Zasada neutralności VAT podlega czasami ograniczeniom lub wyłączeniom i dotyczy to tych wszystkich sytuacji, gdy jej realizacja służyłaby uzyskaniu korzyści podatkowych przez działania nieuczciwe lub stanowiące nadużycie prawa.

Przyjęte w polskim porządku prawnym rozwiązania, umożliwiające działalność biegłych sądowych w ramach statusu podatnika VAT zwolnionego albo podatnika VAT czynnego, nie mają charakteru dyskryminującego.

Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i u.p.d.o.f., nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na ustalenia świadczące o poniesieniu

Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP prawodawca ma nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek określania kategorii podmiotów zwolnionych od podatków wyłącznie w drodze ustawy. Zasada wyłączności ustawowej wynikająca z powyższego przepisu w zakresie określenia grupy podmiotów zwolnionych z podatku VAT w omawianym przypadku została zachowana. Ustawodawca w sposób jasny i czytelny określił, nie tylko kto i przy

Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP prawodawca ma nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek określania kategorii podmiotów zwolnionych od podatków wyłącznie w drodze ustawy. Zasada wyłączności ustawowej wynikająca z powyższego przepisu w zakresie określenia grupy podmiotów zwolnionych z podatku VAT w omawianym przypadku została zachowana. Ustawodawca w sposób jasny i czytelny określił, nie tylko kto i przy

1. Art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stwarza fikcję prawną uzyskiwania przez wspólnika spółki niemającej osobowości prawnej przychodów ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. 2. Do akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej, który jest osobą fizyczną, znajdują zastosowanie przepisy art. 44 ust.

Wniesienie przez osobę fizyczną do spółki osobowej wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w spółce kapitałowej (aport) nie stanowi odpłatnego zbycia tych udziałów o jakim mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pozostaje więc neutralne podatkowo.

Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP prawodawca ma nie tylko prawo, ale wręcz obowiązek określania kategorii podmiotów zwolnionych od podatków wyłącznie w drodze ustawy. Zasada wyłączności ustawowej wynikająca z powyższego przepisu w zakresie określenia grupy podmiotów zwolnionych z podatku VAT w omawianym przypadku została zachowana. Ustawodawca w sposób jasny i czytelny określił, nie tylko kto i przy

W dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości gospodarczej, poniesienie pewnych wydatków (zapłata kary umownej nie wyłączonej z kosztów uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p.) ograniczy straty, które zachwiałyby możliwością uzyskiwania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki te mogą zatem stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p

Zarówno z przepisów Ordynacji podatkowej, jak i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie da się wywieść twierdzenia, że organ podatkowy jest zobowiązany do oszacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie dokumentowania zdarzeń gospodarczych. To podatnik jest zobowiązany posiadać, względnie wskazać przekonywujące dowody pozwalające na

Dla ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach należy porównać, z jednej strony poniesione w roku podatkowym wydatki, z drugiej zaś wartość mienia zgromadzonego w tym samym roku i w latach poprzednich, a pochodzącego ze źródeł już opodatkowanych bądź wolnych od opodatkowania. Wyłącznie w przypadku, gdy stwierdzone zostanie, iż poniesione wydatki

W kontekście mocy dowodowej dokumentu urzędowego odróżnia się moc dowodową formalną i materialną dokumentu urzędowego. Formalna, czyli zewnętrzna moc dowodowa dokumentu wynika z tego, że został on wydany przez podmiot uprawniony i został skierowany na zewnątrz w celu wywołania pożądanego skutku. Z kolei materialna, czyli wewnętrzna moc dowodowa jest związana z treścią samego dokumentu i dotyczy znaczenia

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają zasadniczo wszelkiego rodzaju dochody, a zatem dla objęcia tym opodatkowaniem bardziej znaczącym od źródła przychodów jest sam fakt osiągnięcia dochodu, to tym bardziej nie jest ważne, czy osiągnięty dochód był następstwem działania (zaniechania) innej osoby, czy też nie.

Nieodpłatne świadczenia obejmują wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, mających konkretny wymiar finansowy.

Otrzymanie nieodpłatnego świadczenia (w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) przez podatnika może być konsekwencją zarówno działania, jak i zaniechania osoby trzeciej.

Nie ma racji autor skargi kasacyjnej, że jedynie działanie wierzyciela może być źródłem nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu. Gdyby przyjąć postulowane przezeń stanowisko, określone dochody znalazłyby się poza zakresem opodatkowania jedynie z tej przyczyny, że do ich powstania nie przyczyniło się aktywne działanie wierzyciela.

Co do zasady art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. może dotyczyć tylko współwłasności w częściach ułamkowych, skoro odwołuje się do pojęcia udziału (nie definiując go odmiennie dla celów podatkowych i odwołując się do pojęć zaczerpniętych z prawa cywilnego), a ten jest możliwy do określenia tylko w przypadku współwłasności w częściach ułamkowych (art.196 § 1 i art. 197 Kodeksu cywilnego).

Ustawodawca enumeratywnie wskazał, co mieści się w pojęciu nowych technologii i z całą pewnością nie można do nich zaliczyć przedmiotowych terminali. Nie ma żadnej sprzeczności w osiąganiu celu w postaci wspierania innowacyjności w gospodarce i w objęciu ulgą wyłącznie nowych technologii w postaci niematerialnych efektów prac rozwojowych, bez materialnych składników majątku potrzebnych do dla użytkowania