1. Gdy odliczanie i pobranie podatku następuje za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionuje obliczanie podatku lub obowiązek podatkowy, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku może nastąpić na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ tylko na mocy wcześniej wydanej na podstawie art. 175 Kpa decyzji o przedmiocie

Zgodnie z art. 14 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ zaliczenie każdego z nabywców do określonej grupy podatkowej zależy od osobistego stosunku do nabywcy, a nie od istniejącej pomiędzy nabywcami więzi majątkowej /np. wspólności małżeńskiej/.

Postępowanie w sprawach podatkowych jest postępowaniem administracyjnym, co przesądza o stosowaniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Działu III Kpa.

Zakwestionowanie wydatków w związku z ich niezgodnym z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./ ewidencjonowaniem nie daje podstaw do uznania, że zakwestionowane wydatki nie zostały w ogóle poniesione. Niedookreślenie celu wyjazdu w ewidencji przebiegu pojazdu nie stanowi wystarczającego

Kupno w tzw. wolnym obrocie lokalu mieszkalnego w budynku, który spełniał pierwotnie funkcję hotelu robotniczego, a następnie został adaptowany na cele mieszkalne i użytkowe stanowi wydatek w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Fakt nie wpisania do księgi przychodów i rozchodów zakupu towarów handlowych pozwala organowi podatkowemu nie uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym. Przepisy art. 169 par. 1 Kpa stanowią, że za dowód w postępowaniu podatkowym służą księgi prowadzone przez podatnika rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymaganiami. Odmowa uznania za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg podatkowych, upoważnia organy

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej spółki, że obowiązujące w 1993 r. przepisy art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie pozwalały na zakwestionowanie poczynionych wydatków na rzecz współmałżonków wspólników, w sytuacji gdy postępowanie podatkowe wykazało

Brak jest podstaw prawnych do żądania odsetek od organów podatkowych za czas od dnia pobrania podatku VAT przez płatnika, do dnia zwrotu podatku w wyniku wydania decyzji przez organ podatkowy na mocy art. 7 ust. 1 pkt 4 i art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Jeżeli księga przychodów i rozchodów została uznana za nierzetelną, nie mogła stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym /art. 169 par. 2 Kpa/. Urząd Skarbowy ustalił podstawę opodatkowania podatkiem obrotowym i dochodowym w drodze szacunkowej, do czego był upoważniony przepisami art. 11 ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 80 poz. 111 ze zm./.

Nie można czynić podatnikowi zarzutu naruszenia przepisów, jeżeli przepisy te są niejednoznaczne, a podatnik wybrał jedno z możliwych stanowisk. Skoro wyspecjalizowane, profesjonalne organy podatkowe miały trudności z interpretacją wprowadzonych przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, to oczywistym jest, że nieporównanie

Decydujące znaczenie dla uzasadnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ma nie kolejność dokonywanych transakcji, lecz wydatkowanie pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży mieszkania na inny cel mieszkaniowy, jeśli istnieje oczywisty związek między tymi, zdarzeniami.

Przez nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego należy rozumieć również uzyskanie tego prawa w drodze umowy zamiany.

Sformułowanie "pod budowę", zawarte w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ w odniesieniu do gruntu, należy rozumieć jako grunt, na którym ma być wyniesiony budynek, a nie jako grunt, na którym taki budynek został już wzniesiony.

Jeśli organ podatkowy słusznie i prawidłowo zastosuje szacunkowe ustalenie podstawy do obliczenia podatków obrotowego i dochodowego, zgodnie z art. 168 i art. 169 par. 2 Kpa oraz art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ z powodu nieprawidłowości i nierzetelności ksiąg podatkowych, to stronie nie służy wniosek o uchylenie ostatecznej

1. W przypadku nie złożenia zeznania podatkowego, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia sądowego stwierdzającego prawo do spadku /art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. 2. Podatek od spadków i darowizn po dniu 1 stycznia 1990 r. wymierza się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu wymiaru podatku

Przepis art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dotyczy tylko przekształceń formy prawnej podmiotu, a nie innych rodzajów przekształceń.

Ujawnienie wydatków dających prawo do ulgi mieszkaniowej po złożeniu zeznania podatkowego za rok, w którym zostały one poniesione rodzi negatywne skutki w postaci utraty prawa do odliczeń nie zeznanych podatków. Bez tych konsekwencji definitywne rozliczenie podatku dochodowego /a wcześniej wyrównawczego/ w skali roku byłoby praktycznie niemożliwe.

1. Dowody zgromadzone przez Podatkową Komisję Odwoławczą mogą być oceniane w granicach swobodnej oceny dowodów i nie uchybia to przepisom procedury administracyjnej. 2. Przeprowadzenie postępowania w sprawie karnej skarbowej i jego rozstrzygnięcie nie może zastąpić wszczęcia i przeprowadzenia właściwego postępowania podatkowego, w celu określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Postępowania karnego

Odstąpienie przez bank od naliczenia odsetek od udzielonego przez siebie kredytu jest przesłanką świadczącą o tym, że "(...) nie wykazuje dochodu w takiej wysokości, jakiej należałoby oczekiwać (...)", o czym stanowi art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Odsetki nie naliczone należy zaliczyć do przychodów dla potrzeb

Charakter wydatków na reklamę i koszty reprezentacji winien być związany z prowadzoną działalnością, a użyte środki winny wpływać na zwiększenie przychodów. Reguła ta odnosi się też do wydatków stanowiących koszty reprezentacji i reklamy prowadzonej w sposób niepubliczny, dla których ustalona została w ustawie wysokość do 0,25 procent przychodu. Wprowadzenie przez ustawodawcę tego limitu nie oznacza

Poprzestanie przez organy podatkowe na stwierdzeniu nierzetelności księgi podatkowej i nie rozważenie innych metod, nie ustosunkowanie się do żądań podatnika o zastosowanie tych metod i przyjęcie szacunkowej metody ustalenia podatku nie pozwala Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu dokonać oceny, czy zastosowanie innych metod byłoby wskazane i możliwe, gdyż to organy podatkowe winny tę sprawę ustalić

1. Wobec braku expressis verbis definicji stypendium naukowego, o naukowym charakterze stypendium winien każdorazowo decydować cel i rodzaj działalności stypendysty, nie zaś formalna nazwa stypendium /art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Ciężar dowodu na okoliczność, że w konkretnym przypadku stypendium

1. Rozstrzygnięcie materialnoprawnej przesłanki, jaką jest utrata ryczałtowej formy opodatkowania, należy do organu podatkowego, a nie do sądu administracyjnego. Dokonana w wyroku tego sądu ocena legalności decyzji nie stanowi rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego, o którym mowa w art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa. 2. Nie do pogodzenia z zasadami wynikającymi w szczególności z art. 7 i 8 Kpa byłoby stosowanie

Odliczeniu od przychodów podlegają te koszty, które były poniesione dla osiągnięcia konkretnego przychodu, który następnie był wielkością wyjściową dla obliczenia podatku. Chodzi tu o konkretne przychody osiągnięte w danym roku podatkowym, a nie o bliżej nieokreślone przychody, które będą osiągnięte w niewiadomym okresie. W każdej działalności gospodarczej występują, obok kosztów uzyskania przychodów