Dla powstania roszczenia o naprawienie szkody w postaci kosztów naprawy pojazdu nie mają znaczenia późniejsze zdarzenia między innymi w postaci sprzedaży uszkodzonego lub już naprawionego pojazdu. Okoliczność, że poszkodowany nie czekając na wypłatę odszkodowania podejmuje decyzję o sprzedaży uszkodzonego samochodu, nie pozbawia go prawa do odszkodowania w wysokości odpowiadającej hipotetycznym kosztom

Nie stanowi przesłanki egzoneracyjnej z art. 116 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej przygotowanie programu naprawczego (np. propozycja sprzedaży części przedsiębiorstwa spółki, czy pozyskania inwestora strategicznego), który nie został zrealizowany w szczególności, gdy spółka nie dysponuje żadnymi środkami, które w rzeczywistości przyczyniłyby się do naprawy jej finansów.

1. To, czy czynność prawna dłużnika krzywdzi wierzyciela, należy oceniać nie według chwili dokonania tej czynności, lecz według chwili jej zaskarżenia oraz wydawania rozstrzygnięcia ze skargi pauliańskiej. 2. Wymóg określenia wierzytelności, m.in. pod względem przedmiotowym, przez wskazanie jej wysokości w sentencji wyroku uwzględniającego skargę pauliańską, nie polega na ograniczeniu uznania bezskuteczności

Według ogólnej zasady, określonej w art. 252 k.c, przedmiotem użytkowania są rzeczy. Niewątpliwie chodzi tu o wszelakie rzeczy zarówno nieruchomości, jak też rzeczy ruchome. Podług art. 257 k.c. przedmiotem użytkowania może być także pewien zespół rzeczy oznaczonych indywidualnie - zespół środków produkcji. Skoro kodeks cywilny wymienia zespół środków produkcji, jako przedmiot, na którym dopuszczalne

Wymóg określenia wierzytelności, m.in. pod względem przedmiotowym, przez wskazanie jej wysokości w sentencji wyroku uwzględniającego skargę pauliańską, nie polega na ograniczeniu uznania bezskuteczności całej czynności prawnej do wysokości wartości przedmiotu tej czynności. Bezskutecznością może zatem być objęta jedynie czynność prawna dłużnika i to do maksymalnych rozmiarów wierzytelności nie pokrytej

1. W tzw. sprawach medycznych, w sytuacji gdy nie jest możliwe przyjęcie w sposób pewny związku przyczynowego pomiędzy uszczerbkiem na zdrowiu poszkodowanego poddanego leczeniu w placówce medycznej, a zachowaniem personelu medycznego, sąd dokonuje oceny, czy w świetle ustalonych w sprawie faktów zachodzi odpowiednio wysokie prawdopodobieństwo istnienia takiego związku. Podstawą dla jego konstruowania

1. Jeśli statut fundacji przewiduje odpłatne wykonywanie funkcji członka jej zarządu, to umowa o pracę z członkiem zarządu zawarta przez pełnomocnika fundacji lub innego członka zarządu (upoważnionego na podstawie uchwały podjętej przez organ kolegialny) jest ważna. 2. Wykonywanie obowiązków członka zarządu fundacji (osoby współzarządzającej fundacją), gdy to on decyduje o czasie, zakresie i sposobie

1. Na podstawie art. 189 k.p.c. pracodawca nie ma powództwa o ustalenie, że organizacji związkowej nie przysługiwały uprawnienia zakładowej organizacji związkowej. 2. Uprawnienia zakładowej organizacji związkowej zależą od liczby członków a nie od ujawnienia pracodawcy imion i nazwisk członków tej organizacji (art. 251 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych).

Odpowiedzialność na podstawie art. 886 § 3 w zw. z art. 902 k.p.c. oparta jest właśnie na zasadzie winy, nie zaś na zasadzie ryzyka.

1. Obowiązek przekazania dotacji oraz ustalenie jej wysokości nie jest przedmiotem władczego rozstrzygnięcia Skarbu Państwa. Przeciwnie, na organach państwowych ciąży obowiązek przekazania dotacji w sposób pełny i terminowy, z zachowaniem zasady adekwatności dotacji do zakresu zadań zleconych. Powstanie obowiązku zapłaty "należnego świadczenia" jest wyznaczane czynnikami obiektywnymi, podlegającymi

Doręczenie pisma procesowego samej stronie, a nie ustanowionemu przez nią pełnomocnikowi, jest naruszeniem przepisów postępowania (art. 133 § 3 k.p.c), którego wpływ na wynik sprawy i znaczenie dla możności obrony przez stronę jej praw, należy oceniać z uwzględnieniem okoliczności konkretnego przypadku.

Wprawdzie w przypadku unormowanym w art. 37 § 1 pkt 1 i 2 k.r.io. do czynności wymagających zgody współmałżonka zaliczone jest także odpłatne nabycie bliżej określonych praw majątkowych, lecz wynika to z konieczności wydatkowania na "odpłatne nabycie" dorobkowych środków majątkowych. Z tej przyczyny współmałżonek niedokonujący bezpośrednio czynności prawnej powinien mieć wpływ na jej dokonanie, zapewniany

Skoro bankowy tytuł egzekucyjny nie mógł być podstawą egzekucji na rzecz innych osób niż w nim wskazane, z wyjątkiem następstwa prawnego innego banku po stronie wierzyciela, to również materialnoprawne skutki wszczęcia postępowania egzekucyjnego jako czynności wierzyciela - banku prowadzącej do przerwy biegu przedawnienia dotyczą wyłącznie tego wierzyciela i nie obejmują nabywcy niebędącego bankiem

Zgodnie z art. 405 k.c, kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Uzasadnieniem aksjologicznym dla instytucji, powstającego z mocy samego prawa, obowiązku restytucyjnego z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia jest zasada sprawiedliwości (słuszności). Nie chodzi tu jednak o

Art. 90 ustawy o systemie oświaty kreuje pomiędzy jednostką samorządu terytorialnego właściwą do wypłaty dotacji a osobą prowadząca palcówkę niepubliczną uprawnioną do otrzymania takiej dotacji stosunek cywilnoprawny odpowiadający cechom zobowiązania w rozumieniu art. 353 § 1 k.c.

Nietrafne jest odwoływanie się do wykładni pojęcia "osoby bliskiej" na tle art. 221 § 1 Pr. sp., a następnie art. 15 ust. 2 u.s.m. w pierwotnym brzmieniu, odpowiadającym treścią uchylonemu art. 221 § 1 Pr. sp. ukształtowała się ona bowiem w innym otoczeniu normatywnym. "Osoba bliska" w rozumieniu nieobowiązujących regulacji prawnych, w których priorytet ze względów społecznych, przyznawano ochronie

Nakładanie na wspólników bez ich zgody obciążeń z naruszeniem zasady proporcji należy traktować, jako krzywdzące i sprzeczne z dobrymi obyczajami. Nie powinno budzić żadnych wątpliwości, że elementarnym standardem korporacyjnym jest wyznaczenie terminu walnego zgromadzenia, celem podjęcia uchwały o obciążeniu wspólników dopłatami, których wysokość jest uzależniona od ilości udziałów, po ujawnieniu

1. Pracownikowi przysługiwało roszczenie o ustalenie w trybie art. 189 k.p.c. odpowiedzialności pozwanych za mogące ujawnić się w przyszłości skutki przedmiotowego wypadku przy pracy. Zwłaszcza, że będące następstwem zdarzenia schorzenie nadal istnieje, prowadzony jest proces jego leczenia, a rokowania na powrót poszkodowanego do zdrowia są niepomyślne. Wciąż też schorzenie to implikuje częściową niezdolność

Zgodnie z art. 189 ustawy z dnia 28 lutego 2003. Prawo upadłościowe wierzycielem jest każdy uprawniony do zaspokojenia z masy upadłości, choćby wierzytelność nie wymagała zgłoszenia. Powód jest uprawniony do dochodzenia zaspokojenia wobec osoby trzeciej, bo wynika to jednoznacznie z art. 531 k.c. Swoje uprawnienie w sytuacji, gdy osoba trzecia jest już w upadłości, będzie mógł jednak zrealizować tylko

1. Przewidziana w art. 527 § 1 k.c. możliwość podważenia w stosunku do wierzyciela i ze względu na jego wierzytelność skuteczności czynności prawnych podjętych przez dłużnika ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli wymaga stwierdzenia, że dłużnik, którego dług już istniał, dokonał czynności prawnych, których skutkiem prawnym stała się jego niewypłacalność, a dokonaniu temu towarzyszyła świadomość

Zadośćuczynienie za naruszenie dóbr osobistych spowodowane przez organ państwowy nie może być tak niskie, że nie pokrywa nawet kosztów sądowych i administracyjnych poniesionych przez poszkodowanego.

1. Żądaniem wyznaczającym granice orzekania (art. 321 § 1 k.p.c.) jest żądanie zasądzenia zadośćuczynienia w określonej wysokości, a nie żądanie zasądzenia zadośćuczynienia w określonej wysokości za rozstrój zdrowia wywołany mobbingiem. 2. Działania pracodawcy w ramach przewidzianych normami prawa pracy uprawnień do zarządzania pracownikiem nie wyłącza bezprawności zachowania pracodawcy naruszającego

Łączne odczytanie przepisów art. 9a ust. 8 p.e. i art. 56 ust. 2a pkt 3 p.e. prowadzi jednak do wniosku, że po 31 marca danego roku wygasał obowiązek określony w art. 9a ust. 8 p.e. (złożenia świadectwa pochodzenia lub uiszczenia opłaty zastępczej), a w to miejsce powstawał jedynie obowiązek uiszczenia kary pieniężnej na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 1a p.e., której wysokość wymierzona zgodnie z art