Występujące w przyrodzie zjawiska nadzwyczajne nie mogą być kwalifikowane jako siła wyższa z tej tylko przyczyny, że powiększają koszty wykonania zobowiązania.

Świadczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia obliczone według cen z daty jego ustalania, którą z reguły jest data orzekania, staje się wymagalne dopiero z datą wyrokowania i dopiero od tej daty dłużnik pozostaje w opóźnieniu uzasadniającym zapłatę odsetek.

Pozwolenie na budowę związane jest ściśle z osobą, na rzecz której zostało wydane, zatem wynikające z niego prawa, jako mające charakter osobisty, nie wchodzą w skład spadku.

Gdy strony odstępują od zawarcia przyrzeczonej umowy przeniesienia własności nieruchomości, nakłady poczynione przez tę stronę umowy, która miała stać się właścicielem tej nieruchomości są nienależne z uwagi na nieosiągnięcie celu świadczenia. Do nakładów takich stosuje się przepis art. 408 k.c., a nie 226 § 1 k.c.

Nowy przepis art. 494 § 2 k.c. stanowi, że zwrot świadczenia na rzecz konsumenta powinien nastąpić niezwłocznie. Należy to odczytywać w ten sposób, że na wykonawcy robót budowlanych, który z istoty swojej ma zwrócić zamawiającemu otrzymane wynagrodzenie spoczywa obowiązek uczynienia tego bez zbędnej zwłoki, czyli w zasadzie natychmiast, a najdalej w ciągu do dwóch tygodni, a więc w czasie przyjmowanym

1. Nie należy się odszkodowanie za przypuszczalne ale niemożliwe do wykazania utracone korzyści. 2. Wyklucza się, po pierwsze, ażeby stosować równolegle dwa mechanizmy waloryzacyjne, to znaczy ustalenie wysokości szkody na chwilę orzekania i odsetki za okres wsteczny, a po drugie, odsetki należą się od chwili określenia wysokości szkody i odszkodowania, gdyż dopiero od wtedy można mówić o opóźnieniu

W świetle art. 286 k.p.c., sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z dodatkowej opinii tych samych lub innych biegłych, gdy zachodzi tego potrzeba, a więc wówczas, gdy opinia złożona do sprawy zawiera istotne braki, sprzeczności, względnie nie wyjaśnia istotnych okoliczności.

Umowa o pracę lub aneks do takiej umowy, określający nowe warunki wynagrodzenia, nie są dokumentami urzędowymi w rozumieniu art. 76 § 1 k.p.a. lub art. 244 § 1 i 2 k.p.c, nawet jeśli wystawione zostały przez przedsiębiorstwo państwowe. Podlegają one jako dokumenty prywatne w myśl art. 245 k.p.c. weryfikacji w postępowaniu sądowym.

Wykonawcy zamówienia publicznego nie wolno obciążać kosztami wykonania dodatkowych prac, niewymienionych w umowie ani dokumentacji technicznej zamówienia, jeżeli z tejże umowy lub dokumentacji nie wynikało, że muszą one być zrealizowane.

Podjęcie uchwały przez wspólnotę mieszkaniową bez wymaganej większości głosów skutkuje uznaniem ją za nieistniejącą.

1. Moc wiążąca orzeczenia odnosi się tylko do treści jego sentencji, a nie uzasadnienia. Natomiast zawarte w uzasadnieniu orzeczenia motywy rozstrzygnięcia mogą mieć znaczenie dla ustalenia zakresu mocy wiążącej prawomocnego orzeczenia, czyli granic prawomocności materialnej orzeczenia w rozumieniu art. 365 § 1 k.p.c. 2. To, w jaki sposób strony rozumiały oświadczenie woli w chwili jego złożenia, można

1. Wadliwość pojazdu nabytego przez powoda w postaci niespełniania norm emisji spalin Euro 5, pomimo zapewnienia sprzedającego, że pojazd te normy spełnia, stanowi wadę fizyczną, a nie prawną tej rzeczy. Nie jest to bowiem wada tożsama lub nawet zbliżona do sytuacji, gdy rzecz stanowi własność osoby trzeciej lub jest obciążona prawem osoby trzeciej (np. prawem rzeczowym albo obligacyjnym). Przeciwnie

W przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w art. 18 § 2 k.s.h. wygaśnięcie mandatu następuje z mocy prawa.

Dla powstania roszczenia o naprawienie szkody w postaci kosztów naprawy pojazdu nie mają znaczenia późniejsze zdarzenia takie jak np. sprzedaż uszkodzonego lub już naprawionego w całości lub w części pojazdu. Okoliczność, że poszkodowany nie czekając na wypłatę odszkodowania podejmuje decyzję o sprzedaży uszkodzonego samochodu, nie pozbawia go prawa do odszkodowania w wysokości odpowiadającej hipotetycznym

Doręczenie decyzji (w tym decyzji organu rentowego) bezpośrednio stronie, zamiast jej pełnomocnikowi, nie świadczy o nierozpoczęciu biegu terminu na złożenie środka zaskarżenia.

Z ustanowionego w art. 378 § 1 k.p.c. obowiązku rozpoznania sprawy w granicach apelacji nie wynika konieczność osobnego omówienia przez sąd w uzasadnieniu wyroku każdego argumentu apelacji. Za wystarczające należy uznać odniesienie się do sformułowanych w apelacji zarzutów i wniosków w sposób wskazujący na to, że zostały one przez sąd drugiej instancji w całości rozważone przed wydaniem orzeczenia.

1. Przepisy kodeksu cywilnego nie regulują umownego zniesienia współwłasności (wspólności praw) Oznacza to, że sposób zniesienia współwłasności (wspólności praw) pozostawiony jest samym stronom, które mogą - z zastrzeżeniem ograniczeń ustawowych - uregulować likwidację współwłasności (wspólności praw) w sposób dowolny. Nie ma żadnych podstaw do przyjęcia, że strony umownego zniesienia wspólności prawa

Notariusz ponosi odpowiedzialność na podstawie art. 415 k.c. za szkodę strony i osób trzecich, wyrządzoną przy wykonywaniu czynności notarialnej w sposób zawiniony, na skutek niezachowania szczególnej należytej staranności, do jakiej jest obowiązany przy wykonywaniu tych czynności, z uwzględnieniem zawodowego charakteru działalności (art. 355 § 2 k.c. oraz art. 49 w związku z art. 80 § 1-3 ustawy z

Wyłączenie odpowiedzialności ubezpieczyciela na podstawie art. 815 § 3 k.c. nie następuje, jeżeli ubezpieczyciel wiedział o okoliczności pominiętej przez ubezpieczającego w formularzu wniosku o zawarcie umowy.

Wynikający z art. 378 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. obowiązek rozpoznania sprawy w granicach apelacji oznacza z jednej strony zakaz wykraczania przez sąd drugiej instancji poza te granice, z drugiej zaś nakaz wzięcia pod uwagę i rozważenia wszystkich podniesionych w apelacji zarzutów i wniosków. W konsekwencji, sąd drugiej instancji może - a jeżeli je dostrzeże, powinien - naprawić wszystkie stwierdzone

Możliwe jest żądanie zadośćuczynienia w razie uszkodzenia ciała osoby najbliższej.

Prawo osobiste do kultu pamięci osoby zmarłej ma dominujące znaczenie w stosunku do uprawnień majątkowych wynikających z umowy zawartej z zarządcą cmentarza, które nie mogą być wykonywane w sposób naruszający prawo osobiste. Z chwilą powstania tego ostatniego wykonywanie istniejących praw majątkowych ulega więc ograniczeniu.

1. Ryzyko niezachowania terminu do uiszczenia opłaty prolongacyjnej gwarantującej nienaruszalność grobu spoczywa w całości na osobie zainteresowanej. Gmina nie ma obowiązku przypominania możliwym zainteresowanym o upływie okresu ochronnego. 2. Z wykładni art. 24 § 1 zd. 1 k.c. wynika, że "bezprawność" nie jest w ogóle faktem w rozumieniu art. 6 k.c, wobec czego nie podlega dowodzeniu w postępowaniu