Skoro organ rentowy, w sprawie, w której kwestionowana była powinność zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne, w skardze kasacyjnej wskazał jako wartość przedmiotu zaskarżenia kwotę należnych do zapłaty składek za zainteresowaną wynoszącą poniżej 10.000 zł, to skarga kasacyjna jest niedopuszczalna (art. 3982 § 1 k.p.c.) i podlega odrzuceniu.

Z ustanowionego w art. 378 § 1 k.p.c. obowiązku rozpoznania sprawy w granicach apelacji nie wynika konieczność osobnego omówienia przez sąd w uzasadnieniu wyroku każdego argumentu podniesionego w apelacji. Za wystarczające należy uznać odniesienie się do sformułowanych w apelacji zarzutów i wniosków w sposób wskazujący na to, że zostały one przez sąd drugiej instancji w całości rozważone przed wydaniem

Rozwód generalnie wyłącza prawo do renty rodzinnej. Tak więc fakt wspólnego zamieszkiwania byłych małżonków, aż do śmierci jednego z nich nie ma znaczenia prawnego dla uprawnień do renty rodzinnej, istotny jest bowiem stan prawny, to jest ustanie małżeństwa w wyniku wyroku rozwodowego i brak prawa do alimentów. Prawnej doniosłości nie ma zatem de lege lata okoliczność, czy małżonkowie po rozwodzie

Wzorcem godziwego wynagrodzenia, który czyni zadość ekwiwalentności zarobków do rodzaju i charakteru świadczonej pracy oraz posiadanych przez pracownika doświadczenia i kwalifikacji zawodowych, będzie wzorzec uwzględniający, między innymi, takie czynniki jak: obowiązująca u pracodawcy siatka wynagrodzeń, średni poziom wynagrodzeń za taki sam lub podobny charakter pracy w danej branży, wykształcenie

Skoro organ rentowy ma uprawienie do weryfikacji "sztucznie" zawyżonego wynagrodzenia, tak samo i może kwestionować "sztuczne" jego zaniżenie przez multipliowanie umów zlecenia i nienaturalne wydzielanie elementów ściśle związanych z charakterem danej pracy celem uniknięcia lub ograniczenia do minimum konieczności poniesienia ciężarów publicznych, jakimi są składki na ubezpieczenia społeczne.

W sytuacji, gdy podstawa faktyczna rozpoznawanej sprawy (np. stan zdrowia i wynikająca z tego stanu niezdolność do pracy, a w przypadku świadczeń rentowych z ubezpieczenia wypadkowego - również związek tej niezdolności z wypadkiem przy pracy) uległa zmianie, to sprawa tocząca się w wyniku rozpoznania nowego wniosku - i wydania nowej decyzji - nie jest jednak sprawą o to samo roszczenie, które było

Zanegowanie wykładni art. 83 § 1 k.c. jest możliwe w zakresie, w jakim ten przepis nie miał zastosowania w sprawie, bądź w sposób oczywisty został zastosowany błędnie w ramach ustalonych wiążąco okoliczności faktycznych sprawy.

Przesłanką przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania nie jest oczywiste naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego lub procesowego, lecz sytuacja, w której naruszenie to spowodowało wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia. Sam zarzut naruszenia (nawet oczywistego) określonego przepisu (przepisów) nie prowadzi wprost do oceny, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.

Oparcie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania na przesłance określonej w art. 3989 § 1 pkt 2 k.p.c. wymaga wykazania, że określony przepis prawa, będący źródłem poważnych wątpliwości interpretacyjnych, nie doczekał się wykładni albo niejednolita wykładnia wywołuje rozbieżności w odniesieniu do identycznych lub podobnych stanów faktycznych. Wątpliwości te i rozbieżności należy przytoczyć

Przesłanką przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania nie jest oczywiste naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego lub procesowego, lecz sytuacja, w której naruszenie to spowodowało wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia. Sam zarzut naruszenia (nawet oczywistego) określonego przepisu (przepisów) nie prowadzi wprost do oceny, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.

Odpowiednie stosownie art. 395 § 2 k.p.c. w postępowaniu zażaleniowym przed Sądem Najwyższym (art. 3941 § 3 k.p.c.) oznacza, że jeżeli zażalenie jest oczywiście uzasadnione, sąd drugiej instancji, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Sądowi Najwyższemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo.

Zgodnie z art. 365 § 1 k.p.c., orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Z prawomocnością orzeczenia sądowego (zarówno w ujęciu materialnym, jak i formalnym) związana jest powaga rzeczy osądzonej (art. 366 k.p.c.). Wyrok prawomocny ma

Stosowanie art. 441 k.p.c. może dotyczyć jedynie dość wyjątkowych przypadków.

Wniosek o przywrócenie terminu i zażalenie na odrzucenie pisma z powodu uchybienia terminowi wyłączają się wzajemnie, służą bowiem innym celom i opierają się na różnych podstawach. Jeżeli strona nie neguje, że uchybiła terminowi i wskazuje przyczyny usprawiedliwiające to uchybienie, powinna złożyć wniosek o przywrócenie terminu, uwzględniając przy tym treść art. 169 § 3 k.p.c, a nie zażalenie. Składanie

Również w przypadku zasądzenia od Skarbu Państwa zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym wystąpić może konieczność zweryfikowania wartości przedmiotu zaskarżenia. W zakresie rozstrzygnięcia o obowiązku naprawienia szkody - stan rei iudicatae, który zaistniał w sprawie, powództwo o zasądzenie odszkodowania przed sądem w postępowaniu cywilnym jest niedopuszczalne

Śmierć strony po wydaniu wyroku przez Sąd drugiej instancji a przed wniesieniem przez drugą stronę postępowania skargi kasacyjnej powoduje jej niedopuszczalność.

1. Sprawa o ustalenie, że zdarzenie było wypadkiem przy pracy, jest sprawą o prawa majątkowe, w której powód ma obowiązek oznaczyć w pozwie wartość przedmiotu sporu (art. 187 § 1 k.p.c., art. 1261 k.p.c., art. 19 § 2 k.p.c.), a przewodniczący w sądzie pierwszej instancji ma obowiązek wyegzekwować od powoda oznaczenie tej wartości pod rygorem zwrotu pozwu (art. 130 § 1 i 2 k.p.c.). Podobnie strona wnosząca

1. Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek strony o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia do Sądu Najwyższego na podstawie art. 3941 § 2 k.p.c. (w brzmieniu obowiązującym przed 7 listopada 2019 r.). W ramach zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej (art. 3941 § 1 k.p.c.) z powodu przekroczenia terminu do jej

1. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, której przedmiotem są prawa majątkowe, zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3982 § 1 zdanie pierwsze k.p.c.) oraz od przedmiotu sporu (art. 3982 § 1 zdanie drugie k.p.c.). 2. Jeżeli przedmiotem sporu było wyłączenie z udokumentowanego stażu ubezpieczenia rolniczego skarżącej okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu