Kwota złożona do depozytu sądowego /podatnicy odmówili jej przyjęcia/ stanowi zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przychód postawiony do dyspozycji podatnika.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wiąże skutek prawny w postaci zwolnienia określonego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych nie z faktem zawarcia umowy, a jedynie z terminem wydatkowania środków określonych w umowie.

Posiadanie i użytkowanie garażu przez 30-letni okres, a następnie jego sprzedaż po roku od chwili przeniesienia przez gminę na właścicieli odrębnej własności garażu i oddania w wieczyste użytkowanie części gruntu pod garażem oznacza, iż opodatkowaniu podlegać będzie tylko dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu, związanego z garażem, a nie dochód osiągnięty ze sprzedaży prawa

1. Ponieważ ustawodawca nigdzie wyraźnie nie zastrzegł, iż prawo do odliczenia spłat kredytu /pożyczki/ dotyczy wyłącznie kredytów /pożyczek/ zaciągniętych w czasie obowiązywania ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, to należy uznać, że obojętne jest, kiedy kredyt /pożyczka/ przeznaczony na cele mieszkaniowe, wymienione w art. 26

Zgodnie z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wysokość wydatków na remont i modernizację lokalu mieszkalnego należy udokumentować dowodem odprawy celnej w przypadku zakupów dokonanych za granicą.

1. W przypadku umowy pożyczki kwota pożyczki w zasadzie nie stanowi przychodu /ani dochodu/ zarówno po stronie pożyczkodawcy, jak i pożyczkobiorcy, natomiast ewentualne odsetki od pożyczek zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowią przychód jedynie w razie ich otrzymania. Stąd też przy przedmiotowych

1. Do przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych należało zaliczać również takie przychody, które nie były oparte na tytule prawnym w postaci akcji /udziałów/ stanowiących kapitał osób prawnych. Niewątpliwie dotyczy to roku 1992, kiedy przepisy art. 17 i art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ były ze sobą zharmonizowane

Brak przychodu w związku z wydatkami poniesionymi na marketing nie wyklucza możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów z uwagi na to, że warunkiem takiego zaliczenia jest kryterium celowości, wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dokumenty potwierdzające dokonanie konkretnych transakcji, nie spełniające wszystkich wymagań określonych w art. 21 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591/, mogą być uznane za dowody świadczące o poniesionych kosztach, jednakże może to dotyczyć tylko niewielkich uchybień formalnych, np. braku niektórych elementów, które mogą być uzupełnione, a fakt dokonania danej

Przepisy nie wymagają wykazania, iż konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego wydatku, ani też nie stawiają wymogu, aby każdy poniesiony wydatek, związany z działalnością gospodarcza przyniósł określony dochód. Jeżeli spółka w chwili dokonywania zakupów towarów przeznaczonych do prowadzenia jej własnej działalność gospodarczej poniosła określone wydatki związane z zakupem i wydatki te

Jeżeli spółka w chwili dokonywania zakupów towarów przeznaczonych do prowadzenia jej własnej działalności gospodarczej poniosła określone wydatki związane z zakupem wydatki te podlegały - zgodnie z zasadą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, to brak jest podstaw

1. Zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 4f ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dla spółdzielni mieszkaniowych ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Ze zwolnienia nie korzysta bowiem spółdzielnia jako jednostka organizacyjna. Podstawą analizy podstaw do zwolnienia jest ustalenie dochodu i jego przeznaczenie

Jeżeli nawet skarżący z powodów obiektywnych nie dostrzegł różnicy między odwołaniem od decyzji wymiarowych, a postępowaniem w sprawie umorzenia zaległości podatkowych /i chodziło mu tylko o efekt w postaci zmniejszenia bądź uchylenia dolegliwości podatkowej/, rozróżnienia, rozważenia i wyjaśnienia w tym przedmiocie zgodnie z art. 6, art. 7, art. 8 i art. 9 Kpa obciążały organ podatkowy.

1. Wymaganie "poniesienia w celu osiągnięcia przychodów", jako przesłanki uznania za koszt uzyskania tego przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie może być utożsamione z późniejszym osiągnięciem tego przychodu. 2. Wniosek o zawieszenie postępowania egzekucyjnego nie może być utożsamiony z odstąpieniem

1. Wydatki na rozbudowę i modernizację stacji paliw, zwiększające wartość środków trwałych podlegają zgodnie z art. 22 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów jedynie w formie odpowiednich odpisów amortyzacyjnych. 2. Zgodnie z art. 22 ust. 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

1. Żaden przepis prawa nie ustala kryteriów, jakim powinny odpowiadać meble służące wyposażeniu pomieszczeń przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Celowość przeznaczenia określonych składników majątkowych do prowadzenia działalności gospodarczej należy do prowadzącego tę działalność. Organ podatkowy może jedynie zakwestionować określone wydatki jako koszty uzyskania przychodów, stosując

Stosując w prawie podatkowym pojęcia bezpośrednio zaczerpnięte z innych gałęzi prawa, nie można nadawać im całkowicie nowego znaczenia. Przykładem takiego pojęcia jest cywilistyczne pojęcie własności.

1. Wydatki na spłatę kredytu zaciągniętego i przeznaczonego na cele mieszkaniowe, wymienione w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w istocie rzeczy są wydatkami poniesionymi przez podatnika na te właśnie cele. Zostały one jedynie przesunięte w czasie; podatnik, z uwagi na uzyskanie kredytu, de facto wydatki na

Z uwagi na unormowania: art. 3 in initio, art. 2 par. 1 pkt 1 in initio ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, art. 5 ust. 1 i 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, a także art. 1 par. 1 pkt 1, art. 104 par. 1 i 2, art. 109 par. 1, art. 110 par. 1 i art. 130

1. Nie sposób zgodzić się z tezą, że wstrzymanie wykonania decyzji wymiarowej powoduje identyczne skutki jak odroczenie terminu płatności należności. Różnica zasadnicza dotyczy choćby kwestii naliczania odsetek i powoduje dla strony daleko idące skutki o charakterze finansowym. 2. Umorzenie postępowania z powodu jego bezprzedmiotowości, w sytuacji gdy istniały podstawy do rozstrzygnięcia sprawy co

Po przekształceniu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na własnościowe, przy sprzedaży tego ostatniego prawa, za jego nabycie - w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - należy uważać otrzymanie przydziału na warunkach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu.

Umorzenie zaległości podatkowej, o którym mowa w art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jest instytucją nadzwyczajną, bowiem zasadą jest płacenie podatków. Jednak organ podatkowy, podejmując decyzję co do występowania bądź braku rzeczowych przesłanek uzasadniających umorzenie należności podatkowej w konkretnej sprawie, powinien

Kosztami uzyskania przychodu są wszystkie wydatki, których celem jest osiągnięcie, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów. Jest to kategoria obiektywna i dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu wystarczy wykazanie, że istnieje bezpośredni związek przyczynowy między wydatkiem a przychodem.