Pracownikowi, który nie złożył oświadczenia o odmowie przyjęcia zaproponowanych mu w wypowiedzeniu warunków pracy lub płacy i którego stosunek pracy nie uległ rozwiązaniu, a został jedynie przekształcony, przysługuje odszkodowanie na zasadach określonych w art. 45 i 47 k.p. w związku z art. 42 § 1 k.p.

Pracownik nie uzyskuje prawa do urlopu wypoczynkowego w okresie, za który przyznano mu odszkodowanie na podstawie art. 56 Kodeksu pracy.

Nie stanowi likwidacji zakładu pracy w rozumieniu art. 411 kodeksu pracy przejęcie przez przedsiębiorstwo państwowe jego wydzielonej części, stanowiącej odrębny zakład pracy (art. 3 k.p.) i wydzierżawienie jej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Okres, o jaki skrócono wypowiedzenie umowy o pracę (art. 361 § 1 k.p.), za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie, wlicza się do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy zobowiązanym do wypłaty odszkodowania, jeżeli w tym okresie pracownik pozostawał bez pracy (art. 36 § 2 k.p.).

Pracownikowi odwołanemu ze stanowiska przez uprawniony organ nie przysługuje roszczenie o ustalenie nieważności odwołania na podstawie art. 58 § 1 lub § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.

Akt prawny podwyższający z mocą wsteczną stawki osobistego zaszeregowania pracowników ma zastosowanie również do pracownika, który w dacie wydania aktu prawnego nie był już zatrudniony, za okres jego pracy objęty podwyżką.

Pracownikowi państwowego gospodarstwa rolnego, któremu przydzielono działkę pod ziemniaki, przysługuje odszkodowanie na podstawie przepisów prawa cywilnego w związku z art. 300 k.p. za szkodę doznaną na skutek niewykonania przez zakład pracy obowiązków wynikających z § 3 ust. 10 i 11 załącznika nr 2 do układu zbiorowego pracy dla państwowych przedsiębiorstw rolnych zawartego 24 grudnia 1974 roku.

Roszczenie zakładu pracy przeciwko pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku kierownika zakładu usługowego na zryczałtowanym rozrachunku o zapłatę ryczałtu miesięcznego podlega przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 291 § 1 k.p.).

Państwowa Inspekcja Pracy nie jest upoważniona do sprawowania nadzoru i kontroli przestrzegania przez rolnicze spółdzielnie produkcyjne, nie zatrudniające pracowników na podstawie umowy o pracą, przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Przy ustaleniu uprawnień urlopowych z tytułu podjęcia dodatkowego zatrudnienia pracownika wlicza się okresy zatrudnienia podstawowego, jeżeli zatrudnienie to ustało, chyba że zachodzą przesłanki wyłączające określone w art. 156 lub 157 k.p.

Do rozpatrywania sporów dotyczących wygaśnięcia stosunku pracy pracownika naukowo-dydaktycznego, nawiązanego na podstawie mianowania, właściwe są sądy pracy także wtedy, gdy wygaśnięcie stosunku pracy nastąpiło w razie porzucenia pracy.

Zawarcie ugody sądowej, w której strony przekształciły rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika na rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron, nie niweczy okoliczności stanowiących przyczynę rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Okoliczności te podlegają rozważeniu przy ocenie uprawnień pracownika do premii.

Przepis art. 196 par. 2 pkt 19 Kpa nie uzasadnia właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozpatrywania spraw o rozwiązanie stosunku pracy nawiązanego na podstawie mianowania; natomiast Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpatrywania tego rodzaju spraw, jeżeli przepis szczególny tak stanowi.

Przepis art. 291 § 2 k.p. ma zastosowanie do roszczeń zakładu pracy o naprawienie szkody wyrządzonej przez pracownika wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych, przewidzianych nie tylko w art. 114 k.p., ale również roszczeń z tytułu niewyliczenia się lub niezwrócenia mienia powierzonego pracownikowi (art. 124 i 125 k.p.).

Za zakład pracy [pracodawcę] w rozumieniu art. 3 k.p. uważać należy taką jednostkę organizacyjną, która jest uprawniona do samodzielnego zatrudniania pracowników – do nawiązywania i rozwiązywania z nimi stosunku pracy.