Sąd pierwszej instancji jest zobligowany do dokonania oceny, czy zawarta przez strony ugoda pozasądowa (art. 917 k.c. w związku z art. 300 k.p.) była dopuszczalna stosownie do art. 469 k.p.c., a zwłaszcza, czy nie naruszała słusznego interesu pracownika. Dopiero po dokonaniu takiej oceny możliwe jest bądź rozpoznanie merytoryczne powództwa bądź rozstrzygnięcie o procesowych skutkach zgodnej z prawem

Oznaczenie strony skarżącej w piśmie procesowym obejmującym środek odwoławczy (np. apelację) nie ma znaczenia jedynie formalnego. Oznaczenie stron ma podstawowe znaczenie dla ustalenia legitymacji do wniesienia środka odwoławczego. Strona skarżąca ma obowiązek zareagować na wezwanie sądu do usunięcia wątpliwości co do tego, kto wnosi apelację - pod rygorem jej odrzucenia.

Mimo, że art. 2781 k.p.c. obowiązuje dopiero od 7 listopada 2019 r., a przed tą datą nie było możliwe dopuszczenie dowodu z opinii biegłego wydanej w innym postępowaniu, to żaden przepis nie stał na przeszkodzie potraktowaniu takiej opinii jako dowodu z dokumentu.

Niewykazanie, iż nie było i nie jest możliwe wniesienie skargi nadzwyczajnej, powoduje odrzucenie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jako niespełniającej obowiązku przewidzianego w art. 4245 § 1 pkt 5 k.p.c.