Wobec tego, że zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstały z mocy prawa z chwilą przyjęcia zgłoszenia celnego (art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. w związku z art. 209 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny - Dz. U. z 2001 r., nr 75, poz. 802 ze zm. - obowiązującej w 2002 r.), to nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że organ celny po uchyleniu ustawy o VAT z 1993r. nie

Wobec tego, że zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług powstały z mocy prawa z chwilą przyjęcia zgłoszenia celnego (art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. w związku z art. 209 § 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny - Dz. U. z 2001 r., nr 75, poz. 802 ze zm. - obowiązującej w 2002 r.), to nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że organ celny po uchyleniu ustawy u o VAT z 1993 r.

Procesową podstawę prawną decyzji wydanej w czasie obowiązywania ustawy o VAT z 2004 r., a dotyczącej podatku od towarów i usług wynikającego ze zgłoszenia celnego złożonego przed jej wejściem w życie, stanowią przepisy tej właśnie ustawy, konkretnie jej art. 33 ust. 2. Dotyczy to również obowiązków podatkowych powstałych w stanie prawnym obowiązującym przed 1 września 2003 r.

Z art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. wynikało, że obowiązek podatkowy w imporcie towarów, a w konsekwencji zobowiązanie podatkowe, powstawało z mocy prawa, tj. z chwilą powstania długu celnego.

Podstawa prawna do określenia przez organy celne zobowiązania podatkowego w sytuacji weryfikacji zgłoszenia celnego złożonego pod rządami ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z 1993 r. istniała zatem w dacie wydania decyzji. Kompetencje organu celnego określone w art. 11 ust. 2 (i ust. 2a oraz art. 11c ust.1) tej ustawy istnieją nadal po jej uchyleniu.

Z art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. wynikało, że obowiązek podatkowy w imporcie towarów, a w konsekwencji zobowiązanie podatkowe, powstawało z mocy prawa, tj. z chwilą powstania długu celnego.

Kompetencje organu celnego określone w art. 11 ust. 2 (i ust. 2a oraz art. 11c ust.1) ustawy o VAT z 1993 r. istnieją nadal po jej uchyleniu. Naczelny Sąd Administracyjny trafnie bowiem wywiódł, że uchylenie pewnego przepisu prawa czy też całej ustawy nie oznacza, że do stanów faktycznych powstałych pod rządem przepisów już uchylonych nie stosuje się dawnych przepisów. Zasadą jest bowiem, że do stosunków

Z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zasada, że koszty poniesione w celu uzyskania przychodu są potrącane w roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Zasada ta odnosi się do wszystkich źródeł przychodów wymienionych w art. 10, za wyjątkiem przychodów z działalności gospodarczej, a konkretnie - kosztów ponoszonych przez podatników prowadzących księgi rachunkowe

Z art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. wynikało, że obowiązek podatkowy w imporcie towarów, a w konsekwencji zobowiązanie podatkowe, powstawało z mocy prawa, tj. z chwilą powstania długu celnego.

Nie do przyjęcia jest pogląd strony, że ze względu na zmianę stanu prawnego organy nie mogły wydać, w oparciu o przepisy ustawy o VAT z 2004 r., decyzji deklaratoryjnej w odniesieniu do zobowiązań, które przed 1 września 2003 r. mogły powstać jedynie w wyniku wydania decyzji ustalającej.

Jeżeli podatnik utrzymuje, że część rzeczy sprzedanych na aukcji internetowej była prywatna, używana i nie była działalnością gospodarczą, to musi to udowodnić.

W świetle art. 21 ust.1 pkt 46 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym 2003 r. zwolnienie od podatku obejmujące podatników bezpośrednio realizujących cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym

Przekazanie po dniu 01.06.2005 r. przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy towarów w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów

Art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie decyduje o elementach technicznych podatku, lecz jedynie o sposobie dokumentowania stanów faktycznych. Wymaganie zgodności prowadzonych ewidencji z przepisami rachunkowymi determinuje także kwestie dowodowe. Dowodami w postępowaniu zmierzającym do ustalenia podstawy opodatkowania będą zatem prawidłowo wystawione dowody księgowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit.a) u.p.d.o.f. źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Skoro nie zostało podważone ustalenie faktyczne, że skarżąca prowadziła w 2004 r. działalność gospodarczą, zbywając nieruchomości w postaci działek budowlanych to zasadnie nie zastosowano przy opodatkowaniu uzyskanego przez nią

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) updof, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Skoro nie zostało podważone ustalenie faktyczne, że skarżący prowadził w 2004 r. działalność gospodarczą, zbywając nieruchomości w postaci działek budowlanych to zasadnie nie zastosowano przy opodatkowaniu uzyskanego przez nią przychodu

Przedstawienie wyłącznie dokumentów źródłowych dotyczących wydatków poniesionych na zakup alkoholu nie stanowi wykazania, że wydatki te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów z określonego źródła.

Tezy informacyjne: I. W myśl art. 16b ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) przedmiotem amortyzacji podatkowej nie może być znak towarowy i korzystanie ze znaku towarowego, na który nie zostało udzielone prawo ochronne w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r.,

Przyjęta w art. 76 § 1 O.p. zasada tak zwanego zwrotu pośredniego nadpłaty w żaden sposób nie narusza zasady neutralności podatku od towarów i usług. O takim naruszeniu można było by mówić tylko wtedy, gdyby odmówiono zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, a podatnik nie miał żadnej zaległości podatkowej.

W wypadku gdy część kredytu zostanie wykorzystana w celach inwestycyjnych, to stosunkowa część prowizji bankowej będzie zwiększała koszty inwestycji w okresie ich realizacji na zasadzie określonej w art. 16g ust. 4 u.p.d.o.p., zatem prowizja ta - stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 12 u.p.d.o.p., nie jest traktowana przez ustawę jako koszt uzyskania przychodu. Skoro prowizja w tej części nie jest kosztem

Nie można odliczyć podatku, który nie powstał w ogóle na uprzednim etapie obrotu. Umożliwienie w takiej sytuacji skorzystania z prawa do odliczenia podatku z faktury dokumentującej czynność, która faktycznie nie została dokonana i nie zrodziła obowiązku podatkowego u jej wystawcy, byłoby sprzeczne z konstrukcją podatku od towarów i usług, umożliwiającą odliczenie zawartych w cenach towarów podatków