Z treści akt administracyjnych nie wynika czy wspólnik spółki wykonywał pracę na rzecz Spółki, czy funkcja dyrektora zarządu ograniczała się jedynie do reprezentacji Spółki. Brak tych ustaleń nie pozwala na jednoznaczną ocenę, czy funkcje wykonywane przez wspólnika spółki ograniczały się jedynie do prowadzenia spraw spółki, do czego był zobowiązany jako jedyny wspólnik, czy też należało je zaliczyć

W przypadku, gdy przedstawione przez podatnika w zeznaniu podatkowym samoopodatkowanie zostanie zakwestionowane, a także wtedy, gdy podatnik nie złoży zeznania podatkowego, organ podatkowy wydaje - na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ - decyzję określającą prawidłową należność podatkową. Decyzja ta ma charakter

Odrębność uregulowań prawnych, jeśli chodzi o osobowość prawnopodatkową spółki cywilnej w podatku dochodowym i podatku VAT, nie daje podstaw do odnoszenia kosztów uzyskania przychodów spółki w oderwaniu od uregulowań odnoszących się do niej w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, gdyż nie znajduje to uzasadnienia w przepisie

Organy nie badały i w ogóle nie oceniły, czy wspólnik spółki faktycznie świadczył pracę. Organy założyły a priori, że wadliwie zawarta umowa o pracę miała na celu obejście przepisów podatkowych, przy czym w ogóle nie wykazały, na czym to obejście przepisów miało polegać.

Dla określenia, czy wydatki ponoszone przez leasingobiorcę mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów, decydujące znaczenia ma ustalenie do czyjego majątku: leasingodawcy, czy leasingobiorcy zaliczone być powinny składniki majątku będące przedmiotem umowy.

W sytuacji, gdy stwierdzone zostaną rozbieżności między marżą ujawnioną w księgach podatkowych podatnika a marżą faktycznie przez niego stosowaną, istnieje podstawa do obalenia mocy dowodowej ksiąg podatkowych. Organy podatkowe stają się natomiast uprawnione, a zarazem zobowiązane, do ustalenia podstaw opodatkowania w trybie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych

Za dzień powstania nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych należy zatem uznać dzień złożenia zeznania rocznego wtedy, gdy nadpłata z zeznania tego wynika. Jeśli nie, dopiero dzień złożenia zeznania korygującego, wskazującego nadpłatę lub datę wydania w tej sprawie decyzji z urzędu, gdy organ podatkowy powziąwszy wątpliwości co do rzetelności złożonego zeznania koryguje je, albo też datę decyzji

Decyzja w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1994, wydana w oparciu o przepis art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, jest decyzją deklaratoryjną.

Zaliczenie wydatków poniesionych na rzecz udziałowców Spółki do kosztów uzyskania przychodów narusza przepis art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a zatem warunkiem uznania danego wydatku za taki koszt jest zamierzony cel jego poniesienia. Wystarczającym jest, by poniesienie tych kosztów miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu oraz, że bezzasadnym byłoby niezaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na poszczególne tytuły

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4. Oczekiwane przez skarżących działanie organu odwoławczego polegające na zdyscyplinowaniu organu pierwszej instancji poprzez ukaranie go karą porządkową nie mieści się w formach działalności

Nie można się zgodzić, że art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ może mieć zastosowanie jedynie w wypadku zaistnienia klęski żywiołowej /zdarzenia losowego/. Użyte w powołanym przepisie określenia "ważny interes podatnika" i "interes publiczny" mają charakter nieostry, którego treść powinna być oceniana w świetle okoliczności konkretnej

Złożenie przez podatnika przed rozpoczęciem działalności gospodarczej odpowiedniego oświadczenia o zrzeczeniu się opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w par. 4 ust. 1-2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych oraz od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U

Dochód osiągnięty z tytułu sprzedaży akcji jest opodatkowany tylko raz zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabycie akcji w drodze darowizny było innym zdarzeniem prawnym w żaden sposób nie związanym z późniejszą sprzedażą i podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w trybie i na zasadach określonych w ustawie.

Miejscem uzyskania dochodu w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest miejsce, w którym znajduje się źródło przychodu.

Stosowana wykładnia systemowa i funkcjonalna /mieszcząca się jednak w wykładni gramatycznej/ pozwala na uznanie w określonych warunkach wydatków na budowę ogrodzenia jako podlegających odliczeniu w ramach konsumowanej podczas budowy budynku mieszkalnego ulgi budowlanej.

Zewnętrzna wykładnia systemowa odsyłająca do prawa budowlanego pozwala na uznanie w określonych warunkach wydatków na budowę ogrodzenia jako związanych z tzw. dużą "ulgą budowlaną". Stosując w dalszej części rozważań funkcjonalną wykładnię dynamiczną należy podkreślić, że zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych to w aktualnych warunkach nie tylko wybudowanie samych murów wznoszonego domu, ale również zadbanie

Wydatki związane z organizacją wycieczki dla kontrahentów firmy czy koszty związane z przyjmowaniem przedstawicieli kontrahentów, spotkań z nimi, zapewnieniem im noclegów i poczęstunków, czy wreszcie wręczenie w ramach reklamy firmy różnych przedmiotów /upominków/, stanowią koszty uzyskania przychodu, ale podatnik wykazać musi nie tylko fakt ich poniesienia, przedstawiając w tym zakresie faktury i

Na podatnika został nałożony obowiązek udokumentowania faktu poniesienia wydatków i ich wysokości za pomocą ściśle wskazanych dowodów.

1. Ustawodawca w podatku dochodowym nie posługuje się kategorią kosztów prowadzonej działalności jako instytucją samodzielną, lecz wiąże pojęcie kosztu z pojęciem przychodu. Pierwotnym czynnikiem pozwalającym uznać wydatek za koszt uzyskania jest zawsze przychód. Ciężar udowodnienia poniesionych wydatków związanych z przychodem spoczywa zawsze na podatniku, który z tego wywodzi korzystne dla siebie

Gmina nabywając mienie po zlikwidowanych jednostkach nie miała na celu wykorzystania go dla zaspokojenia potrzeb komunalnych, lecz dalszą jego odsprzedaż. Sprzedawane towary były częścią majątku Gminy, która tego mienia nie wykorzystywała w ramach prowadzonej działalności własnej o której mowa w art. 7 ust. 1 i art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminy /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74

Zwrot wypłaconych przez zakład ubezpieczeń odszkodowań nie może być zaliczony do wydatków na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe spółdzielni mieszkaniowych.

Spadkobierca /obdarowany/, który zbył udział w lokalu /budynku/ innej osobie nie będącej spadkobiercą /obdarowanym/, nie traci z tego powodu prawa do ulgi przewidzianej w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1989 r. o podatku od spadków i darowizn /t.j. Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, jeżeli będzie nadal w tym lokalu /budynku/ mieszkał przez okres 5 lat od dnia określonego w ust. 2 pkt 5 lit. "a

Przepisy art. 193 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie przewidują, odmiennie niż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 1997 r. art. 169 par. 2 Kpa, aby ujawnienie sprzeczności ekonomicznych mogło samo w sobie stanowić podstawę pominięcia ksiąg jako dowodu w postępowaniu podatkowym.