Użyte przez ustawodawcę sformułowanie o zaległościach występujących u podatnika ubiegającego się o zwrot podatku na podstawie art. 14a ust.7 z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm. ) ma szeroki zasięg i dotyczy obiektywnego nie pozostawania w zwłoce w zakresie zapłaty należnych podatków, stanowiących dochód budżetu państwa. Obiektywnie

W art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, jako wydatki należy rozumieć nakłady podatnika bezpośrednio związane z nabyciem akcji, a więc w szczególności ich cenę, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego. Do wydatków tych nie mogą więc być zaliczone odsetki od kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie

1. Przepisy dotyczące ulg podatkowych powinny być interpretowane w sposób ścisły. 2. Twierdzenie, że grunt, na którym stoją budynki może być traktowany tak samo jak "grunt pod budowę budynku mieszkalnego", o którym mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ w wersji z 2000 r. - wykracza poza dopuszczalną

Określona w art. 122 z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zasada, iż ciężar dowodu obciąża organ podatkowy z przyczyn oczywistych nie może oznaczać obciążenia organu nieograniczonym obowiązkiem poszukiwania faktów mających znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy; w procesie ustalenia stanu faktycznego sprawy strona niewątpliwie powinna współdziałać w swoim interesie

Prawidłowość określenia wysokości dodatkowego zobowiązania, o jakim mowa w art. 27 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie może być przedmiotem kontroli kasacyjnej, gdy ograniczenie odliczenia podatku naliczonego było konsekwencją "określenia zobowiązania" w miejsce nadwyżki podatku naliczonego nad należnym /do zwrotu/

1. W stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. nie było możliwe następstwo prawnopodatkowe zarówno w przypadku przekształcenia jak i połączenia spółdzielni w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, ponieważ ustawa z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie dopuszczała w tym okresie przekształcenia czy też połączenia spółdzielni w spółkę prawa handlowego, a następstwo

Naczelny Sąd Administracyjny nie może z własnej inicjatywy podjąć żadnych badań w celu stwierdzenia innych - poza przedstawionymi w skardze kasacyjnej - wad zaskarżonego orzeczenia lub wad postępowania przed sądem administracyjnym i musi ograniczyć swoją uwagę wyłącznie do weryfikacji zarzutów sformułowanych przez wnoszącego skargę kasacyjną. Zasada związania granicami skargi kasacyjnej nie dotyczy

Zarzut naruszenia art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" i "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie mógł być rozpoznany w oderwaniu od skuteczności postawionych zarzutów naruszenia konkretnych przepisów prawa materialnego bądź prawa procesowego.

Nie można zgodzić się z tezą, że umowa darowizny jest w istocie tożsama z umową renty, zaś stwierdzenie, że zachodzi causa donandi, jest wystarczające dla uznania, że została zawarta umowa renty, zgodna z przepisami Kodeksu cywilnego i rodząca - na gruncie prawa podatkowego - konsekwencję w postaci ustawowego prawa do odliczenia. Przyjmuje się, że za zawarciem umowy renty stoi pewna przyczyna. W przypadku