Zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że urząd skarbowy ustali je w innej wysokości. W razie wątpliwości co do rzetelności złożonego zeznania, organ podatkowy powinien zastosować art. 168

1. Nieprawidłowości polegające na nie wskazaniu materialnoprawnej podstawy rozstrzygnięcia lub wskazaniu jej błędnie, a także wydanie na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ decyzji "ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe" - jako nie mające wpływu na wynik sprawy, nie mogą skutkować uchylenia zaskarżonej decyzji

1. W art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowi się, że stratę pokrywa się w równych częściach z dochodu uzyskanego w najbliższych, kolejno po sobie następujących trzech latach podatkowych. Na uwagę i podkreślenie zasługuje użycie przez ustawodawcę słów - sformułowań - "dochodu uzyskanego" i "latach podatkowych"

W gospodarce wolnorynkowej wydatki przeznaczone na działalność marketingową należy uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących opodatkowanie /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

Artykuł 11 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych przepisów regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ ma wyjątkowy charakter i powinien być stosowany z dużą ostrożnością.

Nieściągalność wierzytelności powinna zostać uprawdopodobniona przez samego podatnika, który tworzy rezerwę na pokrycie takich należności i uprawdopodobnienie nieściągalności powinno być dokonane najpóźniej na dzień utworzenia tego rodzaju rezerwy.

1. Wierzytelność pieniężna spółki z o.o. wobec osoby trzeciej mogła i może być jej przychodem i dochodem wskutek spełnienia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. 1988 nr 4 poz. 37 ze zm./, art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12 ze zm./ i art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego

1. Obowiązek podatkowy płatnika z tytułu odpowiedzialności za podatek, do którego obliczenia, pobrania i odprowadzenia jest zobowiązany, odnośnie przychodów z art. 21 i art. 22 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ powstaje wraz z przychodem i jego wypłatą, czyli wypłatą określonych

Przez usługi w zakresie administracji państwowej i samorządu terytorialnego, podlegające ustawowemu zwolnieniu zgodnie z przepisami /załącznik nr 2 do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, należy rozumieć różnego rodzaju czynności, wykonywane głównie przez uprawnione organy administracji publicznej /rządowej i samorządowej

W stanie prawnym istniejącym do dnia 31 grudnia 1996 r. organy podatkowe nie były uprawnione do rozpatrywania wymiaru podatku dochodowego, objętego wynikiem kontroli, w części nie objętej żądaniem skierowania sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych.

Jeśli - zgodnie z zawartą umową o roboty budowlane - spółka może żądać zapłaty kwoty kaucji gwarancyjnej dopiero po upływie okresu gwarancji i po odpowiednim rozliczeniu tych kwot z tytułu ewentualnych kosztów usunięcia wad, kwoty kaucji gwarancyjnych staną się wierzytelnością spytki po upływie okresu gwarancji i ich rozliczeniu. Wówczas niezależnie od faktycznego otrzymania tych kwot stanowić będą

Małżonek siostrzenicy spadkodawcy nie może zostać uznany za osobę odpowiadającą pojęciu "małżonków innych zstępnych" w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ zawiera określenie przypadku, w którym straty powstałe w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych nie są uważane za koszty uzyskania przychodów. Przepis ten dotyczy likwidacji środków trwałych bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą

Sprzedaż planu architektonicznego nie jest korzystaniem z praw autorskich w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 10 lipca 1952 r. o prawie autorskim /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./ i nie stanowi podstawy do odliczenia 50 procent kosztów uzyskania od przychodu z tej sprzedaży.

Nieodpłatne użytkowanie cudzych urządzeń technicznych do prowadzenia działalności gospodarczej, dla osiągnięcia z tej działalności przychodów, jest przychodem podlegającym opodatkowaniu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Prawo odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na budowę domu mieszkalnego na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie obejmuje wydatków na urządzenie i zagospodarowanie terenu przylegającego do tego budynku /droga dojazdowa, chodnik/.

Zaprzestanie przez podatnika prowadzenia na stałe działalności gospodarczej w okresie zwolnienia lub w ciągu dwóch lat po tym okresie stanowi niedopełnienie warunku zawieszającego, z zastrzeżeniem którego wydano decyzję o zwolnieniu i powoduje wygaśnięcie tej decyzji, gdyż wskutek nieziszczenia się warunku podatnik nie nabył prawa do zwolnienia; wygaśnięcie decyzji organ podatkowy stwierdza w decyzji

1. Podatek od spadków i darowizn wymierza się według przepisów obowiązujących w dniu, kiedy decyzja wymiarowa staje się ostateczna. 2. W zakresie podniesionego w skardze zarzutu związanego z nieodliczeniem od podstawy opodatkowania wartości ustanowionej służebności mieszkania, sąd administracyjny mimo istniejących w tym zakresie pewnych wątpliwości podziela stanowisko organów podatkowych, iż w świetle

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie stanowi samodzielnej podstawy do uznania określonego kosztu za koszt uzyskania przychodu; reguluje jedynie zasady potrącania kosztów uzyskania przychodów.

1. Wynajem lokali zakładowych jest jednym ze źródeł przychodów i w wypadku wystąpienia straty może być ona finansowana z przychodów osiąganych z innych źródeł; wyjątkiem są straty z finansowania lokali zajmowanych przez pracowników. 2. Wydatki na prowadzenie zakładowych placówek zbiorowego żywienia - w części w jakiej placówki te są ogólnie dostępne - nie mogą być klasyfikowane jako ponoszone pośrednio

Tylko gmina ma osobowość prawną, zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95/, i jest zdolna przejąć zobowiązania podatkowe, o ile przyjąć tezę organów podatkowych, że w rozstrzyganej sprawie ma zastosowanie art. 45 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/. Rada Miejska jest tylko jedną z władz gminy

1. Wydając rozstrzygnięcie dotyczące wyrażenia zgody na zaniechanie poboru dochodu gminy, realizowanego przez urząd skarbowy zarząd gminy winien kierować się zarówno przesłankami dopuszczalności zastosowania instytucji zaniechania poboru na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych/Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jak i przesłankami wynikającymi z jego pozycji ustrojowo-finansowej

Wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów to te, które dotyczą nakładów związanych z już istniejącymi źródłami przychodów, nie zaś tworzeniem nowych źródeł tych przychodów. Nakłady na inwestycje zaniechane, poniesione w latach ubiegłych, nie pozostają w żadnym związku z przychodami w roku podatkowym.

1. Prawo występowania syndyka, jako strony w postępowaniu podatkowym zakończonym wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązań podatkowych z okresu przed upadłością w trybie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ już po ogłoszeniu upadłości płynie wyłącznie z praw i obowiązków syndyka wobec masy upadłości, które są prawnie relewantne