Wniesienie aportem wierzytelności nie rodzi uprawnienia do uznania ich za koszt uzyskania przychodu, ponieważ podatnik nie poniósł wydatków związanych z nabyciem wkładu w celu objęcia udziałów w spółce. Zatem wniesienie wierzytelności w formie aportu niepieniężnego, w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, jest przychodem spółki w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.p.