Także w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podstawę opodatkowania ustala się bez pomniejszenia o dokonane odpisy amortyzacyjne.

Wskazanym w art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. b) u.p.o.l. podatnikiem, jest posiadacz nieruchomości będącej własnością Skarbu Państwa lub gminy, na podstawie tytułu prawnego innego niż umowa zawarta właścicielem, jednakże tytuł ten powinien także pochodzić od właściciela np. trwały zarząd.

Zgodnie z art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) organ odwoławczy powinien uchylić decyzje organu pierwszej instancji w całości i umorzyć postępowanie w sprawie. Jeżeli jednak organ odwoławczy dostrzega, że postępowanie zostało przeprowadzone wobec właściwego podmiotu (podatnika), w treści rozstrzygnięcia oznaczono jednak inny podmiot, ale z okoliczności sprawy jednoznacznie, w sposób nie budzący wątpliwości wynika

Z treści art. 233 O.p. można wyprowadzić dwa możliwe rozwiązania. Po pierwsze, że decyzja jest rzeczywiście skierowana do podmiotu, który nie jest stroną postępowania. Wówczas, zgodnie z art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) organ odwoławczy powinien uchylić decyzje organu pierwszej instancji w całości i umorzyć postępowanie w sprawie. Jeżeli jednak organ odwoławczy dostrzega, że postępowanie zostało przeprowadzone

Wydatek uznawany jest za koszt uzyskania przychodów wówczas, gdy obejmuje transakcje faktycznie dokonane przez podmioty wskazane w treści danej faktury (sprzedawca i nabywca). Jeżeli natomiast faktura nie dokumentuje rzeczywistej transakcji dokonanej między tymi podmiotami, wykazany w niej wydatek nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Celem faktury jest

Przepisy krajowe regulujące odliczanie podatku naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, które uniemożliwiają wykonanie prawa do odliczenia w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym podatek jest należny z powodu niespełnienie formalnych wymogów, są niezgodne z zasadą neutralności VAT ustanowioną w Dyrektywie VAT.

Nierealizowane, to jest nieskonkretyzowane podmiotowo i przedmiotowo ustawowe prawo do zachowku nie stanowi podlegającego odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem od spadków długu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514 ze zm.).

Organy interpretacyjne nie mogą odmawiać wydania interpretacji podatkowych przez wymaganie od podatników rozstrzygnięcia kwestii kluczowych dla zasadności pytania interpretacyjnego; narzędzia prawne, takie jak wezwanie do uzupełnienia braków we wniosku, nie mogą służyć przerzuceniu na podatnika obowiązku dokonywania czynności, do których organ jest zobowiązany.

Czynności świadczone przez podatnika, które nie są bezpośrednio związane z jego głównym przedmiotem działalności gospodarczej i są realizowane sporadycznie, nie stanowiąc stałe i konieczne rozszerzenie tej działalności, mają charakter pomocniczy i nie są wliczane do obrotu mającego wpływ na proporcję odliczenia podatku VAT, na podstawie art. 90 ust. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.