Brak skutecznego zarzutu podważającego ocenę legalności w sprawie ustalenia stanu faktycznego wyklucza możliwość oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego.

Podatnik nie może dwukrotnie korzystać z ulgi mieszkaniowej z tytułu obracania, na cele mieszkaniowe, tymi samymi środkami. Nie jest natomiast zasadne zrównanie sytuacji podatnika, który wydatkował na cele mieszkaniowe tylko środki zgromadzone w kwocie, objęte już ulgą, do którego ma w pełni zastosowanie art. 27a ust. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U.

W świetle wykładni art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 2001 r. nie można zgodzić się z poglądem, iż zwrot normatywny "nabycie w drodze spadku" nie obejmuje nabycia w drodze działu spadku, lecz wyłącznie nabycie w drodze dziedziczenia spółdzielczego własnościowego prawa do

Sąd może rozważyć zasadność skargi kasacyjnej w aspekcie podniesionych zarzutów i wniosków, nie jest natomiast uprawniony do rozpoznawania nowych zarzutów, zgłoszonych po wniesieniu skargi kasacyjnej, czy to przez stronę, czy to przez jej pełnomocnika, jeżeli nie były one uwzględnione jako podstawy skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę kasacyjną związany jest treścią przepisu art. 183 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, co oznacza, że związany jest on granicami skargi kasacyjnej, a z urzędu pod rozwagę bierze jedynie nieważność postępowania. Strona może jedynie przytaczać nowe uzasadnienie podstaw kasacyjnych

Przepis art. 27c ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ wiąże podwyżkę ulgi wyłącznie z prowadzeniem przez podatnika działalności gospodarczej na terenie gminy, o której w tym przepisie mowa. Sformułowanie to nie pozostawia organowi podatkowemu żadnego wyboru co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy /tzw. decyzja związana/. Przyjęcie

Przepis art. 27c ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ wiąże podwyżkę ulgi wyłącznie z prowadzeniem przez podatnika działalności gospodarczej na terenie gminy, o której w tym przepisie mowa. Sformułowanie to nie pozostawia organowi podatkowemu żadnego wyboru co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy /tzw. decyzja związana/. Przyjęcie

Przepis art. 27c ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ wiąże podwyżkę ulgi wyłącznie z prowadzeniem przez podatnika działalności gospodarczej na terenie gminy, o której w tym przepisie mowa. Sformułowanie to nie pozostawia organowi podatkowemu żadnego wyboru co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy /tzw. decyzja związana/. Przyjęcie

Przepis art. 27c ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ wiąże podwyżkę ulgi wyłącznie z prowadzeniem przez podatnika działalności gospodarczej na terenie gminy, o której w tym przepisie mowa. Sformułowanie to nie pozostawia organowi podatkowemu żadnego wyboru co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy /tzw. decyzja związana/. Przyjęcie

Przepis art. 27c ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ wiąże podwyżkę ulgi wyłącznie z prowadzeniem przez podatnika działalności gospodarczej na terenie gminy, o której w tym przepisie mowa. Sformułowanie to nie pozostawia organowi podatkowemu żadnego wyboru co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy /tzw. decyzja związana/. Przyjęcie

1. Spółka cywilna nie może być uznana za podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, a wspólników łączy wspólne źródło dochodów z majątku wspólnego /art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./. 2. Wspólność łączna w odniesieniu do wspólników spółki cywilnej charakteryzuje się przede wszystkim tym, że wspólnik nie może rozporządzać

Przepis art. 27c ust. 8 z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ wiąże podwyżkę ulgi wyłącznie z prowadzeniem przez podatnika działalności gospodarczej na terenie gminy, o której mowa w tym przepisie. Sformułowanie to nie pozostawia organowi podatkowemu żadnego wyboru co do sposobu rozstrzygnięcia sprawy /tzw. decyzja związana/. Przyjęcie, że

Wystąpienie wspólnika ze spółki i wiążący się z tym faktem zwrot przypadającego temu wspólnikowi majątku spółki nie skutkuje powstaniem u niego przychodu podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie występującego ze spółki wspólnika do uiszczenia podatku dochodowego od spłaty udziału w majątku spółki oznaczałoby opodatkowanie już wcześniej opodatkowanego majątku.

Zwrot majątku spółki cywilnej przypadającego wspólnikowi występującemu ze spółki nie skutkuje powstaniem u tego wspólnika przychodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem dochody uzyskane dla spółki w czasie jej trwania podlegały opodatkowaniu w każdym roku podatkowym.

Tylko i wyłącznie różnice kursowe wyliczone w sposób uregulowany art. 12 ust. 2a i ust. 3 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ będą wpływały na dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych pod warunkiem, że operacje finansowe przeprowadzone będą za pośrednictwem polskiego