Orzeczenia
Nie może istnieć w obiegu prawnym decyzja, którą w sposób dowolny ustala się wartość udziałów w nieruchomości, nie zważając na jednoznaczne i nie wymagające jakiejkolwiek wykładni brzmienie przepisu.
1. W 1992 r. obowiązujące wówczas brzmienie art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./, przewidywało, że kosztami uzyskania przychodu są także inne rezerwy, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów wynika z innych przepisów. Wynika stąd, że przedmiotowe rezerwy na naprawy gwarancyjne byłyby kosztami uzyskania przychodów
W interesie ewentualnego podatnika jest przedstawienie materiału dowodowego, z którego wynikałoby, że jego wydatki znajdują pokrycie w źródłach przychodu już opodatkowanych lub wolnych od podatku.
Przychody z samodzielnie wykonywanej działalności artystycznej opisane w art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ były przychodami z "innej samodzielnej działalności o charakterze podobnym do wolnego zawodu" w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy /w brzmieniu obowiązującym w 1994 r./, a nie przychodami z działalności
Jeżeli przepis prawa dopuszcza możliwość rozbieżnej jego interpretacji, to wybór jednej z nich nie może być oceniony jako rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nawet wówczas, gdy zostanie ona później uznana za nieprawidłową albo, co zdarza się częściej, inna interpretacja zostanie uzana za słuszniejszą.
1. Ustalenie wartości nie zaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania powinno obejmować ściśle określone czynności, a nie okresy. Decyzja zawierająca sankcje z art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może być oparta na nieskonkretyzowanych zarzutach, że podatnik naruszył obowiązki ewidencyjne
Nieprawidłowości polegające na nie przeliczeniu wartości początkowej środka trwałego na złote polskie, nie podanie stawki amortyzacyjnej oraz odpisu amortyzacyjnego - nie mogą stanowić przesłanki skutkującej nie uznanie za koszty uzyskania przychodu amortyzacji środków trwałych.
Przewidziany w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ termin do złożenia zeznania podatkowego jest terminem materialnoprawnym. Może on być odroczony przez organ podatkowy na wniosek podatnika, złożony przed upływem terminu na podstawie art. 13 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108
Osoby pozostające w konkubinacie nie mogą korzystać z możliwości łącznego opodatkowania dochodów. Nie tylko bowiem nie są małżonkami, ale również nie istnieje między nimi wspólność majątkowa, jak tego wymaga art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Dla celów podatkowych, a w szczególności podwyższenia podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym, nie może służyć wykładnia wywodząca się z innej gałęzi prawa.
O sposobie powstawania zobowiązań podatkowych nigdy nie decyduje przebieg postępowania dowodowego i przyjęcie bądź pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu podatkowym.
Koszty związane z zawarciem umowy kupna-sprzedaży należą do kategorii "kosztów związanych bezpośrednio z zakupem" i wchodzą w skład ceny nabycia stanowiącej podstawę do wyliczenia odpisów amortyzacyjnych środków trwałych wliczanych do kosztów uzyskania przychodu.
Przesłanką dopuszczalności postępowania sądowoadministracyjnego w odniesieniu do skarg na bezczynność polegającą na niewydaniu w terminie decyzji sprowadza się do tego, że skarżący obowiązany jest przed wniesieniem skargi do wyczerpania środków prawnych przewidzianych w art. 37 Kpa, tzn. winien wnieść zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia na niezałatwienie sprawy w terminie.
Obowiązujące w 1992 r. przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie uzależniały zaliczenia odsetek do kosztów uzyskania przychodu od istnienia związku przyczynowego między wydatkiem a uzyskanym przychodem. Wystarczający był związek przyczynowy między zobowiązaniem, od którego uiszczono odsetki, a źródłem przychodu.
W sytuacji, gdy obowiązek w podatku od spadków i darowizn powstał przed dniem 24 sierpnia 1995 r. /to jest dniem wejścia w życie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 85 poz. 428/, która znowelizowała ustawę z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ podatek oblicza się przy zastosowaniu przedziałów nadwyżki
Umowa użyczenia nie stanowi podstawy do uwzględnienia jako kosztu uzyskania przychodu wydatków poniesionych na remont lokalu. W myśl art. 713 Kc - na skarżącym ciąży obowiązek ponoszenia zwykłych kosztów utrzymania lokalu. Natomiast w przypadku poniesienia innych wydatków lub nakładów na lokal, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia i roszczenia z tego tytułu podlegają
Przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, wydatkowany w okresie roku od sprzedaży tego prawa w formie zaliczki na nabycie budynku mieszkalnego, jest wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym
Wyrażenie poglądu prawnego przez organ podatkowy w sprawie wymiaru podatku nie może być dorozumiane, lecz musi wynikać z konkretnego aktu lub czynności tego organu. Wtórne księgowanie przez podatnika /rachunkami wewnętrznymi/ kosztów poniesionych w 1991 r. nie oznacza, iż wbrew zasadzie określonej w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - może je potrącić 3 lata później. Bezzasadność
Rzeczą strony w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 156 Kpa jest podniesienie wszelkich okoliczności, które przemawiałyby za stwierdzeniem nieważności decyzji. Natomiast nie jest rzeczą strony podnoszenie w tym postępowaniu argumentów merytorycznych.
Artykuł 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie może odnosić się do działki, która powiększy obszar zabudowanej działki /na której budowany jest dom mieszkalny/ już posiadanej przez skarżących i która nie jest sama w sobie działką "pod budowę" w rozumieniu tego przepisu.
1. Przepisy wprowadzające ulgi podatkowe nie mogą być interpretowane ani z zastosowaniem wykładni rozszerzającej, ani z zastosowaniem wykładni ścieśniającej. 2. Mieszkanie zajmowane przez skarżącego od 1980 r. wraz z całym budynkiem, zmieniło w 1994 r. status prawny; stało się własnością spółdzielni mieszkaniowej. Mieszkanie to, jako lokal spółdzielczy, skarżący objął - w znaczeniu prawnym - z chwilą
Na podatniku, a nie na organie podatkowym spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnia on warunki do zastosowania ulgi podatkowej, o ile zamierza z niej skorzystać. Wznosząc budynek "usługowy z mieszkaniem" podatnik powinien zadbać o możliwość wykazania wydatków poniesionych wyłącznie na cel mieszkaniowy /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" w zw. z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 31 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
Istnieje znacząca różnica w traktowaniu poniesionych kosztów dla celów prowadzenia rachunkowości oraz celów podatkowych. Nie wszystkie więc wydatki podatnika w danym roku podatkowym, ze względu na podaną wyżej definicję, mogą być zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów.
Z przepisów art. 22 ust. 9 pkt 4 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że norma kosztów uzyskania przychodów dla przychodów z tytułu nagród za udział w konkursach artystycznych wypłaconych osobom wykonującym samodzielnie działalność artystyczną wynosi 20 procent.