Art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f. nie dotyczy zbywania konkretnych praw majątkowych, a jedynie wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej.

Treść wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej wyznacza przedmiotowy zakres postępowania interpretacyjnego. Należy uwzględnić, że wnioskowy charakter postępowania o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej oraz systemowe oczytanie art. 14b – art. 14h O.p. prowadzą do konkluzji, że organ wydający interpretację jest niejako "związany" merytorycznie zakresem problemu prawnego, jaki

Art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f. nie dotyczy zbywania konkretnych praw majątkowych, a jedynie wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej.

Art. 21 ust. 1 pkt 50 u.p.d.o.f. nie dotyczy zbywania konkretnych praw majątkowych, a jedynie wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej.

Nadwyżki inwentaryzacyjne chociaż nie stanowią świadczenia otrzymanego od innego podmiotu należy uznać za przychód. Nadwyżki inwentaryzacyjne powinny zostać zakwalifikowane jako przychód w rozumieniu art. 12 u.p.d.o.p.

Postępowanie podatkowe prowadzone w oparciu o kryteria wyznaczone w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. nie jest wprawdzie postępowaniem, którego celem jest weryfikacja zeznania podatnika określającego dochody podlegające opodatkowaniu z innego źródła przychodów, w tym przypadku pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeśli jednak zeznanie podatnika określające wysokość dochodu z tego źródła, zostanie zmienione

Postępowanie podatkowe prowadzone w oparciu o kryteria wyznaczone w art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. nie jest wprawdzie postępowaniem, którego celem jest weryfikacja zeznania podatnika określającego dochody podlegające opodatkowaniu z innego źródła przychodów, w tym przypadku pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeśli jednak zeznanie podatnika określające wysokość dochodu z tego źródła, zostanie zmienione

Wydatek, z którym nie jest powiązane wzajemne świadczenie mające znaczenie dla przychodowej działalności gospodarczej podatnika, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. W takiej sytuacji wydatek ten nie jest prawnie znaczącym kosztem uzyskania przychodów, a więc jego uwzględnienie w określaniu dochodu do opodatkowania jest nieuzasadnione. Jeżeli podatnik wykazał

Pogląd, iż akcjonariusz spółki komandytowo-akcyjnej jest zobowiązany do uiszczania zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 44 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., jest nie tylko sprzeczny z zasadą wykładni per non est, gdyż ignoruje przepis art. 14 ust. 1i u.p.d.o.f, ale także nieracjonalny z perspektywy kwestii praktycznych. Ponadto, nie można uznać za zasadne nałożenie

1. Świadczenie usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej, o jakim mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 u.p.p.m. należy rozumieć jako administrowanie, koordynowanie i kontrolę w zakresie korzystania z infrastruktury portowej w sposób zapewniający swobodny dostęp do wszystkich akwenów oraz obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących zgodnie z art. 2 pkt 4 u.p.p.m. w skład tej infrastruktury. 2.

Akcjonariusz w spółce komandytowo-akcyjnej ma status kapitałowy, tzn. jest inwestorem pasywnym, uczestniczącym w działalności spółki poprzez wniesienie kapitału, a nie zaangażowanie osobiste, co przejawia się w wyłączeniu możliwości prowadzenia przez akcjonariusza spraw spółki oraz nieponoszeniu odpowiedzialności osobistej za zobowiązania spółki. Stąd - z gospodarczego punktu widzenia - partycypowanie

Umowa pożyczki zawarta pomiędzy wspólnikiem spółki osobowej a samą spółką sprowadza się do tego, że wspólnik pożycza sam sobie pieniądze w części, w jakiej posiada udziały w spółce. Zatem odsetki od takiej pożyczki stanowią kapitał własny włożony przez podatnika w źródło przychodu. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w art. 23 ust. 1 pkt 9 wyraźnie określają, że odsetek od własnego

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu podatkowego, że w świetle art. 180, art. 187 § 1 i art. 188 O.p. fakt złożenia wniosków dowodowych podczas pierwotnego postępowania podatkowego i w odwołaniu od pierwotnej decyzji organu pierwszej instancji oraz brak ich ponowienia w ponownym rozpoznaniu sprawy - prowadzi do ich prekluzji.

Zwrot różnicy podatku z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT nie jest nadpłatą w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 O.p. Nie do przyjęcia jest pogląd, iż przedmiotowy zwrot różnicy podatku nie będzie podlegał oprocentowaniu, gdyż twierdzenie takie implikowałoby uwzględnienie stanu prawnego niemożliwego do pogodzenia z preferowanym przez Konstytucję RP systemem wartości, konstytucyjnej aksjologii zakładającej równość

Nie można mówić o tożsamości dochodu niezadeklarowanego przez podatnika w drodze samoobliczenia za określony rok podatkowy z przychodem ustalonym na podstawie art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., który stanowi wyłącznie nadwyżkę nad dochodami opodatkowanymi lub wolnymi od opodatkowania nie tylko za określony rok, ale i też za lata poprzednie. Tym samym za stanowiący pokrycie wydatków danego roku podatkowego

Powtórzenie w postępowaniu podatkowym dowodu z przesłuchania świadka, uprzednio przesłuchanego w postępowaniu karnym (dla zrealizowania zasady czynnego udziału strony w tym przesłuchaniu z art. 123 § 1 O.p.), uzasadnione jest tylko wówczas, gdy strona wskaże na konkretne, istotne okoliczności faktyczne, niezbędne do wyjaśnienia sprzeczności w tych zeznaniach w porównaniu z dotychczasowym zebranym materiałem

Zwrot różnicy podatku z art. 87 ust. 1 u.p.t.u. nie jest nadpłatą w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 O.p. Nie do przyjęcia jest pogląd, iż przedmiotowy zwrot różnicy podatku nie będzie podlegał oprocentowaniu, gdyż twierdzenie takie implikowałoby uwzględnienie stanu prawnego niemożliwego do pogodzenia z preferowanym przez Konstytucję RP systemem wartości, konstytucyjnej aksjologii zakładającej równość

Powołanie kilkunastu norm prawnych w jednym zarzucie, bez skonkretyzowania, na czym polega naruszenie każdej z nich, uniemożliwia należyte ustosunkowanie się do tego zarzutu.

Koszty związane z przygotowaniem, podpisaniem i wykonaniem ugody zawartej przez polskiego ubezpieczyciela z jego holenderskim udziałowcem pomniejszą CIT.

Nie można w ogóle mówić o tożsamości dochodu niezadeklarowanego przez podatnika w drodze samoobliczenia za określony rok podatkowy z przychodem ustalonym na podstawie art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f., który stanowi wyłącznie nadwyżkę nad dochodami opodatkowanymi lub wolnymi od opodatkowania nie tylko za określony rok, ale i też za lata poprzednie. Tym samym za stanowiący pokrycie wydatków danego roku podatkowego

Artykuł 167, art. 168 lit. a), art. 178 lit. a) i art. 273 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie praktyce krajowej, w ramach której organ podatkowy odmawia prawa do odliczenia z tego powodu, iż podatnik nie upewnił się, że wystawca faktury za towary, których prawo do odliczenia ma dotyczyć jest podatnikiem, że dysponował on tymi towarami i był w stanie je

Ani art. 86 ust. 1 u.p.t.u., ani art. 17 VI Dyrektywy, ani oparte na tym ostatnim przepisie orzecznictwo ETS-u, nie dają podstaw do przyjęcia, że dopuszczalne jest odliczenie podatku naliczonego z faktury, która nie dokumentuje rzeczywistej dostawy, w sytuacji, gdy odbiorca faktury co najmniej powinien był wiedzieć o tym, że transakcja, w której uczestniczy, była wykorzystana do celów oszustwa podatkowego

Firma ma prawo odliczyć wydatki na konsultacje pod warunkiem, że dzięki nim zabezpiecza swoje źródła przychodu.