W stanie prawnym obowiązującym w 1992 r. opodatkowaniu podlegały m. in. świadczenia pieniężne ponoszone przez zakład pracy za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń. Dopiero od dnia 1 stycznia 1993 r. objęte opodatkowaniem zostały również świadczenia częściowo odpłatne.

Niewpłacenie podatku lub niezłożenie oświadczenia w terminie określonym w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ powoduje, że podatek ten staje się zaległością podatkową /por. art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Zatem poczynając od 15 dnia od dokonania

Nie można w istocie wieloznacznego terminu "koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów" /art. 15 ust. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania - Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ tłumaczyć nie tylko bez kontekstu danej sprawy, lecz również bez uwzględnienia niespotykanych w dotychczasowym życiu gospodarczym

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ nie przewidują możliwości odliczenia w ciągu roku wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika w roku poprzednim. Uwzględnienie tych wydatków może bowiem nastąpić dopiero w rocznym zeznaniu podatkowym.

Pojęcie "zakupu" użyte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" i pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie może być zawężane do przypadków nabycia w drodze umowy kupna-sprzedaży prawa własności gruntu lub prawa użytkowania wieczystego w tzw. obrocie wtórnym.

1. Przepisy podatkowe winna cechować jasność rozwiązań umożliwiająca podatnikom ich zrozumienie. 2. Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w pierwotnym brzmieniu nie uzależniał zastosowanie ulgi od tego czy podatnik dokonujący remontu i modernizacji posiada tytuł prawny do lokalu.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w pierwotnym brzmieniu nie uzależniał zastosowania ulgi od tego czy podatnik dokonujący remontu i modernizacji posiada tytuł prawny do lokalu. Zatem zmianę wprowadzoną ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz

W 1992 r. na podstawie przepisu art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie można było zaliczyć do przychodów bezrobotnego prowadzącego działalność gospodarczą wartości umorzonej pożyczki zaciągniętej w rejonowym urzędzie pracy i tym samym dochód ze źródła przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej nie podlegał opodatkowaniu

Budownictwo komunalne, o jakim mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie jest prowadzone w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./, lecz ma charakter wykonywania zadań związanych z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych gminy przez

O ile w jednym akcie notarialnym zawarto umowę darowizny przenoszącej własność nieruchomości i w tym samym akcie zamieszczono oświadczenie obdarowanego o ustanowieniu służebności, to należy uznać, że jest to wynikiem wykonania polecenia w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/ dotyczy wydatków poniesionych przez podatników na cele mieszkaniowe od daty wejścia w życie ustawy, tj. w 1992 r. i latach następnych.

1. Termin płatności podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ustanowiony w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, wywołuje ten skutek, że o ile w tym terminie strona nie złoży oświadczenia przewidzianego w tym przepisie, to organ podatkowy wyda decyzję o wymiarze podatku. 2. Nie pozbawia to strony

Dla pozbawienia ksiąg podatkowych mocy dowodowej na podstawie art. 169 par. 1 Kpa nie wystarcza ustalenie, że w pewnym okresie nie dokonano w księdze odpowiadającego rzeczywistości zapisu, o ile tylko sam podatnik zapis ten następnie doprowadził do stanu zgodnego z rzeczywistością. W takiej sytuacji nie tyle o nierzetelności księgi, co o jej wadliwości formalnej można mówić. Organ podatkowy ustala

1. Niewłaściwe dokumentowanie kosztów z tytułu używania samochodu prywatnego dla celów związanych z działalnością gospodarczą pozbawia podatnika możliwości uznania poniesionych z tego tytułu wydatków jako kosztu uzyskania przychodów. 2. Zakupione oddzielnie za kwoty jednostkowe niższe od 5.000.000 zł monitor, dysk twardy i klawiatura, stanowiące w istocie części jednego zestawu komputerowego, należy

1. Nie można pokrywać strat w następnych latach, jeżeli przy ustalaniu straty niedopuszczalne było uwzględnienie przychodów, z których dochody nie podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub były wolne od tego podatku. 2. Użyte w art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ sformułowania "nie podlegają opodatkowaniu" oraz

Okoliczność, że podmiot polski podlega opodatkowaniu w Polsce, a jego kontrahent zagraniczny świadczy podatki od swej działalności w swoim kraju, nie mieści się w ramach pojęcia podwójnego opodatkowania.

Skoro podjęcie przez radę gminy uchwały zwalniającej budynki mieszkalne położone na terenie gminy od podatku od nieruchomości nie narusza granic upoważnienia ustawowego zawartego w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody, stwierdzające nieważność uchwały rady gminy należy uznać za naruszające

Tylko wydatki dotyczące używania do celów prowadzenia działalności gospodarczej samochodów osobowych, będących własnością podatnika, nie wpisanych do ewidencji środków trwałych mogą być odliczone od podstawy opodatkowania jako koszty uzyskania przychodu. Wysokość tych wydatków winna być wykazana w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów wyłącznie w formie dochodów wewnętrznych lub miesięcznych

Zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ nie jest kradzież środków pieniężnych oraz materiałów instalacyjnych.

1. Strata w środkach obrotowych, będąca następstwem kradzieży, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. 2. Skutków takich zdarzeń nie można przenosić na Skarb Państwa; ryzyko takie ponosi zakład ubezpieczeniowy lub podatnik.

Art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ przewiduje możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe podatnika, przeznaczonych między innymi na wkład mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej.

Z art. 19 w powiązaniu z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wynika, że uzyskanie przychodu następuje w dacie zawarcia umowy sprzedaży. Bez znaczenia przy tym źródle przychodu jest moment faktycznego uzyskania pieniędzy oznaczonych w umowie. Zaliczka na poczet uzgodnionej ceny sprzedaży nie jest jeszcze przychodem z tego

Zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ nie jest kradzież środków pieniężnych oraz materiałów instalacyjnych.

Ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 28 poz. 127/ ustawodawca dokonał nowelizacji ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ i między innymi do art. 6 wprowadził nowy ust. 7, który wyłączył możliwość łącznego opodatkowania małżonków w sytuacji, kiedy