Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego powinien być rozpatrywany przez organ podatkowy nawet wtedy, gdy do jego oceny konieczne jest odwołanie się do przepisów innych niż stricte podatkowe ustaw, jeśli wpływają one na sytuację podatkową wnioskodawcy.

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji podatkowej badanie ogranicza się do oceny wystąpienia rażącego naruszenia prawa wynikającego z treści decyzji, bez ponownego weryfikowania całokształtu okoliczności faktycznych i prawnych sprawy, w tym ustaleń faktycznych dokonanych w zwykłym postępowaniu podatkowym.

Umowa pośrednictwa, mimo posiadania pewnych cech wspólnych z usługami doradztwa, nie może być traktowana jako świadczenie o podobnym charakterze w rozumieniu art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdy brak jest przeważającej zbieżności istotnych cech obu tych usług.

Wytworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programu komputerowego w ramach własnej działalności badawczo-rozwojowej uprawnia twórcę tego programu do zastosowania do dochodu z odpłatnego zbycia tego prawa preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)

W przypadku stwierdzenia uczestnictwa podatnika w łańcuchu transakcji kwalifikowanych jako oszustwo podatkowe, kluczowe jest ustalenie, czy podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o tym, że jego transakcje były wykorzystywane do celów tego oszustwa. Wiedza lub możliwość wiedzy o udziale w oszustwie podatkowym wyklucza prawną możliwość odliczenia przez podatnika podatku naliczonego na podstawie

Wygaśnięcie zobowiązania pierwotnego dłużnika zwalnia z odpowiedzialności osobę trzecią. W takiej sytuacji nie można orzekać w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej niezależnie od tego, w jakim stadium znajduje się postępowanie. Akcesoryjny i solidarny charakter odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe stanowi przesłankę do sformułowania wymogu wydania decyzji w przedmiocie

Bezprzedmiotowość postępowania, o której mowa w art. 208 § 1 O.p. zachodzi, gdy zakres rozstrzygnięcia, które może być wydane w tym postępowaniu, stanowi część przedmiotu innego postępowania, które zostało wszczęte później. W takiej sytuacji brak umorzenia postępowania prowadzonego w węższym zakresie mógłby doprowadzić do sytuacji, w której decyzja kończąca to postępowanie w sposób merytoryczny zawierałaby

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że prawo do odliczenia podatnikowi przysługuje tylko ,,w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych". Tym samym, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego VAT i określić zakres tego prawa należy ustalić istnienie bezpośredniego i ścisłego związku między konkretną transakcją powodującą

W sytuacji, gdy działalność spółki ma charakter fikcyjny, a dokumentowane przez faktury VAT transakcje nie odzwierciedlają rzeczywistej działalności gospodarczej, wspólnicy tej spółki nie mają prawa do odliczenia podatku naliczonego z tych faktur od podatku należnego, a odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe spółki może być kierowana do każdego z byłych wspólników indywidualnie.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego występuje tylko w przypadku, gdy faktura VAT dokumentuje rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a brak wiarygodnych dowodów na potwierdzenie takiego charakteru transakcji uzasadnia odmowę prawa do odliczenia.

Prawo do odliczenia podatku VAT nie istnieje, gdy wystawiona faktura nie odpowiada faktycznemu zdarzeniu gospodarczemu, a należyta staranność podatnika wymaga minimalnej weryfikacji kontrahentów, zwłaszcza w przypadku wzbudzających wątpliwości okoliczności transakcji.