Spowodowana komunalizacją niemożność zwrotu właścicielowi przez państwową jednostkę organizacyjną mienia skonfiskowanego na podstawie wyroku, którego nieważność stwierdzono na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149 ze zm.) uzasadnia roszczenie przeciwko

Współwłaściciel wyłącznie korzystający z rzeczy wspólnej nie może takiej postaci korzystania uzasadnić powołaniem się na uprawnienia wynikające z art. 206 k.c., skoro przepis ten stwarza kompetencje do korzystania przez wszystkich współwłaścicieli z rzeczy jako całości, nie zaś do korzystania z rzeczy lub jej części z jednoczesnym wyłączeniem innych uprawnionych.

Przewidziane w art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) roszczenie o przeniesienie własności lokalu przejętego przez spółdzielnię przysługuje jego najemcy tylko wtedy, gdy pozostawał on w stosunku najmu tego lokalu już w chwili jego przejęcia przez spółdzielnię.

Przewidziane w art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) roszczenie o przeniesienie własności lokalu przejętego przez spółdzielnię przysługuje jego najemcy tylko wtedy, gdy pozostawał on w stosunku najmu tego lokalu już w chwili jego przejęcia przez spółdzielnię.

Samo oznaczenie podrobionym znakiem towarowym nie stanowi „uzyskania rzeczy za pomocą czynu zabronionego” [art. 291 § 1 k.k.]. „Uzyskanie rzeczy za pomocą czynu zabronionego” nie obejmuje ich przestępczego przetworzenia.

Do zaistnienia przewidzianej w art. 299 § 2 k.s.h. przesłanki egzoneracyjnej w postaci zgłoszenia we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości nie wystarczy samo zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości, ale konieczne jest rzeczywiste wszczęcie tego postępowania. Natomiast wniosek o ogłoszenie upadłości dłużnika, który ma tylko jednego wierzyciela, podlega oddaleniu - zgodnie z art. 1 ust. 1

Pokrzywdzenie akcjonariusza w sferze jego praw korporacyjnych przez istotne ograniczenie lub uniemożliwienie szansy powierzenia mandatu w Radzie Nadzorczej wskazanemu przez siebie kandydatowi, w sytuacji konfliktu interesów między spółką i mniejszościowym akcjonariuszem (prowadzących tożsamą działalność gospodarczą na tożsamym rynku lokalnym, przy istnieniu asymetrii w dostępie do informacji handlowych

Ze względu na samodzielną podmiotowość spółki jawnej trzeba stwierdzić, że w pierwszej kolejności to ta spółka odpowiada za długi. W konsekwencji wspólnicy odpowiadają za jej długi dopiero wtedy, gdy powstaje bezskuteczność egzekucji z majątku spółki (art. 31 § 1 k.s.h.). Subsydiarność ma zatem pierwszeństwo przed solidarnością. Oznacza to, że wierzyciel najpierw może dochodzić zaspokojenia wyłącznie

Uchwały zarządu spółdzielni są specyficznymi czynnościami prawnymi, z tego względu do oceny ich ewentualnej sprzeczności z prawem [art. 43 ust 5 u.s.m] ma zastosowanie stan prawny z chwili ich podejmowania.

Art. 54 § 1 prawa upadłościowego [obecnie art. 127 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze] stosuje się także do czynności prawnej, polegającej na zobowiązaniu się zawierającego umowę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do pokrycia aportem obejmowanych w spółce udziałów, jeśli wartość aportu jest niewspółmierna w stopniu wskazującym na rażącą nieekwiwalentność, w odniesieniu do wartości udziałów.

Naprawienia szkody wyrządzonej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością niezwołaniem nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników można dochodzić na ogólnych zasadach odpowiedzialności odszkodowawczej.

Wszczęcie postępowania układowego, w którym nawet nie dochodzi do zawarcia układu i jest ono umarzane, ponieważ okazuje się, że wnoszący o to przedsiębiorca nie miał z kilku powodów zdolności układowej, nie spełnia przesłanki egzoneracyjnej wskazanej w art. 298 § 2 k.h. (art. 299 § 2 k.s.h.); wszczęcie postępowania układowego nie nastąpiło we właściwym czasie.

Złożenie bezpodstawnego wniosku o wszczęcie postępowania układowego nie zwalnia członków zarządu spółki z o.o. od odpowiedzialności przewidzianej w art. 298 § 1 k.h. w razie stwierdzenia, że występowały przesłanki do zgłoszenia żądania o ogłoszenie upadłości tej spółki.

Czynnością oszukańczą w rozumieniu art. 286 § 1 k.k. może być także złożenie do komornika wniosku o wszczęcie egzekucji, jeżeli w dacie składania wniosku wierzyciel jest świadomy, że objęte wnioskiem świadczenie zostało spełnione zgodnie z treścią tytułu egzekucyjnego.

Przedawnienie zobowiązania wynikającego z decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zaległości składkowe na osoby trzecie na etapie jego egzekucji - w postępowaniu prowadzonym przez organ egzekucyjny - dyrektora właściwego oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - rozpatrywane być może wyłącznie na drodze postępowania administracyjnego, a zatem w tym zakresie nie przysługuje droga sądowa.

Nie można dokonywać oceny (weryfikacji) podporządkowania pracowniczego przez pryzmat art. 208 § 3 i 5 k.s.h. Przepisy te dotyczą wzajemnych stosunków członków zarządu a nie nadzoru na pracownikami spółki. W tym zakresie zastosowanie ma prawo pracy, stąd polecenie pracodawcy kierowane do pracownika nie musi być poprzedzone uchwałą zarządu spółki. W prawie pracy nie jest wykluczone, iż zarządzający przedsiębiorstwem

Przedsiębiorca telekomunikacyjny o statusie dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych ma obowiązek poinformowania abonenta - przy okazji informowania o każdej zmianie treści regulaminu - o prawie do wypowiedzenia umowy bez konieczności zapłaty odszkodowania na rzecz przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Ustawodawca nie zróżnicował przy tym okoliczności, w których dochodzi do zmiany treści

Pakiet socjalny jako inne porozumienie zawarte ze związkami zawodowymi ma taką samą pozycję w hierarchii źródeł prawa, jak układ zbiorowy pracy [art. 9 k.p.]. W braku unormowania spraw dotyczących pakietów socjalnych trzeba do nich stosować per analogiam przepisy o układach zbiorowych pracy. To zaś pozwala na zmianę przez partnerów socjalnych postanowień pakietu, także na niekorzyść pracowników.

Naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. nie ma z reguły bezpośredniego wpływu na treść wyroku, gdyż uzasadnienie sporządzane jest po jego wydaniu. Naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. może stanowić uzasadnioną podstawę skargi kasacyjnej, o ile uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia nie pozwala na jego kontrolę kasacyjną. Tylko bowiem w takim wypadku uchybienie art. 328 § 2 k.p.c. może być uznane za mogące mieć wpływ

Mimo nieważności zawartej umowy o pracę (nieważności niepodlegającej konwalidacji - tak, jak w przypadku naruszenia art. 203 k.h.) strony mogą nawiązać umowny stosunek pracy przez czynności dorozumiane, w szczególności wskutek dopuszczenia pracownika do pracy, przyjmowania pracy przez pracodawcę i realizowania takiego stosunku prawnego, który odpowiada cechom stosunku pracy określonym w art. 22 k.p

W przypadku przeniesienia udziałów we współwłasności lub współużytkowaniu wieczystym nieruchomości jako praw związanych z odrębną własnością lokali, aby zostały one skutecznie przeniesione, muszą zostać spełnione co najmniej takie wymagania, jak w przypadku przeniesienia takich praw jako praw samoistnych. Jeśli zatem odrębna własność lokalu jest prawem związanym z udziałem we współwłasności nieruchomości

1. Tajemnicą telekomunikacyjną, o której stanowi art. 159 ust. 1 pkt 1 Prawa telekomunikacyjnego objęte są dane w postaci numeru telefonu abonenta będącego osobą fizyczną. Stąd, numery telefonów abonenta niebędącego osobą fizyczną nie są danymi użytkownika w rozumieniu art. 159 ust. 1 pkt 1. Oznacza to, że testując systemy na numerach telefonów służbowych (pracowniczych) powód nie naruszył przysługującej

Umowa o pracę pomiędzy jedynym wspólnikiem, posiadaczem wszystkich udziałów i prezesem dwuosobowego zarządu, a tą spółką, nie wykreowała stosunku pracy wobec braku konstruktywnego elementu tegoż stosunku, jakim jest pracownicze podporządkowanie oraz naruszenia zasady rozdziału statusu właścicielskiego i pracowniczego u osoby zatrudnionej w takim charakterze. W konsekwencji prawidłową jest decyzja organu

Art. 22 § 11 k.p. nie stwarza prawnego domniemania zawarcia umowy o pracę. Nie wyłącza też ustalenia rodzaju zawartej umowy poprzez wykładnię oświadczeń woli wedle kryteriów podanych w art. 65 k.c., stosowanym tu poprzez art. 300 k.p.. O rodzaju zawartej umowy decyduje więc nie tylko i nie tyle jej nazwa, ile cel i zgodny zamiar stron. Art. 3531 k.c., skorygowany zasadą uprzywilejowania pracownika,