Za cenę rynkową dla potrzeb ustalenia rzeczywistej wartości transakcji zawieranych przez podmioty związane, ustawodawca uznał cenę przeciętnie stosowaną w danej miejscowości w dniu wykonania świadczenia, oczywiście za świadczenia tego samego rodzaju /art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.

Według stanu prawnego obowiązującego w 1994 r. odsetki od środków gromadzonych przez członków spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych na imiennych rachunkach w funduszu oszczędnościowo-pożyczkowym nie były przychodem z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, i nie zostały też

1. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, wydatki na rzecz udziałowców skarżącej spółki stanowiłyby dla niej koszty uzyskania przychodów tylko wtedy, gdy zostały poniesione z tytułu pozostawania udziałowców ze spółką w stosunku pracy. 2. Warunkiem utworzenia rezerwy i zaliczenia jej w koszty uzyskania

1. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Większość wydatków ponoszonych przez podatników stanowi bezspornie koszt uzyskania przychodu. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak

1. Decyzja określająca zobowiązanie podatkowe nie może zawierać rozstrzygnięcia o wysokości należnych odsetek. Decyzję taką wydaje organ podatkowy wtedy, gdy zaistnieje spór co do występowania zaległości podatkowej i wysokości należnych odsetek. 2. Ustalenie wysokości zobowiązania podatkowego oraz umorzenie zaległości podatkowej to dwa różne zagadnienia, dla których rozstrzygnięcia należy toczyć dwa

Wobec braku spełnienia przesłanek przewidzianych w art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ oraz par. 12 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553 ze zm./, nie jest zatem możliwe opodatkowanie

Do dnia 31 grudnia 1993 r. wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ mogły być wykazywane wszelkimi środkami dowodowymi, nie wyłączając oświadczenia podatnika. Sytuacja taka nie zwalniała jednak podatnika zamierzającego skorzystać z możliwości dokonania odliczeń od wykazania staranności i

1. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ pozwala na odliczenie od dochodu wydatków na nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu tylko w sytuacji, gdy grunt ten jest dopiero przeznaczony pod budowę budynku mieszkalnego. Fakt nie zakończenia budowy nie ma zasadniczego znaczenia dla omawianej kwestii

Wspólnikom spółki cywilnej przysługuje prawo do odliczenia od dochodu darowizny dokonanej z majątku spółki na cele przewidziane w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ proporcjonalnie do ich udziału w zyskach spółki /art. 867 par. 1 Kc/.

1. Przesłanki zawarte w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ muszą zaistnieć kumulatywnie. 2. Konieczne jest porównanie zysku /dochodu/ poszczególnych stron transakcji, aby można było mówić o przerzuceniu dochodu w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Analiza treści przepisów art. 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ oraz art. 15 i art. 21 ust. 2 lit. "b" pkt 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Warszawie dnia 18 grudnia 1972 r. /Dz.U. 1975 nr 31 poz

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych w danym roku podatkowym na objęcie akcji w spółce pracowniczej, której celem była prywatyzacja przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na to, czy nastąpił wpis tej spółki do rejestru handlowego

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala na odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych w danym roku podatkowym na objęcie akcji w spółce pracowniczej, której celem była prywatyzacja przedsiębiorstwa państwowego, bez względu na to, czy nastąpił wpis tej spółki do rejestru handlowego

Celem wprowadzenia art. 26 ust. 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ było preferowanie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych na powstawanie nowych mieszkań. Z tego punktu widzenia jest obojętne, czy lokal taki znajduje się w budynku nowo wybudowanym od podstaw, jako zupełnie nowy obiekt budowlany, czy też, znajduje

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ zwolnieniu podlegała tylko ta część dochodu podatnika osiągnięta z działalności pozarolniczej, która została przeznaczona na wynagrodzenia wypłacone członkom i domownikom zajmującym się produkcją rolną.

1. Skafandry wraz z aparatem do nurkowania, filtry powietrza, maski płetwotwarzowe, węże gumowe ze względu na specyfikę prowadzonej działalności gospodarczej /prace podwodne/ stanowią środki bezpieczeństwa pracy i przy spełnieniu warunków określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i

1. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć dany wyrób jak również w razie sporów między producentem a organami państwowymi względnie innymi zainteresowanymi jednostkami należy zwrócić się o pomoc do właściwej jednostki autorskiej względnie Głównego Urzędu Statystycznego /pkt 4.1.3. Zasad Metodycznych SWW/. Wydane w takim przypadku opinie statystyczne posiadają

Regulacja z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ jest o tyle odmienna od regulacji zawartej w art. 168 i art. 169 Kpa, że w przypadku prowadzenia ewidencji innej od wymaganej /różnice muszą być nie tylko w nazwie/, albo braku takowej nie prowadzi się postępowania wyjaśniającego w kierunku usunięcia braku, ale niezwłocznie

Dla biegu terminów o których stanowi art. 18 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie ma znaczenia to, że art. 28 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ posługuje się pojęciem "decyzja ustalająca", skoro przepisy podatkowego prawa materialnego /art. 27 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku

Artykuł 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest samoistną podstawą do wydania decyzji deklaratoryjnej przez organ podatkowy, korygującej wysokość podatku wykazanego przez podatnika w zeznaniu podatkowym.

Analiza treści przepisów art. 3 ust. 2 i art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ oraz art. 13 i art. 20 ust. 2 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu /Dz.U

Jeśli ustawodawca dopuścił możliwość stosowania określonej normy pod wskazanym warunkiem, to w przypadku nie spełnienia tego warunku norma ta nie ma zastosowania.

Ujęta w umowie leasingu, jako możliwość, a nie konieczne następstwo jej zawarcia "opcja zakupu" rzeczy oddanej w leasing nie może - sama przez się przesadzić o "kapitałowym" charakterze umowy.