Za plotkarską publikację, która narusza dobra osobiste bohaterów artykułu, wydawca może być zmuszony zapłacić poszkodowanym niemałe kwoty.

Jeżeli treść sprostowania objęta żądaniem pozwu oznacza wprost osoby, które je podpisały, sąd uwzględnia powództwo in extenso. W odniesieniu do przekazu dokonywanego za pomocą obrazu i dźwięku wystarczające jest nakazanie poprzedzenia sprostowania zapowiedzią identyfikującą podmiot, którego wypowiedź jest przytaczana.

Jeżeli w tytule nadesłanego tekstu repliki brakuje słowa „Sprostowanie” bądź zamiast niego znajduje się jakiś inny wyraz, redaktorowi naczelnemu przysługuje prawo do dopisania słowa „Sprostowanie”, co nie będzie stanowiło niedozwolonej ingerencji w tekst wypowiedzi własnej zainteresowanego.

Wpis hipoteki zwykłej stanowi dla wierzyciela hipotecznego wystarczającą legitymację do dochodzenia roszczenia oraz do dowiedzenia istnienia wierzytelności.

1. W razie naruszenia dobra osobistego ten czyjego dobro osobiste zostało naruszone może żądać, aby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, a w szczególności złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Treść tego oświadczenia powinna być dokładnie określona przez poszukującego ochrony; nie może ona ograniczać się do oświadczenia

Rewizja pozwanego w części zaskarżającej oddalenie powództwa w stosunku do współpozwanego podlega - jako niedopuszczalna - odrzuceniu, zaś w części zaskarżającej uwzględnienie powództwa - podlega merytorycznemu rozpoznaniu.

Zakresem art. 316 k.p.c. nie jest objęte pominięcie przez sąd drugiej instancji przy ocenie żądania części materiału dowodowego.

Jeżeli w postępowaniu karnym nie stwierdzono - niezależnie od jakiejkolwiek przyczyny - czy zostało popełnione przestępstwo, to sąd cywilny może ustalić tę okoliczność samodzielnie według zasad właściwych postępowaniu karnemu, jeżeli ma ona znaczenie dla rozstrzygnięcia sporu.

Ochronny cel regulacji łagodzących przesłanki uzyskania ochrony pauliańskiej w razie uzyskania przez osobę trzecią lub jej następcę prawnego korzyści majątkowej bezpłatnie (na skutek nieodpłatnego rozporządzenia), nie może pozostać bez wpływu na sposób rozumienia przesłanki odpłatności w świetle tych przepisów. Idąc tym torem, w judykaturze zwraca się od dawna uwagę, że w przypadkach, w których ochrona

Wynikający z art. 505 pkt 3 k.c. ustawowy zakaz umorzenia wierzytelności deliktowych przez potrącenie nie stoi na przeszkodzie uwzględnieniu ewentualnych korzyści uzyskanych przez poszkodowanego w związku ze zdarzeniem będącym źródłem szkody. Konieczność wyrównania korzyści z uszczerbkiem nie polega na umorzeniu przeciwstawnych wierzytelności po stronie poszkodowanego i sprawcy szkody w mechanizmie

W razie braku osób wymienionych w art. 2 pkt 2b ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa już istniejące roszczenie osoby uprawnionej do nabycia mieszkania nie wygasa, ale podlega dziedziczeniu

1. Przez czynność zdziałaną ze świadomością pokrzywdzenia wierzyciela w rozumieniu art. 527 § 1 k.c. należy rozumieć czynność podjętą w takiej sytuacji, w której dłużnik mógł przewidzieć, że w wyniku jej dokonania stanie się niewypłacalny lub niewypłacalny w większym stopniu. Nie jest konieczne istnienie po stronie dłużnika złego zamiaru; wystarczające jest, aby dłużnik miał świadomość konsekwencji

Szpital musi prowadzić terapię i rehabilitację chorego możliwie najlepszymi metodami, a gdy są one w nim niedostępne, powinien rzetelnie i w sposób zrozumiały poinformować pacjenta lub jego rodzinę. Zaniedbania powodują konieczność zapłaty zadośćuczynienia dla chorego.

Do uznania przyczynienia się małoletniego konieczne jest, aby mógł on choć w ograniczonym zakresie mieć świadomość nagannego zachowania lub grożącego mu niebezpieczeństwa.

W każdym przypadku, niezależnie od tego czy jest to pierwsze czy kolejne zawezwanie do próby ugodowej, sąd jest zobowiązany do badania czy zachodzą przesłanki określone w art. 123 § 1 pkt 1 k.c., a więc również badania czy jest to czynność, która potencjalnie może doprowadzić do realizacji roszczenia oraz analizy jaki jest jej rzeczywisty cel.

Funkcjonariusz służby celnej, którego stosunek służbowy wygasł z końcem sierpnia 2017 r. w związku z wprowadzonymi zmianami w administracji celno-skarbowej i któremu nie zaproponowano dalszej służby lub zatrudnienia nie ma zasadnego roszczenia o przywrócenie do pracy (w stosunku pracy). Ma natomiast prawo do żądania wydania decyzji dotyczącej jego stosunku służbowego i jej kontroli przed sądem administracyjnym

Stosowanie prawa materialnego przez sąd drugiej instancji nie może być wiązane z zakresem zarzutów apelacyjnych; ich rola sprowadza się tylko do uwypuklenia istotnych, zdaniem skarżącego, problemów prawnych, do przekonania sądu drugiej instancji co do ich oceny oraz "ułatwienia" kontroli instancyjnej. Ustawodawca nie opisał ani nie sprecyzował natury zarzutów. Przy tym zarzuty te można podnosić także

Skoro art. 281 k.p.c. przewiduje konkretną, wnioskową drogę ubiegania się o usunięcie od wykonywania czynności biegłego, którego bezstronność budzi zastrzeżenia strony, to nie ma uzasadnionych powodów, by równolegle te same przyczyny stanowiły uzasadnienie nieprzewidzianego w ustawie zakazu łączenia funkcji świadka i biegłego, traktowanego jako samoistne uchybienie procesowe podważające wartość sporządzonej

Art. 24 § 1 k.c. uprawnia osobę, której dobra osobiste zostały zagrożone cudzym działaniem do żądania zaniechania tego działania, a jeśli już dokonano naruszenia - do żądania, aby osoba, która dopuściła się naruszenia dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków. Przepis nie zawiera zamkniętego katalogu sposobów, które mogą zapewnić usunięcie krzywdzących skutków, wymienia tylko jeden

Małżonek dłużnika mógł zgłaszać zarzuty oparte na art. 41 § 3 k.r.o. wyłącznie w postępowaniu klauzulowym (art. 787 k.p.c), ale ograniczony zakres kognicji Sądu w tym postępowaniu uniemożliwiał badanie istnienia zobowiązania i ewentualnych innych zarzutów. Zarzuty prowadzące do ograniczenia lub wyłączenia możliwości zaspokojenia się majątku wspólnego przez wierzyciela, którego dłużnikiem był jeden

Dla powstania obowiązku zapłaty kary umownej niezbędne jest wystąpienie łącznie dwóch przesłanek pozytywnych. Pierwszą z nich jest istnienie skutecznego postanowienia umownego kreującego obowiązek świadczenia kary. Drugą - niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania (lub pojedynczego obowiązku), za które dłużnik ponosi odpowiedzialność, ocenianego przy uwzględnieniu ewentualnych modyfikacji

Strony negocjacji mogą odstąpić od reguły wyrażonej w art. 72 § 1 k.c. - nie ma ona charakteru bezwzględnego w tym sensie, że możliwa jest sytuacja, w której strony osiągnęły porozumienie obejmujące co najmniej elementy przedmiotowo istotne (essentialia negotii) i zamierzają jeszcze prowadzić pertraktacje co do dalszych szczegółów mającego powstać stosunku prawnego, ale w sposób wyraźny lub dorozumiany