1. Według ustawodawcy pracownik zachowuje prawo do odszkodowania także wówczas, gdy zatrudniający nie wywiązuje się ze swego obowiązku oraz gdy świadczenie pracownika straciło dla niego znaczenie. Reguła ta ma charakter wiążący, nie można jej zmienić w drodze postanowień umownych. Znaczy to tyle, że wadliwe jest zastrzeżenie dalej idące, które polega na zwolnieniu pracodawcy z obowiązku zapłaty odszkodowania

We wszystkich sytuacjach, gdy układ zbiorowy traci moc lub przestaje wiązać pracodawcę w odniesieniu do niektórych grup pracowników (jak ma to miejsce w przypadku transferu z art. 231 k.p.), Kodeks pracy odsyła do stosowania art. 24113 § 2, bezpośrednio lub za pośrednictwem art. 2418 § 2. Tak jest w razie wykreślenia układu z rejestru (art. 24111 § 5 k.p.), upływu roku stosowania poprzedniego układu

W przypadku podejmowania przez pracodawcę decyzji o dokonaniu wypowiedzeń zmieniających wobec większej liczby pracowników zachodzi konieczność zbadania, czy w podmiocie zatrudniającym nastąpiło minimum pięć zwolnień w rozumieniu art. 1 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) dyrektywy 98/59, czyli wypowiedzeń definitywnych lub rozwiązań stosunków pracy na skutek nieprzyjęcia przez pracownika znaczącej zmiany

1. Pracownik, zgodnie z art. 2 i 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, nie może zostać uznany za delegowanego na terytorium państwa członkowskiego, jeżeli wykonywanie jego pracy nie ma wystarczającego związku z tym terytorium. Związek ten podlega indywidualnej ocenie, przy uwzględnieniu między innymi długotrwałości

W przypadku podejmowania przez pracodawcę decyzji o dokonaniu wypowiedzeń zmieniających wobec większej liczby pracowników zachodzi konieczność zbadania, czy w podmiocie zatrudniającym nastąpiło minimum pięć zwolnień w rozumieniu art. 1 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) dyrektywy 98/59, czyli wypowiedzeń definitywnych lub rozwiązań stosunków pracy na skutek nieprzyjęcia przez pracownika znaczącej zmiany

1. To właśnie pracodawca użytkownik, choć nie jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p., organizując proces pracy decyduje o jego technicznej stronie, w tym o poziomie ryzyka, które towarzyszy świadczeniu pracy. Pracodawca użytkownik czerpie również korzyści z pracy, która stwarza niebezpieczeństwo powstania szkód. Istotne wątpliwości pojawiają się jednak w kontekście samej rekrutacji, której dokonuje

1. W razie skorzystania przez pracownika z długotrwałego zwolnienia lekarskiego, po uzyskaniu od reprezentującej go organizacji związkowej informacji o zamiarze wypowiedzenia mu umowy o pracę, pracodawca nie ma obowiązku ponowienia konsultacji zamiaru wypowiedzenia, które zostało oparte na tych samych rodzajowo, nadal aktualnych i wcześniej skonsultowanych przyczynach wypowiedzenia, które nie uległy

W przypadku wypowiedzenia terminowej umowy o pracę, roszczenia zawarte w Kodeksie pracy (art. 50 § 3 i 4 k.p.) wyczerpują możliwości kontraktowej odpowiedzialności odszkodowawczej pracodawcy, co przemawia za wyłączeniem możliwości stosowania z mocy art. 300 k.p. przepisów Kodeksu cywilnego normujących odpowiedzialność za niewykonanie zobowiązań umownych (art. 471 i następne k.c.) dla uzupełniającego

W przypadku wadliwego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika za najbardziej zgodny ze standardami konstytucyjnymi należy uznać mieszany system odpowiedzialności pracodawcy, to jest kontraktowy w myśl k.p., bez konieczności wykazywania szkody, deliktowy na podstawie art. 415 k.c. w związku z art. 300 k.p., w zakresie szkód przekraczających wysokość odszkodowania z art. 58 k.p.

1. W pojęciu "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych" mieszczą się trzy elementy. Przy dokonywaniu kwalifikacji zachowania pracownika jako ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych ustawodawca wymaga więc po pierwsze - aby było ono bezprawne, czyli naruszające objęte treścią stosunku pracy obowiązki o charakterze podstawowym, po drugie - by znamionowała je ciężka

Pracodawca nie może bronić się zarzutem naruszenia art. 8 k.p., gdy wypowiedzenie umowy o pracę nie było uzasadnione.

Ochrona pracownika wymaga jedynie, aby – oceniając rozsądnie – likwidacja stanowiska pracy była w toku, a okres wypowiedzenia kończył się nie wcześniej niż z dniem likwidacji zajmowanego przez pracownika stanowiska pracy, co pozwala na stwierdzenie czy tak podana przez pracodawcę przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę nie jest przyczyną pozorną.

Pracownika (urzędnika) samorządowego obowiązuje zakaz wykonywania jakichkolwiek poza pracowniczych lub pozasłużbowych czynności, które pozostają w sprzeczności lub są związane z zajęciami wykonywanymi w ramach obowiązków służbowych, na rzecz podmiotów wydawanych decyzji administracyjnych, które wywołują uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność, pod rygorem niezwłocznego rozwiązania

Sprawa o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia (art. 56 par. 1 i art. 58 k.p. w związku z art. 52 par. 1 pkt 1 k.p.) nie podlega rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym (art. 5051 i nast. k.p.c.) także w stanie prawnym obowiązującym przed 7 listopada 2019 r.

1. Sprawę o odszkodowanie za nienawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania po wygranym przez kandydata konkursie na stanowisko dyrektora samorządowej jednostki kultury rozpoznaje w pierwszej instancji sąd pracy w składzie jednego sędziego (art. 47 § 1 k.p.c.). Sprawy takiej nie da się zakwalifikować do żadnej z kategorii spraw wymienionych w art. 47 § 2 pkt 1 lit a k.p.c. Przepisy o składzie

Na podstawie art. 23711 k.p. na pracodawcę został nałożony obowiązek utworzenia służby BHP albo też powierzenia wykonywania zadań tej służby pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy (przypadki, kiedy pracodawca może sam pełnić te obowiązki albo powierzyć je podmiotowi zewnętrznemu nie są istotne w niniejszej sprawie), jest to obowiązek ustawowy, a zatem nie można na podstawie postanowień statutu

Jedyny lub niemal jedyny wspólnik spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie powinien uzyskać statusu pracowniczego.

Skutecznemu i ważnemu zawarciu umowy o pracę nie stoi na przeszkodzie późniejsza, spowodowana obiektywnymi przeszkodami (np. chorobą powodującą niezdolność do pracy) niemożność faktycznego podjęcia pracy w terminie określonym w umowie zgodnie z art. 26 k.p.

Okresem składkowym, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 3 ustawy emerytalnej, jest każdy okres odpłatnego zatrudnienia młodocianego w szkole przyzakładowej na warunkach określonych w przepisach o zatrudnieniu młodocianych obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1975 r., choćby rozmiar faktycznego zatrudnienia młodocianego był niższy niż połowa ówcześnie obowiązującego pełnego wymiaru czasu pracy (art.

Gdy szkoła dysponuje liczbą godzin ponadwymiarowych pozwalających na utworzenie nowego etatu nauczycielskiego i nawiązanie stosunku pracy na czas nieokreślony (art. 10 ust. 4 KN) nie można na podstawie art. 10 ust. 7 KN zatrudnić nauczyciela na trzeci rok z rzędu na umowę na zastępstwo.

Pracownik zatrudniony za granicą na budowie może uzgodnić z pracodawcą prawo do diet na koszty pobytu (wyżywienia), odwołując się do regulacji z art. 775 k.p. Strony nie mogą się umówić, że praca będzie podróżą służbową, gdyż nie mogą zmienić przepisów o podróży służbowej. Z regulacji tych nie wynika natomiast zakaz delegowania pracownika niemającego charakteru podróży służbowej. W szczególności takim

Negatywna ocena pracy nauczyciela to ocena dokonana w trybie i na zasadach wynikających z rozporządzenia wykonawczego, a więc taka, która stanowi ostateczny wynik określonego w nim postępowania przeprowadzonego z zachowaniem przepisanych standardów. W przeciwnym razie, uzyskanej oceny nie można uznać ani za dokonaną w trybie art. 6a Karty Nauczyciela, ani za uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia stosunku

W przypadku niepełnosprawności u osoby w wieku do 16 roku życia, kryterium "konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji" sprowadza się do oceny, czy taka osoba jest niezdolna do zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, takich jak: samoobsługa, samodzielne poruszanie się, komunikowanie z otoczeniem, co