Orzeczenia
Przekazanie przez skarżącego bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa w formie nagród rzeczowych ukrytych w paczkach kawy, a także w sytuacjach, w których po dokonaniu przez klienta zakupów określonej ilości towarów otrzymuje on od Spółki nagrodę rzeczową - czyli na cele związane z tym przedsiębiorstwem - nie stanowi dostawy towarów w świetle art.7 ust. 2 i 3 ustawy o VAT, nawet
O możliwości zastosowania art.106 § 3 p.p.s.a. można zatem mówić tylko wówczas, gdy istotne dla sprawy elementy stanu faktycznego pozostają niewyjaśnione, są sporne, lecz instytucja ta nie może służyć do zwalczania ustaleń, z którymi strona się nie zgadza.
Zgodnie przepisem art. 4a ust. 4 pkt 2 u.p.o.s.d. zgłoszenie nabycia praw majątkowych przez osoby najbliższe nie jest konieczne, gdy nabycie następuje na podstawie umowy w formie aktu notarialnego. Oznacza to, że zakres powyższego wyjątku odnosi się tylko do nabycia prawa na podstawie umowy. Nie dotyczy natomiast nabycia prawa na podstawie jednostronnej czynności prawnej, jaką jest w omawianej sprawie
Przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u., w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005r. , nie stanowi dostawy towarów , nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.
W sytuacji, gdy znane są wielkości przychodów i kosztów ich uzyskania, a więc dane niezbędne do określenia podstawy opodatkowania - nie jest możliwe jej ustalenie w drodze oszacowania.
Z ekonomicznego punktu widzenia, otrzymanie premii powoduje, że spółka ponosi mniejszy wydatek na nabycie towarów, aniżeli to wynikało z pierwotnie ustalonej ceny. Odpowiednio do tego, ulega także zmianie (zmniejszeniu) kwota jaką zachowuje z tytułu transakcji sprzedawca. Ekonomiczny charakter premii jako kwoty determinującej wydatek i jednocześnie należność z tytułu transakcji (dostawy towaru) ma
Wypłacana nabywcy przez dostawcę premia pieniężna jedynie z tytułu osiągnięcia przez niego satysfakcjonującej dostawcę wielkości obrotów, nie odnosząca się do konkretnych transakcji, stanowi nagrodę za osiągnięcie tego rezultatu, a nie odpłatność (wynagrodzenie) za świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 u.p.t.u. Czynności nabycia (dostawy) towarów przez nabywcę tylko poprzez fakt ich zsumowania
Nie jest zgodny z zapisami Dyrektywy będący przedmiotem rozważań art. 88 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. stanowiący, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeśli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości
Analiza genezy art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy wskazuje, że uprawnienie przyznane państwu członkowskiemu w akapicie drugim tego przepisu dotyczy wyłącznie utrzymania wyłączeń w zakresie odliczenia odnośnie kategorii wydatków określonych na podstawie rodzaju nabytego towaru lub usługi, lecz nie na podstawie ich przeznaczenia lub sposobu wykorzystania. Oznacza to, że art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy pozwalał
Kosztem uzyskania przychodu jest koszt poniesiony, którego celem jest uzyskanie przychodu.
Komisja Papierów Wartościowych i Giełd wydaje wprawdzie decyzję administracyjną w przedmiocie wyrażenia zgody na dopuszczenie papierów wartościowych do publicznego obrotu, jednak ta tylko stwierdza, że wniosek z załącznikami spełnia wymogi formalne. Komisja nie zatwierdza prospektu i nie dokonuje jego merytorycznej kontroli. W emisji papierów wartościowych mogą nie występować cechy publicznego obrotu
Przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.
Przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 u.p.t.u. w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.
Zgodnie z art. 193 § 2 O.p. księgi uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty. Oznacza to, że w księgach powinny być zapisane wszystkie zdarzenia (mające istotne znaczenie dla ustalenia stanu faktycznego wynikającego z normy prawnej), które miały rzeczywiście miejsce. Nie powinno się zatem pomijać żadnych z nich ani też dokonywać wpisów dotyczących zdarzeń
Brak jest podstaw dla postawienia tezy, że podawanie alkoholu kontrahentom (klientom) pozytywnie kształtuje w ich oczach wizerunek firmy i jej prestiż. Nie służy poza tym kształtowaniu dobrego wizerunku firmy i nie ma związku z przychodami. Także serwowanie alkoholu pracownikom podczas spotkań okolicznościowych, nie powoduje, integracji pracowników rzutującej na zwiększenie wydajności ich pracy.
Wykonywanie pracy niewolniczej z pewnością wyróżnia grupę pokrzywdzonych osób spośród ogółu zatrudnionych i uzasadniaja ich pewne uprzywilejowanie.
Nie ma znaczenia nazewnictwo opłaty (opłata wstępna, czynsz inicjalny, czynsz zerowy), w sytuacji gdy uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skutecznego zawarcia tej umowy, to powinno się przyjmować, że jest to element dotyczący całej umowy.
W stanie prawnym obowiązującym do końca 2002 r., termin do wydania decyzji ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe wynosił trzy lata, licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku od towarów i usług.
Błędne zastosowanie (bądź nie zastosowanie) przepisów materialnoprawnych każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. Tym samym, więc zasadniczo oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone