1. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w roku 1996 przewiduje, iż kosztami uzyskania przychodu ze zbycia udziałów /akcji/ objętych lub nabytych w zamian za wkład niepieniężny na dzień objęcia lub nabycia udziałów /akcji/ jest wartość rynkowa składników majątku stanowiących wkład
Ogólna zasada, o której mowa w art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ o potrącalności kosztów w tym roku, w którym zostały poniesione oznacza, że w danym roku podatkowym należy uwzględnić także te koszty, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów w latach następnych.
Uznając, że nie dochowanie przez skarżącego terminu do wniesienia skargi nie jest następstwem okoliczności od skarżącego niezależnych, lecz jest konsekwencją niedostatecznej staranności w prowadzeniu własnych spraw, uznać też należało, iż nie zachodzą ważne powody do przywrócenia uchybionego terminu.
Wynagrodzenie prowizyjne komornika sądowego za styczeń 1992 r. stanowiło składnik wynagrodzenia za pracę podlegający podwyższeniu na zasadach określonych w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 80, poz. 350 ze zm.).
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ odsetki pobiera się od zaległości podatkowych. Skoro zaś nie można ustalić i nie ustalono w odpowiednim czasie wielkości zaliczki nie wpłaconej w terminie, a tylko tak określona zaliczka w myśl art. 19 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych stanowi zaległość podatkową, to nie
1. Przychód z tytułu kar umownych nie jest wolny od podatku dochodowego. 2. Zapłacenie kary umownej nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, 3. Wypłacanie zaliczek nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, 4. Straty powstałe w wyniku utraty dokonanych przedpłat nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Strona, chcąc wywodzić pozytywne dla siebie skutki prawne odnośnie okoliczności, które powinny wynikać z prawidłowo prowadzonej przez nią ewidencji księgowej, a z uwagi na występujące w niej uchybienia - nie będące udowodnionymi, chcąc ich dowieść w trakcie postępowania podatkowego, powinna sama przedstawić organowi podatkowemu korzystne dla swoich twierdzeń środki dowodowe, a nie żądać od organu przeprowadzenia
Ulga z tytułu przebudowy strychu, suszarni, albo przystosowania innego pomieszczenia na cele mieszkalne obejmuje wydatki związane z przebudową na cele mieszkalne pomieszczeń, które z założenia były wybudowane w celach innych niż mieszkaniowe, a nie pomieszczenia będące pomieszczeniami mieszkalnymi. Tym samym wydatki te podlegały odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26
Po wejściu w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nadal decyzje wymiarowe w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych czy podatku od towarów i usług winny najpierw określać rozmiary podatku w kwocie różnej od deklarowanej przez podatnika, a dopiero wtórnie, w wykonaniu art. 21 par. 3 Ordynacji podatkowej, wysokość zaległości podatkowej
1. Procesowa zasada udzielania informacji /i ewentualne niezastosowanie się organu podatkowego do tej zasady/ nie może być traktowana jako swoista klauzula generalna, umożliwiająca organowi podatkowemu odstąpienie od zastosowania materialnoprawnej normy prawa podatkowego. 2. Z żadnego przepisu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ani Kodeksu postępowania
Sformułowanie przepisu art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wyklucza zastosowanie dla porównania innych kategorii niż ceny. Nie stanowią zatem materiału dowodowego dokonywane przez podatnika inne transakcje nawet z podmiotami niepowiązanymi. Materiałem porównawczym muszą być ceny stosowane przez inne podmioty.
Uprawnienie do łącznego opodatkowania małżonków, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie dotyczy opodatkowania przychodów z nie ujawnionych źródeł /art. 9 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy/.
Skoro autorskie prawa majątkowe do utworu audiowizualnego nabywa z mocy prawa producent /co wynika z art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./, to wynagrodzenie współtwórców za stworzenie tego utworu nie może być uznane za przychód z tytułu korzystania lub rozporządzania prawami autorskimi, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt
Skoro autorskie prawa majątkowe do utworu audiowizualnego nabywa ex lege producent /art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./, to wynagrodzenie współtwórców za stworzenie tego utworu nie może być uznane za przychód z tytułu korzystania z praw autorskich lub rozporządzania prawami autorskimi, o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt
Z treści akt administracyjnych nie wynika czy wspólnik spółki wykonywał pracę na rzecz Spółki, czy funkcja dyrektora zarządu ograniczała się jedynie do reprezentacji Spółki. Brak tych ustaleń nie pozwala na jednoznaczną ocenę, czy funkcje wykonywane przez wspólnika spółki ograniczały się jedynie do prowadzenia spraw spółki, do czego był zobowiązany jako jedyny wspólnik, czy też należało je zaliczyć
Dla określenia, czy wydatki ponoszone przez leasingobiorcę mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów, decydujące znaczenia ma ustalenie do czyjego majątku: leasingodawcy, czy leasingobiorcy zaliczone być powinny składniki majątku będące przedmiotem umowy.
W przypadku, gdy przedstawione przez podatnika w zeznaniu podatkowym samoopodatkowanie zostanie zakwestionowane, a także wtedy, gdy podatnik nie złoży zeznania podatkowego, organ podatkowy wydaje - na podstawie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ - decyzję określającą prawidłową należność podatkową. Decyzja ta ma charakter
Odrębność uregulowań prawnych, jeśli chodzi o osobowość prawnopodatkową spółki cywilnej w podatku dochodowym i podatku VAT, nie daje podstaw do odnoszenia kosztów uzyskania przychodów spółki w oderwaniu od uregulowań odnoszących się do niej w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, gdyż nie znajduje to uzasadnienia w przepisie
Organy nie badały i w ogóle nie oceniły, czy wspólnik spółki faktycznie świadczył pracę. Organy założyły a priori, że wadliwie zawarta umowa o pracę miała na celu obejście przepisów podatkowych, przy czym w ogóle nie wykazały, na czym to obejście przepisów miało polegać.
Za dzień powstania nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych należy zatem uznać dzień złożenia zeznania rocznego wtedy, gdy nadpłata z zeznania tego wynika. Jeśli nie, dopiero dzień złożenia zeznania korygującego, wskazującego nadpłatę lub datę wydania w tej sprawie decyzji z urzędu, gdy organ podatkowy powziąwszy wątpliwości co do rzetelności złożonego zeznania koryguje je, albo też datę decyzji
W sytuacji, gdy stwierdzone zostaną rozbieżności między marżą ujawnioną w księgach podatkowych podatnika a marżą faktycznie przez niego stosowaną, istnieje podstawa do obalenia mocy dowodowej ksiąg podatkowych. Organy podatkowe stają się natomiast uprawnione, a zarazem zobowiązane, do ustalenia podstaw opodatkowania w trybie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych
Decyzja w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1994, wydana w oparciu o przepis art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, jest decyzją deklaratoryjną.
Zaliczenie wydatków poniesionych na rzecz udziałowców Spółki do kosztów uzyskania przychodów narusza przepis art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.