Czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej w kontekście podatku VAT.

1. Funkcje art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych, jako przepisu penalizującego naruszenie zasad organizowania i urządzania gier na automatach określonych w art. 14 ust. 1 tej ustawy nie wyrażają się w represji i odwecie, jako reakcji na ich naruszenie, lecz samoistnie zmierzają do restytucji niepobranych należności i podatku od gier oraz kompensowania w ten sposób strat budżetu państwa poniesionych

Zakres odpowiedzialności członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki regulowany przez art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej obejmuje przesłanki pozytywne, które muszą zostać wykazane przez organ podatkowy, oraz tzw. przesłanki egzoneracyjne, których zaistnienie zwalnia członka zarządu od odpowiedzialności, przy czym ciężar dowodu w zakresie przesłanek egzoneracyjnych

W myśl art. 116 § 1 ordynacji podatkowej, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za zaległości podatkowe spółki, jeśli egzekucja przeciwko niej okaże się bezskuteczna, chyba że wykażą, że niezłożenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub niewszczęcie postępowania naprawczego nie nastąpiło z ich winy. Ciężar dowodu tych okoliczności spoczywa na członkach zarządu.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych na rzecz podatnika przysługuje jedynie, gdy faktury te odpowiadają rzeczywistym zdarzeniom gospodarczym i są zgodne pod względem podmiotowym oraz przedmiotowym z rzeczywistością, dokumentują obrót dokonany między wskazanymi w nich podmiotami. Zachowanie tzw. dobrej wiary przez podatnika, czyli należytej staranności przy weryfikacji

W kontekście prawa do odliczenia podatku VAT, podstawowym kryterium oceny jest, czy podatnik zachował należytą staranność i czy miał podstawy do powzięcia wątpliwości co do rzetelności transakcji z dostawcą, a niezbędną do owego rozstrzygnięcia jest wszechstronna i wnikliwa ocena wszystkich istotnych okoliczności faktycznych każdego indywidualnego przypadku.

Przepisy dotyczące nadużycia prawa w kontekście podatku VAT umożliwiają odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy realizowane transakcje mają zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych sprzecznych z celem tych przepisów, nawet jeśli spełniają one warunki formalne ustanowione w przepisach. Zasada neutralności podatkowej i ochrona dobrej wiary podatnika nie przeszkadza w

W sytuacjach, gdzie struktura transakcji handlowych i związki kapitałowe między podmiotami są celowo kształtowane w sposób pozwalający na uzyskanie korzyści podatkowych, które są sprzeczne z celem ogólnego systemu VAT, zastosowanie klauzuli przeciwko nadużyciu prawa jest uzasadnione, aby zapobiec nieprawidłowościom w odliczaniu podatku VAT.

Były członek zarządu spółki może być pociągnięty do solidarnej odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeśli nie wykaże, że we właściwym czasie zgłosił wniosek o ogłoszenie upadłości tej spółki lub że niezgłoszenie wniosku nastąpiło bez jego winy. Odpowiedzialność ta jest uzależniona od oceny działania lub zaniechania członka zarządu w kontekście okoliczności prowadzących do niewypłacalności

Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje podatnikowi uczestniczącemu w łańcuchu transakcji zmierzających do oszustw podatkowych, takich jak karuzela VAT, zwłaszcza gdy podatnik ten nie działał w dobrej wierze. Skuteczne odliczenie podatku naliczonego wymaga nie tylko formalnej poprawności faktury, ale również realnego i zgodnego z prawem wykorzystania towarów i usług do celów działalności

W procesie ustalania podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu importu towarów, wartość celna towaru powiększona o należne cło, a w przypadku towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym - również i o ten podatek, stanowi immanentną część składową podstawy do obliczenia podatku od towarów i usług, co wynika z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a niezaskarżenie decyzji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury przysługuje wówczas, gdy faktura ta dokumentuje rzeczywiście zaistniały obrót gospodarczy odpowiadający w swojej treści faktycznie przeprowadzonej transakcji zarówno w aspekcie podmiotowym, jak i przedmiotowym.

Świadomy udział podatnika w oszustwie podatkowym polegającym na wystawieniu lub wykorzystaniu faktur dokumentujących niezrealizowane transakcje pozbawia go prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jednakże, aby odmówić podatnikowi prawa do odliczenia, organy podatkowe muszą wykazać, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o nielegalnym charakterze transakcji i zadanie to spoczywa na organach