Pomimo braku wyraźnych podstaw normatywnych, niezgodność z prawem rodząca odpowiedzialność odszkodowawczą Skarbu Państwa musi mieć charakter kwalifikowany, elementarny i oczywisty, tylko wtedy zaskarżonemu orzeczeniu sądu można przypisać cechy bezprawności. Natomiast traktowanie jako niezgodnego z prawem w rozumieniu art. 4244 k.p.c. każdego orzeczenia sądowego ocenionego jako wadliwe niosłoby zagrożenie

Sądy orzekające w postępowaniu cywilnym wiążą ustalenia wydanego w sprawie prawomocnego wyroku skazującego tylko co do popełnienia przestępstwa (art. 11 k.p.c.), przeto nie ma przeszkód do dochodzenia roszczeń majątkowych wynikających z osądzonych przestępstw w postępowaniu cywilnym, a w szczególności wtedy, gdy odpowiedzialność cywilna przestępcy - sprawcy szkody nie została w całości ani prawidłowo

Uznanie za niedozwolone (art. 3851 k.c.) postanowienia umowy kredytu udzielonego w złotych i indeksowanego do waluty obcej, w którym określono zasady ustalania kursu tej waluty, prowadzi do wyeliminowania mechanizmu indeksacji z treści wiążącego strony stosunku prawnego.

1. Artykuł 19 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 2115 ze zm.) nie dotyczy wypowiadania terminowych umów o pracę. 2. Niewykonanie przez radcę prawnego polecenia służbowego, które nie jest motywowane przestrzeganiem zasad deontologii zawodu radcy prawnego (zob. art. 7 uchwały Nr 3/2014 Nadzwyczajnego Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia

Celem wprowadzenia zmian w art. 359 k.c., obowiązujących od 20 lutego 2006 r. była przede wszystkim ochrona dłużników przed ustaleniem w umowach nadmiernej wysokości odsetek. Jest to argument decydujący dla sposobu wykładni tego przepisu, którego stosowanie nie może być ograniczone wyłącznie do odsetek, których zarówno źródło, jak i wysokość wynika z umowy.

Wykładnia art. 124 § 2 k.c. wiąże ponowne rozpoczęcie biegu przedawnienia z zakończeniem postępowania, jednak dotyczy to sytuacji, w której postępowanie toczy się na rzecz uprawnionego.

Nie można również przyjąć, że na przeszkodzie w wytoczeniu przez syndyka powództwa z art. 293 § 1 k.s.h. stoi art. 228 pkt 2 tej ustawy, zgodnie z którym uchwały wspólników wymaga postanowienie dotyczące roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przy zawiązaniu spółki lub sprawowaniu zarządu albo nadzoru. Po ogłoszeniu upadłości wspólnicy zaś nie mogą takiej uchwały podjąć, a nie może, zdaniem Sądu

Nie każda czynność procesowa - nawet o dużej wartości jej przedmiotu - wymaga zezwolenia sądu opiekuńczego. Z pewnością takiego zezwolenia będą wymagały czynności dyspozytywne. Natomiast, takie czynności jak wytoczenie powództwa w imieniu małoletniego, zawsze powinny być oceniane w kategoriach ochrony dobra dziecka. Zatem tylko wyjątkowo wytoczenie na korzyść dziecka powództwa mogłoby być ocenione,

Zgromadzenie odbyte z naruszeniem art. 240 k.s.h. jest zgromadzeniem wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, a powzięte na nim uchwały są uchwałami wspólników. Naruszenie tego przepisu poprzez odbycie zgromadzenia wspólników i powzięcie na nim uchwał pomimo niezajścia przewidzianych w tym przepisie przesłanek stanowi podstawę do zaskarżenia uchwał powziętych na tym zgromadzeniu w drodze

Ponieważ art. 93 i n. pr. upadł, zostały umieszczone w tytule "Skutki ogłoszenia upadłości", należy przyjąć, że te przepisy odnoszą się do oświadczeń o potrąceniu, które miały miejsce po ogłoszeniu upadłości; a contrario nie mają zastosowania do takich oświadczeń dokonanych przed ogłoszeniem upadłości. Obie wierzytelności muszą istnieć w dniu ogłoszenia upadłości, chociaż nie muszą być wymagalne. Oświadczenie

1. O rozmiarze zadośćuczynienia należnego poszkodowanemu na podstawie art. 448 k.c. powinien decydować: rodzaj naruszonego dobra, wiek poszkodowanego w dacie zdarzenia, rozmiar doznanej przez niego krzywdy, czyli stopień doznanych przez niego cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność, czas trwania i nieodwracalność następstw, charakter zajęć i pracy wykonywanych przez poszkodowanego przed

Pojęcie sumy "odpowiedniej" nie oznacza sumy dowolnej, określonej wyłącznie według uznania sądu. Prawidłowe jej ustalenie wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności, mogących mieć w danym przypadku znaczenie. Nadto zarówno okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia, jak i kryteria ich oceny powinny być rozważane indywidualnie w związku z konkretną osobą pokrzywdzonego.

1. Roszczenie o zapłatę oparte na podstawie art. 129 ust. 2 p.o.ś. ma charakter odszkodowawczy. Z kolei roszczenie odszkodowawcze ma charakter bezterminowy, co oznacza, że staje się wymagalne po upływie odpowiedniego terminu wyznaczonego dłużnikowi do jego spełnienia (art. 455 k.c). Z jego upływem dłużnik popada w opóźnienie, co uprawnia wierzyciela do żądania odsetek ustawowych na podstawie przepisów

Zadośćuczynienie, o jakim mowa w art. 445 § 1 k.c. pełni funkcję kompensacyjną, mającą wynagrodzić wszelkie krzywdy poszkodowanemu. Funkcja ta powinna w pewnym stopniu odpowiadać materialnemu poziomowi życia i dochodów społeczeństwa, czyli pozostawać w rozsądnych granicach.

Z art. 217 § 3 k.p.c. wynika, że sąd pomija twierdzenia i dowody, jeżeli są powoływane jedynie dla zwłoki lub okoliczności sporne zostały już dostatecznie wyjaśnione. Uregulowanie to stanowi wyraz zakazu utrudniania czy hamowania postępowania sądowego. Powoływanie środków dowodowych dla zwłoki tłumaczone jest jako działania strony zmierzające do wprowadzenia do postępowania dowodów nieprzydatnych dla

Chociaż oczywiście sąd nie może oceniać zasadności powództwa wytoczonego przez prokuratora wyłącznie w celu ochrony praworządności, praw obywateli lub interesu społecznego, to może takie powództwo oddalić, jeżeli jego uwzględnienie naruszałoby uprawnienia osoby trzeciej niebędącej stroną tego postępowania.

Pozwana poręczyła weksel in blanco wystawiony przez swego męża na zabezpieczenie spłaty należności wynikających z umów sprzedaży zawartych przez powoda i męża pozwanej. Weksel ten nie został puszczony w obieg, wobec czego pozwana jako awalistka mogła z powołaniem się na art. 10 P.w. podnieść zarzut uzupełnienia weksla niezgodnie z treścią porozumienia wekslowego.

Zakładając, że zarządca komisaryczny staje się organem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej - analogicznie statusu zarządu komisarycznego banku - i że między nim a kasą powstaje tego rodzaju stosunek organizacyjny jak w przypadku statutowych organów, jako niedopuszczalne jawią się wszelkie konstrukcje umowne, które mogłyby godzić w wynikający z niego obowiązek ochrony interesów tej osoby.

Umowa gwarancyjna, o której mowa w art. 391 k.c, zawarta przez wierzyciela samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej bez zgody podmiotu tworzącego, jest nieważna.

Rozpoznając odwołanie od decyzji organu rentowego sąd samodzielnie i merytorycznie rozstrzyga sprawę z zakresu ubezpieczeń społecznych, w tym o podleganie przez ubezpieczoną obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu. Jest zatem nie tylko uprawniony, ale i zobowiązany do weryfikowania wszystkich przesłanek warunkujących objęcie z mocy prawa spornym tytułem podlegania