Orzeczenia
1. Strata nie jest odwrotnością zobowiązania podatkowego, a więc nie jest ujemnym zobowiązaniem podatkowym, ale przeciwieństwem dochodu, czyli występującą w podatkach dochodowych różnicą pomiędzy wysokością przychodów a wysokością kosztów ich uzyskania, w sytuacji, gdy koszty przewyższają przychody. 2. Decyzja określająca wysokość straty - na podstawie art. 24 Ordynacja podatkowa może zostać wydana
Usługa ubezpieczenia i usługa leasingu nie mogą być uważane za tak ściśle związane, by obiektywnie tworzyły jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.
Wbrew literalnemu brzmieniu art. 269 par. 1 p.p.s.a. należy uznać za trafny pogląd, zgodnie z którym wobec występujących sprzeczności między uchwałą sądu krajowego i wyrokiem TSUE uprawnione jest pominięcie stanowiska zawartego w uchwale przy orzekaniu przez sąd krajowy.
Dochód wspólnika będzie podlegał opodatkowaniu tylko raz, albo przy wypłacie zysku z działalności spółki, albo przy okazji rozliczenia, w związku z jego wystąpieniem ze spółki, majątku przekraczającego wartość wkładu wspólnika. Jeżeli wspólnik otrzymany i opodatkowany zysk z działalności spółki pozostawia w spółce, a zatem reinwestuje, tym samym zwiększa wartość wniesionego przez siebie do tej spółki
Czynność refakturowania (odsprzedaży usług), której zasadniczym celem jest przeniesienie przez refakturującego kosztów danej usługi na rzecz faktycznego jej beneficjenta polegać będzie na wystawieniu przez podatnika na rzecz tego beneficjenta refaktury dokumentującej wyświadczenie przez podatnika tej samej usługi, którą otrzymał. Refakturowanie usług określić można więc jako fakturowanie usługi świadczonej
Decyzja określająca wysokość straty - na podstawie art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) - może zostać wydana tak długo, jak długo możliwa jest weryfikacja deklaracji za rok podatkowy, w którym strata ta została odliczona.
Sprzedaż udziału w nieruchomości – otrzymanego po podziale majątku spółki osobowej – nie jest zwolniona z podatku. można uniknąć podatku, jeśli sprzedaż otrzymanych składników majątku zostanie przeprowadzona po upływie 6 lat od dnia likwidacji spółki lub wystąpienia wspólnika i nie będzie efektem wykonywania działalności gospodarczej.
1. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm., dalej "u.p.t.u."), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., nie korzysta ze zwolnienia od podatku usługa najmu na rzecz podmiotu gospodarczego, który nie będąc konsumentem zaspokajającym - w oparciu o tę usługę - własne potrzeby mieszkaniowe
Usługi "likwidacji szkody" są właściwe dla usługi ubezpieczeniowej w rozumieniu art. 43 ust. 13 u.p.t.u.
W świetle zarówno wykładni językowej, systemowej jak i celowościowej, należy uznać, że na podstawie art. 48 Ordynacji podatkowej odraczane mogą być tylko terminy materialnoprawne, wynikające z przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, to jest ustaw podatkowych i wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych. Terminy, o których mowa w art. 48 Ordynacji podatkowej, to
Zgodnie z art. 15 § 1 Prawa o postępowaniu układowym, od daty otwarcia postępowania układowego do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia, co do układu lub umorzenia postępowania nie może być ogłoszona upadłość dłużnika. Z przepisu tego wynika, że datą graniczną, do której niemożliwe jest ogłoszenie upadłości dłużnika jest moment uprawomocnienia się postanowienia o otwarciu układu, a także uprawomocnienia
Złożenie pełnomocnictwa ogólnego do akt kontroli podatkowej nie może stanowić wystarczającej podstawy do oceny zgłoszenia (ustanowienia) pełnomocnika w postępowaniu podatkowym, które przecież w czasie postępowania kontrolnego jeszcze się nie toczy i nie można co do zasady w sposób pewny antycypować, że zostanie wszczęte; postępowanie kontrolne i postępowanie podatkowe to dwa różne, odrębnie unormowane
Zwięzłe przedstawienie stanu faktycznego sprawy, o którym mowa w przepisie art.141 § 4 p.p.s.a oznacza jedynie powinność przytoczenia dotychczasowego przebiegu postępowania oraz wskazanie, jaki stan faktyczny stanowić będzie podstawę faktyczną rozstrzygnięcia wydanego przez sąd.
Do prac rozbiórkowych mieszkaniowego obiektu budowlanego nie ma i nie miała zastosowania obniżona stawka podatku od towarów i usług, za wyjątkiem przypadków, gdy prace te stanowią konieczny element przebudowy takiego obiektu.
W świetle treści art. 31 ust. 2 pkt 1 - 4 ustawy o kontroli skarbowej złożenie przez pełnomocnika w toku postępowania prowadzonego przez organ kontroli skarbowej w zakresie zobowiązań podatkowych, pełnomocnictwa uprawniającego do reprezentowania podatnika przed organami podatkowymi, było umocowaniem uprawniającym także do występowania w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez organ kontroli skarbowej
Nabyte w spadku jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, które spadkodawca kupił przed 1 grudnia 2001 r., nie są objęte ulgą w podatku dochodowym.
Aby doszło do przerwania biegu przedawnienia, na podstawie art. 70 § 4 Ordynacji podatkowej niewystarczające jest samo zastosowanie środka egzekucyjnego. Konieczne jest aby zastosowanie środka egzekucyjnego i zawiadomienie o tym dłużnika nastąpiło przed upływem terminu przedawnienia.
Nie przekracza granic swobodnej oceny dowodów konstatacja Sądu pierwszej instancji, że przedmiot ocenianego aportu mógł realizować określone działania gospodarcze, tak jak definiując zorganizowaną część przedsiębiorstwa stanowi art. 5a pkt 4 u.p.d.o.f.
Postanowienia w zakresie przedłużenia terminu zabezpieczenia mogą zostać wydane na podstawie art. 159 § 2 p.p.s.a. Zgodnie z art. 159 § 3 p.p.s.a. na postanowienie organu egzekucyjnego w sprawie przedłużenia terminu zabezpieczenia lub odmowy przedłużenia tego terminu służy wierzycielowi i zobowiązanemu zażalenie. Postępowania i postanowienia w przedmiotach: zmiany lub uchylenia zabezpieczenia oraz
Sąd wojewódzki rozpoznający skargę podatnika na interpretację musi samodzielnie ocenić przepisy właściwe w sprawie, a nie powoływać się tylko na stanowisko wyrażone w komentarzach prawników do przepisów podatkowych. To jest niewystarczające do zbadania przez sąd, czy zaskarżona interpretacja jest zgodna z regulacjami.
Samo werbalizowanie, że sprzedający grunt nie miał zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie w momencie jego zakupu, jest niewystarczające do uznania, ze sprzedaż taka nie nosi przymiotów działalności. Zamiar prowadzenia takiej działalności poprzez powtarzalność tego rodzaju sprzedaży gruntów jest bowiem oceniany w oparciu o kryteria obiektywne, wskazujące na taki zamiar, a nie na