Z kontekstu, w którym ustawodawca użył w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wyrazu "norma", wynika, w sposób nie budzący wątpliwości, że określenie to rozumieć należy w jego potocznym sensie jako "ustaloną, ogólnie przyjętą zasadę", a nie jako "regułę postępowania uznaną przez prawo za obowiązującą". Sankcji podatkowej
1. Budynek wybudowany przez podatników na gruncie stanowiącym własność ich córki, stanowi własność córki. 2. Podatnik, który wybudował budynek na cudzym gruncie i któremu przysługuje roszczenie z art. 231 par. 1 Kc o przeniesienie własności zajętej działki, nie nabywa prawa do ulgi z tytułu poniesienia wydatków na budowę domu.
Okoliczność, że firma nie prowadziła w 1995 r. przedsiębiorstwa pod wskazanym adresem i nie figurowała wówczas w ewidencji Urzędu Skarbowego, nie przesądza, że w 1992 r. działalności gospodarczej nie prowadziła i że faktury na zakup przez skarżącego towarów w tej firmie nie stanowią dowodu transakcji nimi poświadczonych. Dla oceny takiej niezbędnym było dokonanie ustaleń faktycznych wskazujących, iż
1. W regulacji przyjętej w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ znajduje swój praktyczny wyraz zasada sprawiedliwości i równości opodatkowania. jest to norma o charakterze socjalnym. Osoby, o których mowa w tym przepisie są obciążone dodatkowymi wydatkami wynikającymi z niepełnosprawności. Chodzi więc o takie
1. Stosowne ustalenia faktyczne i rozważania prawne powinny być zawarte - zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa - w uzasadnieniu decyzji, a nie dopiero w odpowiedzi na skargę. 2. Podjęcie decyzji w przedmiocie ograniczenia wysokości zaliczek przewidziane w art. 44 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ uzależnione jest od uznania organów
Okoliczność, że skarżąca nie dokonywała odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego, nie stanowi podstawy do uznania, iż koszty uboczne związane z jego zakupem, a zwiększające wartość środka trwałego podlegającego amortyzacji, mogłyby być uznane za koszt uzyskania przychodu.
1. Jeżeli odprawę emerytalną może otrzymać tylko pracownik, to wypłacenie jej emerytowi lub renciście nie może skutkować zastosowania opodatkowania w formie ryczałtu, uregulowanego w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Przychody wymienione art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - a
Sąd stoi na stanowisku, że na okres przedawnienia nie ma wpływu, czy decyzja ma charakter decyzji "ustalającej" czy decyzji "określającej".
Kupno i sprzedaż przez bank akcji dopuszczonych do obrotu publicznego jest działalnością gospodarczą, a dochód uzyskany z tej działalności nie jest zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych.
Skoro część wydatków na zakup towarów została podatnikowi zrekompensowana możliwością obniżenia należnego podatku VAT, to kwota odliczona podatku obrotowego zawartego w zapasie towaru nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu.
Opinia Głównego Urzędu Statystycznego nie powinna mieć znaczenia rozstrzygnięcia wstępnego wiążącego organ podatkowy /w takiej sytuacji winna być wydawana w formie postanowienia, na które przysługuje zażalenie - por. art. 106 Kpa/, lecz należy ją traktować jako jeden z dowodów w sprawie.
1. Fakt uzyskania w przyszłości /w następnym roku podatkowym/ tytułu prawnego do lokalu, w którym uprzednio dokonywano prac remontowych, nie może prowadzić do wstecznego nabycia prawa do ulgi podatkowej z tytułu wydatków poniesionych na remont lub modernizację mieszkania, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993
Kosztami uzyskania przychodu są wszystkie wydatki, których celem jest osiągnięcie, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów. Jest to kategoria obiektywna i dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu wystarczy wykazanie, że istnieje bezpośredni związek przyczynowy między wydatkiem a przychodem.
W przypadku używania przez podatnika samochodu osobowego, który nie stanowi składnika jego majątku przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia 11 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ przesądza o tym, że jedynymi kosztami, jakie mogą z tego tytułu być uznane za koszty uzyskania przychodu są wydatki - z zastrzeżeniem pkt 30 - nie przekraczające kwoty
W przypadku łącznego opodatkowania małżonków w trybie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, każde z nich mogło dokonać odliczenia od własnej podstawy opodatkowania kwoty wydatkowanej na nabycie obligacji do maksymalnej wysokości określonej w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyby każde z nich nabyło obligacje
Zbieżność czterech cyfr nadanego podatnikowi numeru NIP z niektórymi członami daty jego urodzin jest całkowicie przypadkowa i nie może oznaczać, że tego rodzaju numer ma charakter znaczący w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników /Dz.U. nr 142 poz. 702/.
1. Skapitalizowane odsetki od pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodu. 2. Jeśli pożyczka zaciągnięta była przez skarżącego w 1991 r. na działalność gospodarczą, której to działalności skarżący w 1993 r. już nie prowadził i nie osiągnął z tej działalności żadnych przychodów, tym samym w świetle art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze
W wyniku dokonanej na początku 1993 roku zmiany ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ i wprowadzenia w życie z mocą od 1 stycznia 1993 roku przepisu art. 23 ust. 1 pkt 46 /patrz art. 1 pkt 15 i art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw - Dz.U. nr
1. W sprawie tego rodzaju jak realizacja budowy domu mieszkalnego nie można dokonywać oceny warunków wykonania świadczenia na podstawie fragmentarycznego rozliczenia kontrahentów. Niezbędne jest wyjaśnienie, kiedy umowa o wykonanie budowy domu została wykonana i rozliczona. 2. Dla ustalenia, że podatnik wykazał z tytułu wykonania tej umowy dochód niższy niż należałoby oczekiwać, niezbędne jest - w
W rozumieniu prawa spółdzielczego termin "objęcie lokalu" jest równoznaczny z terminem "zasiedlenie lokalu". Skarżącemu nie przysługuje ulga mieszkaniowa przewidziana w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, skoro przed uiszczeniem wkładu zajmował już przedmiotowy lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu
1. W świetle ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, podatkowe postępowanie egzekucyjne może mieć zastosowanie jedynie wobec osoby, na której ciąży zobowiązanie podatkowe - rozumiane w sposób wynikający z wymogów ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Ustawodawca związał
Wydane pracownikom przez zakład pracy bony inwestycyjne w związku z niezrealizowaniem wypłat ze stosunku pracy stanowią przychód pracowników w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Zakład pracy będący emitentem tych bonów zobowiązany jest jako płatnik obliczyć i pobrać zaliczkę tak jak od przychodów ze
Jeżeli organ podatkowy zwraca się do Głównego Urzędu Statystycznego o wydanie opinii co do klasyfikacji SWW, to jest wydaną opinią związany.
Organy podatkowe sprawdziły, czy dokument przedstawiony przez skarżących dla udowodnienia poniesienia wydatków na cele mieszkaniowe jest wiarygodny. Ustaliły, że w przedsiębiorstwie, które figuruje jako sprzedawca określonych w rachunku towarów, nie ma kopii spornego rachunku, a co więcej, że zarówno w dniu wystawienia rachunku przedstawionego przez skarżących, jak i w całym roku 1993 nie prowadziło