Co do pożyczek, to chociaż spełniają one wymogi ogólnej definicji przychodu /art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, ale uwzględniając fakt, że muszą być spłacone /zwrócone/ w identycznej kwocie - nie mają wpływu na wysokość dochodu podatkowego. Nie można zatem zaliczyć pożyczek do przychodu branego pod uwagę przy ustalaniu

Otwarcie na nowo zamkniętej rozprawy powoduje konieczność jej odroczenia, a zatem rozpatrując wniosek strony w tej kwestii, sąd powinien kierować się przesłankami z art. 214 i art. 215 Kpc, mającymi odpowiednie zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym /art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Stosownie do przepisu ust. 2 art. 18 umowy między Rządem Polskim a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Sztokholmie dnia 5 czerwca 1975 r. /Dz.U. 1977 nr 13 poz. 51/, renty i emerytury otrzymywane z tytułu pełnionych funkcji publicznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, na rzecz którego świadczone

Składka członkowska wynika z faktu przystąpienia do stowarzyszenia i jest związana z pozostawaniem członkiem stowarzyszenia. Nie można więc uznać za składkę członkowską, objętą art. 17 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, opłaty za przyszłe korzystanie z konkretnej rzeczy.

Ustawa podatkowa zawiera sformułowanie dotyczące przydziału spółdzielczego, które odnosi się do przepisów prawa spółdzielczego. W tym zakresie nie zachodzą wątpliwości interpretacyjne odnoszące się do słowa "przydział". Art. 232 par. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ stanowi, że do prawa do domu jednorodzinnego stosuje się odpowiednio przepisy

Chociaż zachowek /podobnie jak zapis/ jest instytucją prawa spadkowego, to jednak nie mieszcząc się w dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89/ oraz nie będąc wymienionym w innych przepisach tej ustawy wskazujących, że jest on opodatkowany tym podatkiem - nie może przepisom tej ustawy podlegać. Przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia

Wbrew stanowisku zawartemu w skardze należy podkreślić, że w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, prawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko te wymienione w art. 12 pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie zatem wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne

Z przepisu art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika obowiązek organu w zakresie dokonywania oceny wydatków poczynionych na zakup towarów i usług a to dla ustalenia, czy wydatek ten mieści się w zakresie pojęciowym, kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Sformułowanie

Regulacja zawarta w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 1997 roku, wskazuje jednoznacznie na wysokość darowizny podlegającej odliczeniu od podstawy opodatkowania. Od 1995 roku odliczeniu od dochodu w podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają darowizny, w tym na cele kultu religijnego i działalność

Warunkiem nabycia przez podatnika prawa do ulg podatkowych przewidzianych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1995 r. w sprawie odliczeń od dochodu wydatków inwestycyjnych oraz obniżek podatku dochodowego w gminach zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym /Dz.U. nr 14 poz. 63/ jest uzyskanie przez niego m.in. wymaganego wskaźnika przyrostu zatrudnienia, o którym mowa

Darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą odlicza się od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych łącznie do wysokości 10 procent dochodu /art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym od 1.1.1995 r./.

Nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest przedmiot zobowiązania, w którym korzyść majątkową ma otrzymać jedna strona.

Analiza treści uzasadnienia wyroku z dnia 7 lipca 1998 r. wykazuje, iż Sąd przyjął, że obowiązek wypłaty odsetek z art. 481 Kc wyklucza nieodpłatność świadczenia wspólników na rzecz spółki. Świadczy o tym powołanie art. 481 Kc.

W myśl art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wartość nieodpłatnych świadczeń - jeżeli przedmiotem świadczeń są m.in. nieoprocentowane pożyczki - ustala się według cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości, w dacie otrzymania świadczenia.

Zawarcie, pomiędzy spółką z ograniczoną odpowiedzialnością a członkiem jej zarządu będącym zarazem udziałowcem spółki, umowy o pracę z naruszeniem art. 203 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./ daję podstawę do uznania, że członek zarządu spółki nie jest jej pracownikiem i skutkuje wyłączeniem faktycznie wypłaconego wynagrodzenia

Zawarcie, pomiędzy spółką z ograniczoną odpowiedzialnością a członkiem jej zarządu będącym zarazem udziałowcem spółki, umowy o pracę z naruszeniem art. 203 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./ daje podstawę do uznania, że członek zarządu spółki nie jest jej pracownikiem i skutkuje wyłączeniem faktycznie wypłaconego wynagrodzenia

Z treści art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że ustawodawca używając zwrotu "rent i innych trwałych ciężarów" wskazał, że renta ze swej istoty stanowi jeden z trwałych ciężarów. Renta w tym sformułowaniu została użyta jako przykład trwałego ciężaru. Uznać zatem należy, że każda umowa spełniająca essentialia

Sprzedaż nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości, o ile nie następuje w ramach prowadzonej działalności /obrót nieruchomościami/ stanowi odrębne źródło przychodów /art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Dochodów z tego źródła nie łączy się z dochodami z innych źródeł /art. 28 ust. 1 cyt. ustawy/

Przepis art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie ma zastosowania w sytuacji, gdy straty w środkach obrotowych i trwałych podatnika nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993

Odwołanie od orzeczenia karnego wydanego przez finansowy organ orzekający w sprawie o przestępstwo skarbowe, nie rozpoznane przed dniem wejścia w życie kodeksu karnego skarbowego, rozpoznaje sąd właściwy według przepisów tego kodeksu oraz kodeksu postępowania karnego, to jest sąd okręgowy (art. 25 § 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 i art. 115 § 2 k.k.s.).

W przypadku usługobiorcy używającego samochodu osobowego lub /od 1.04.1997 r./ innego samochodu o dopuszczalnej ładowności do 500 kg na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze kwoty podatku naliczonego od czynszu /raty/ nie podlegają odliczeniu od podatku należnego usługobiorcy lecz mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym

Koszty uzyskania przychodów mogą być potrącalne tylko w tym roku podatkowym, w którym osiągnięto przychody dzięki poniesieniu tych wydatków. Gdy wydatek na czynsz dzierżawy za okres tylko w części pokrywający się z rokiem podatkowym został poniesiony jednorazowo w 1997 r., spółka nie może zaliczyć go w całości do kosztów uzyskania przychodów w 1997 r.

W sytuacji, gdy skarżący powoływał się na swoją chorobę i związane z nią zwolnienie lekarskie, a Izba Skarbowa miała co do tego wątpliwości, to powinna zwrócić się do niego o nadesłanie odpowiedniego zaświadczenia lekarskiego /lub jego odpisu/. Należy przy tym zgodzić się ze skargą, że w przepisie art. 162 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm.