W ramach karuzeli podatkowej fakt faktycznego przepływu towaru nie wyklucza możliwości uczestnictwa podatnika w oszustwie podatkowym, jeśli sposób przeprowadzania transakcji oraz okoliczności ich dokonywania są oderwane od normalnych warunków rynkowych i mają na celu osiągnięcie korzyści podatkowych w postaci nienależnego zwrotu podatku VAT.

W przypadku poboru podatku niezgodnego z prawem Unii Europejskiej, obowiązuje zasada skuteczności, która wymaga modyfikacji procedury krajowej w taki sposób, aby zapewniała ona zwrot nadpłat podatku wraz z oprocentowaniem, nawet w sytuacjach, gdy krajowe regulacje tego nie przewidują, w celu realizacji zasady równoważności prawa unijnego.

Stosowanie preferencyjnej stawki podatku akcyzowego dla oleju opałowego wymaga od sprzedawcy nie tylko przyjęcia oświadczeń od nabywców o przeznaczeniu zakupionego produktu na cele opałowe, ale również należytego sprawdzenia wiarygodności tych oświadczeń oraz zastosowania odpowiednich procedur nadzorczych i kontrolnych, mających na celu zapewnienie, że olej faktycznie zostanie wykorzystany zgodnie

Postanowienie organu podatkowego o przedłużeniu terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym ma samodzielny byt prawny i jest wydawane w odrębnej sprawie niż ta, dotycząca prawa do zwrotu podatku, jego wysokości oraz statusu podatnika VAT; w przypadku weryfikacji przez sąd administracyjny takiego postanowienia, kontrola ogranicza się do oceny, czy wskazano w sposób należyty istnienie wątpliwości

Przepisy art. 70 § 7 pkt 4 i 5 O.p. należy rozumieć w ten sposób, że pierwszy z nich odnosi się do sytuacji, gdy została wydana decyzja na podstawie art. 33 § 2 O.p. i dopiero dalsze postępowanie toczyło się na podstawie przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, natomiast drugi z nich – do sytuacji, gdy całe postępowanie zabezpieczające toczyło się na podstawie ustawy o postępowaniu

W oparciu o art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy podatnik dokonuje zakupu towarów i usług, odliczenie podatku VAT naliczonego nie może być odmówione wyłącznie na podstawie domniemania uczestnictwa w oszustwie podatkowym bez jednoznacznych dowodów na brak dobrej wiary podatnika, zwłaszcza gdy podatnik przedstawi wystarczające dowody weryfikacji swoich kontrahentów

Zgodnie z art. 70 § 6 i art. 70 § 8 ordynacji podatkowej, wyłączenie przedawnienia niektórych rodzajów należności podatkowych na podstawie formy zabezpieczenia należności podatkowych nie narusza zasady równości, gdyż przedawnienie w prawie podatkowym nie jest konstytucyjnym prawem podmiotowym, a ustawodawca posiada pewną swobodę legislacyjną w zakresie regulowania biegu terminu przedawnienia.

Zgodnie z art. 86 ust. 1i art. 88 ust. 3a pkt 4) lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do odliczenia VAT wymaga nie tylko formalnego spełnienia warunków transakcji, ale również wykazania przez podatnika, że nie miał on świadomości ani nie mógł mieć świadomości o ewentualnym oszustwie podatkowym związanym z transakcją. Odmowa prawa do odliczenia VAT nie może być oparta wyłącznie na nieprawidłowościach

Działania administracyjne takie jak wezwanie nie podlega zaskarżeniu przez zażalenie, ponieważ system prawny zapewnia ochronę praw jednostki poprzez możliwość zaskarżenia kary porządkowej za niezastosowanie się do wezwania, co odzwierciedla równowagę między swobodą administracji a ochroną praw podmiotów administrowanych.

Stosowanie ulgi na działalność badawczo-rozwojową (B+R) oraz korzystanie z preferencyjnego opodatkowania dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (preferencja IP Box) to odrębne instytucje prawa podatkowego, które mogą być stosowane niezależnie w stosunku do różnych dochodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zabrania odliczania kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+