Nie wskazanie w skardze kasacyjnej na czym polegało naruszenie prawa materialnego (błędna wykładnia czy niewłaściwe zastosowanie)a także nie wskazanie na czym polegało naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit a p.p.s.a. i na ile jego uchybienie mogło mieć wpływ na wynik sprawy oznacza,że tak sformułowana podstawa skargi kasacyjnej nie może podlegać merytorycznej ocenie Sądu, albowiem Sąd nie może domyślać

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ ogólna kwota odliczeń z tytułu wydatków poniesionych na budowę stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem nie może przekroczyć limitu określonego przepisem i liczby mieszkań przeznaczonych na wynajem osobom nie zaliczanym do I grupy

Organy podatkowe mają obowiązek badania, jaka była przyczyna zawarcia umowy renty odliczonej później przez podatnika. Jeżeli taką przyczyną były wzajemne rozliczenia między członkami najbliższej rodziny, podatnik będzie musiał zwrócić ulgę.

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ogólna kwota odliczeń z tytułu wydatków poniesionych na budowę stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego z lokalami na wynajem nie może przekroczyć limitu określonego przepisem i liczby mieszkań przeznaczonych na wynajem osobom nie zaliczanym do I grupy podatkowej, przy czym kwota odliczeń ustalana jest proporcjonalnie

1. W przepisie § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.nr 35, poz. 73 ze zm.) - kolejność wyliczenia przesłanek nabycia prawa do ulgi przesadza o kolejności i następstwie czasowym ich zaistnienia dla nabycia prawa do ulgi. Ponadto w § 9 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ dla zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie jest wystarczające, aby dany koszt nie był wymieniony w art. 23 ustawy, konieczne jest natomiast, aby był on poniesiony w celu uzyskania przychodów.

Pojęcie kosztu w sensie ekonomicznym nie pokrywa się z pojęciem kosztu w sensie prawa podatkowego. Kategorii kosztu nie można bowiem rozszerzać i utożsamiać z wszelkim kosztem poniesionym przez prowadzącego działalność gospodarczą.

1. Sąd pierwszej instancji ustalił, że skarżący w dniu 6 kwietnia 2000 r. złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 rok w oparciu o skorygowane przez podatnika zeznanie CIT-8. W tej sytuacji Sąd poddał ocenie prawidłowość zastosowania przez organy podatkowe przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz

Mimo braku formy aktu notarialnego, umowa renty zawarta przez skarżącego jest ważna w zakresie świadczeń w ramach tej umowy.

Kosztem uzyskania przychodów mogą być wydatki związane z marketingiem jednakże podatnik powinien wskazać w sposób wiarygodny potwierdzenie ich wykonania. Z chwilą zakwestionowania zaliczenia przez organy podatkowe konkretnego wydatku jako nie będącego kosztem uzyskania przychodów, na podatniku ciąży obowiązek wykazania, iż zamiar poniesionych wydatków był obiektywnie związany z osiągniętym lub nawet

Gramatyczna wykładnia przepisu - art. 26 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - który ma w takim przypadku zastosowanie nie pozwala na inny wniosek niż tylko ten, że prawo do ulgi każdego ze współwłaścicieli tego budynku w ogólnej kwocie odliczeń przypadających na ten budynek (ust. 2 art. 26) ustala się proporcjonalnie do udziału we współwłasności budynku.

Art. 133 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nakłada na sąd obowiązek rozstrzygania sprawy na podstawie stanu faktycznego istniejącego w dacie wydania zaskarżonego aktu lub czynności i jednocześnie zakaz uwzględniania przy orzekaniu okoliczności powstałych później lub nieznajdujących odzwierciedlenia w aktach

Za osobę rozpoczynającą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr 144 poz. 930 ze zm./, w stanie prawnym obowiązującym w 2001 r. należy uznać podatnika, który w poprzednim roku podatkowym nie uzyskał przychodów z działalności gospodarczej.

1. Do autora skargi należy wskazanie konkretnych przepisów prawa materialnego lub przepisów procesowych naruszonych przez Sąd skarżonym wyrokiem i wyjaśnienie, na czym polegało ich niewłaściwe zastosowanie lub błędna interpretacja - w odniesieniu do prawa materialnego bądź opisanie istotnego wpływu naruszenia prawa na rozstrzygnięcie sprawy przez Sąd - w odniesieniu do przepisów procesowych. Naczelny

Wystarczającą przesłanką zwolnienia dochodu od podatku na podstawie konkretnego punktu od 4 do 8 ust. 1 art. 17 Podatku dochodowego od osób prawnych jest zadeklarowanie, iż dochód zostanie przeznaczony na cele określone w przepisach, a następnie wydatkowanie w dowolnym czasie tegoż dochodu na cele. Powiązanie możliwości zwolnienia z podatku dochodu z "realnym" jego osiągnięciem, czy z niemożnością

1. Uczynienie wyraźnego zastrzeżenia o własności budynku lub lokalu podlegającego rozbudowie było zabiegiem celowym i niezbędnym dla precyzyjnego zakreślenia granic ulgi inwestycyjnego tak, aby wyeliminować z jej zakresu przedmiotowego inwestowanie w cudze środki trwałe. 2. W sytuacji budowy nowego obiektu, ulga inwestycyjna może przysługiwać tylko w przypadku budowy budynku, co do którego inwestorowi