Opodatkowanie energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo w procesach metalurgicznych lub gdy stanowi ponad 50% kosztów produktu nie podlega regulacji w dyrektywach unijnych i jest dopuszczalne w ramach autonomii ustawodawczej państwa członkowskiego, nie naruszając przy tym swobód rynku wewnętrznego UE.

Energia elektryczna wykorzystywana zasadniczo w procesach metalurgicznych lub w przypadku, gdy stanowi ona ponad 50% kosztów produktu, nie jest objęta zakresem regulacji dyrektywy energetycznej ani horyzontalnej, a w związku z tym nie podlega automatycznemu zwolnieniu z opodatkowania akcyzowego w prawie unijnym. Krajowy ustawodawca ma swobodę decydowania o opodatkowaniu takiej energii elektrycznej,

Państwa członkowskie Unii Europejskiej dysponują swobodą w ustanawianiu obowiązku podatkowego w odniesieniu do energii elektrycznej, która nie podlega regulacjom dyrektywy energetycznej i horyzontalnej, pod warunkiem, że nie wprowadzają one barier na wspólnym rynku lub nie są sprzeczne z zasadami konstytucyjnymi.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym dotyczące opodatkowania energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo w procesach metalurgicznych lub w przypadku, gdy stanowi ona ponad 50% kosztów produktu, są zgodne z prawem unijnym oraz Konstytucją RP, a stwierdzenie nadpłaty na żądanie podatnika nie znajduje w takim przypadku uzasadnienia.

Wyroki sądu pierwszej instancji należy oddalać na podstawie skargi kasacyjnej, jeżeli zarzuty skargi izomorficznie odnoszą się do wcześniejszych rozstrzygnięć w identicznych kwestiach, i linia orzecznicza Naczelnego Sądu Administracyjnego zgodnie oceniła motywy wydanych już decyzji.