Decyzja kasacyjna, uchylająca decyzję organu pierwszej instancji i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia, może być podjęta tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części, co musi być odpowiednio uzasadnione i wynikać z przesłanek określonych w art. 233 § 2 ordynacji podatkowej. Niewłaściwe użycie tego trybu narusza przepisy

W sytuacji, gdy faktury VAT nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a skarżąca spółka miała świadomość lub mogła mieć świadomość uczestniczenia w transakcjach o wątpliwym charakterze, nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur, zwłaszcza gdy nie wykazała należytej staranności w weryfikacji kontrahenta.

W przypadku wszczęcia postępowania karnego skarbowego, dla skutecznego zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych kluczowe jest doręczenie pełnomocnikowi podatnika, który został ustanowiony w postępowaniu, zawiadomienia o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70c Ordynacji podatkowej. Pominięcie wykonania tego obowiązku uniemożliwia zaistnienie materialnoprawnego

W przypadku niezgłoszenia nabycia spadku do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje w momencie uprawomocnienia się orzeczenia sądu, a nie w chwili jego wydania, co wpływa na bieg 3-letniego terminu przedawnienia prawa do ustalenia zobowiązania podatkowego.

Ocena braku winy członka zarządu za niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości jest oceną obiektywną i opiera się na możliwościach działania przez członka zarządu niezależnie od przyczyn zewnętrznych.

Udział w obrocie fakturami dokumentującymi nieistniejące transakcje, wykazującymi fikcyjne czynności, które nie zostały faktycznie wykonane, powoduje obowiązek zapłaty podatku przez podmioty wprowadzające do obrotu takie faktury, niezależnie od ich rzeczywistej świadomości czy intencji, podkreślając odpowiedzialność za uczestnictwo w łańcuchu transakcji pozbawionych rzeczywistego substratu gospodarczego

Należy odmówić prawa do odliczenia nie tylko wtedy, gdy oszustwo zostało popełnione przez samego podatnika, lecz również wówczas, gdy zostanie wykazane, że podatnik, któremu towary lub usługi służące za podstawę prawa do odliczenia zostały dostarczone lub wyświadczone, wiedział lub powinien był wiedzieć, że poprzez nabycie tych towarów lub usług uczestniczy w transakcji związanej z oszustwem w zakresie

W postępowaniu o udzielenie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych dla przedsiębiorców, zgodnie z art. 67b § 1 ordynacji podatkowej, wnioskodawca jest zobowiązany do precyzyjnego określenia formy pomocy publicznej, o którą się ubiega, oraz do dołączenia odpowiednich dokumentów.

W przypadku, gdy organ podatkowy ustali, że faktura nie odzwierciedla rzeczywistej transakcji gospodarczej i podatnik, działając w obrocie gospodarczym, nie wykazał należytej staranności, to zasadne jest odmówienie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z takiej faktury, nawet jeżeli podatnik twierdzi, że dostawy faktycznie miały miejsce. Odpowiedzialność za nierzetelność kontrahentów

Nieodpłatne ustanowienie przez właściciela gruntu na rzecz przedsiębiorstwa eksploatującego linię przesyłową służebności przesyłu nie stanowi dla tego przedsiębiorstwa przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w myśl art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy czynność prawna jest ze swej istoty nieodpłatna.

Związek gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej należy oceniać na podstawie faktycznego, bądź potencjalnego wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej podmiotu, który taką działalność prowadzi, a nie wyłącznie na podstawie ich posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot gospodarczy; przy czym do uznania nieruchomości za związane z działalnością gospodarczą

Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, określony w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie opiera się wyłącznie na kryterium posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, lecz wymaga dodatkowo ustalenia faktycznego lub potencjalnego wykorzystania nieruchomości do działalności.

W postępowaniu podatkowym składając wniosek o ulgę w spłacie zobowiązań podatkowych, przedsiębiorca ma obowiązek nie tylko wskazać rodzaj żądanej pomocy, ale również dołączyć do wniosku wszystkie dokumenty wymagane przepisami prawa, umożliwiające merytoryczne jego rozpatrzenie. Niewypełnienie tych obowiązków skutkuje niemożnością merytorycznego rozpatrzenia wniosku przez organ podatkowy.

Związek gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej należy oceniać na podstawie faktycznego, bądź potencjalnego wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej podmiotu, który taką działalność prowadzi, a nie wyłącznie na podstawie ich posiadania przez przedsiębiorcę lub inny podmiot gospodarczy; przy czym do uznania nieruchomości za związane z działalnością gospodarczą

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, kluczowe dla kwalifikacji gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej jest nie tylko ich posiadanie przez przedsiębiorcę, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie w działalności gospodarczej.