązek udowodnienia istnienia ważnego zobowiązania, szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania tego zobowiązania

Przedawnienie rozpoczyna bieg dopiero od momentu, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby dłużnik został wezwany do spełnienia świadczenia w najwcześniej możliwym terminie (art. 120 § 1 zdanie drugie k.c.), co jednak może nastąpić najwcześniej z chwilą powstania roszczenia