Orzeczenia
Przepis art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1997 r., dotyczył wyłącznie udziałowców /akcjonariuszy/ będących osobami fizycznymi.
Dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ objęty został tylko taki najem, który nie stanowi działalności gospodarczej wynajmującego.
Ustawa podatkowa zawiera sformułowanie dotyczące przydziału spółdzielczego, które odnosi się do przepisów prawa spółdzielczego. W tym zakresie nie zachodzą wątpliwości interpretacyjne odnoszące się do słowa "przydział". Art. 232 par. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ stanowi, że do prawa do domu jednorodzinnego stosuje się odpowiednio przepisy
Chociaż zachowek /podobnie jak zapis/ jest instytucją prawa spadkowego, to jednak nie mieszcząc się w dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89/ oraz nie będąc wymienionym w innych przepisach tej ustawy wskazujących, że jest on opodatkowany tym podatkiem - nie może przepisom tej ustawy podlegać. Przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia
W przypadku usługobiorcy używającego samochodu osobowego lub /od 1.04.1997 r./ innego samochodu o dopuszczalnej ładowności do 500 kg na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze kwoty podatku naliczonego od czynszu /raty/ nie podlegają odliczeniu od podatku należnego usługobiorcy lecz mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym
Koszty uzyskania przychodów mogą być potrącalne tylko w tym roku podatkowym, w którym osiągnięto przychody dzięki poniesieniu tych wydatków. Gdy wydatek na czynsz dzierżawy za okres tylko w części pokrywający się z rokiem podatkowym został poniesiony jednorazowo w 1997 r., spółka nie może zaliczyć go w całości do kosztów uzyskania przychodów w 1997 r.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./, wolne od tego podatku są wyłącznie odszkodowania otrzymywane na mocy obowiązujących przepisów prawa to przepisów rzędu ustawowego. Z uregulowania tego wynika wprost że chodzi tu o odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa administracyjnego, prawa cywilnego
Zarówno zaniechanie ustalania zobowiązań podatkowych, jak i zaniechanie poboru podatku stanowią formy rezygnacji organów podatkowych z przysługujących budżetowi należności podatkowych. Nawet więc w sytuacji, gdy podatnik wykaże, że ma ważny interes w uzyskaniu tego rodzaju ulg podatkowych, to organy podatkowe przy podejmowaniu decyzji muszą również brać pod uwagę interes ogólnospołeczny, w którym leży
Numer identyfikacji podatkowej może służyć tylko temu podatnikowi, który złożył w urzędzie skarbowym zgłoszenie rejestracyjne i któremu został on nadany. Tożsamość podatnika odnosi się również do jego formy organizacyjnej. Jeśli więc zgłoszenia dokonał podmiot wieloosobowy i jako taki uzyskał numer identyfikacyjny, to numer ten może być wykorzystany jedynie przez podmiot wieloosobowy, a nie przez jedną
Zwolnienie od podatku odszkodowań, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, nie obejmuje wynagrodzenia utraconych korzyści.
Zasada państwa prawnego wyklucza możliwość obciążenia podatnika skutkami błędu spowodowanego przez pracownika urzędu skarbowego. Tym bardziej dotyczy to sytuacji, gdy ekonomiczny rozmiar skutków wielokrotnie przewyższa rozmiar błędu.
Za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji otrzymanych w drodze darowizny mogą być uznane jedynie wydatki poniesione przy umowie sprzedaży, czyli opłata skarbowa.
Zastrzeżenie mocodawcy, o którym mowa w art. 101 par. 2 Kc, umożliwiające zachowanie ważności pełnomocnictwa po jego śmierci, nie upoważnia pełnomocnika do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej zmarłego.
W świetle treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ organy podatkowe zasadnie przyjęły, że wydatki poniesione przez skarżącą w 1997 r. na utrzymanie koni nie mogły być uznane za koszty uzyskania przychodu tego roku, skoro z tytułu posiadania tych koni w tymże roku nie wystąpił żaden przychód w działalności gospodarczej
Jeżeli podatnik poniesie określony wydatek i przedstawi na jego poniesienie stosowny dowód oraz wykaże, że jego działanie miało na celu uzyskanie przychodu, to jest, iż na podstawie dostępnej wiedzy można było zasadnie przypuszczać, że poniesione wydatki mogą zaowocować przychodem, to należy taki wydatek uznać za koszt uzyskania przychodu.
1. Badanie interesu społecznego i słusznego interesu strony /art. 155 Kpa/ nie mogło polegać na ocenie prawidłowości zastosowania przepisów prawa przez organy obu instancji przy wydaniu ostatecznej decyzji. 2. Cel stowarzyszenia, określony w statucie jako "służenie użytkownikom telewizji satelitarnej" nie może być definiowany jako działalność kulturalna i oświatowa w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 4
Niewymienienie w art. 13 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ inspektorów kontroli skarbowej jako organów podatkowych nie oznacza, że organy kontroli skarbowej nie mogą prowadzić postępowanie zmierzającego do wydania decyzji podatkowych. Uprawnienia inspektorów kontroli skarbowej wynikają z przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej
Roszczenie odszkodowawcze odziedziczone po uprawnionym wchodzi w skład spadku, spadkobierca musi od niego zapłacić podatek spadkowy.
Przepisy dotyczące ulg podatkowych muszą być interpretowane ściśle, a wszelkie odliczenia należycie udokumentowane. Ciężar dowodu w tym przypadku spoczywa zawsze na podatniku.
Za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji otrzymanych w drodze darowizny mogą być uznane jedynie wydatki poniesione przez podatnika przy umowie sprzedaży.
1. Poprzez podejmowane w kolejnych latach przez Zgromadzenie Wspólników Spółki uchwały o przeznaczeniu - wbrew przepisom kodeksu handlowego i postanowieniom umowy spółki - wypracowanego w roku poprzednim zysku w całości na bieżące finansowanie działalności produkcyjnej Spółki, wspólnicy w istocie udzielali Spółce nieoprocentowanego kredytu z przypadających im do podziału kwot zysku. Dzięki takiemu
Wydatki faktycznie poczynione /art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, a jedynie wadliwie czy też w sposób niepełny udokumentowane, nie mogą być tylko z tego powodu w całości pominięte przy określaniu podstawy opodatkowania, jeśli mogą być one udowodnione innymi środkami dowodowymi zasługującym na wiarę, chyba że przepis
Suma zaliczek w rozumieniu art. 44 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ stanowi więc sumę podatków należnych za poszczególne miesiące, obliczonych według zasad wynikających z artykułów 26, 26a i 27 tej ustawy. Okoliczność, że podatnik w okresie od stycznia do października dokonał nadpłaty zaliczek na podatek dochodowy nie
Dla uzyskania ulgi podatkowej przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, konieczne jest, by koszty uzyskane ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego zostały w okresie jednego roku od sprzedaży tego prawa wydatkowane na nabycie domku jednorodzinnego. Nie jest