Orzeczenia
Spółka powstała w wyniku podziału innej spółki, obejmująca zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, które są związane z majątkiem przydzielonym jej w planie podziału. W konsekwencji spółka ma prawo dochodzić zwrotu nadpłat podatku dotyczącego okresu sprzed jej wydzielenia.
Spółka powstała w wyniku podziału innej spółki, obejmująca zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, które są związane z majątkiem przydzielonym jej w planie podziału. W konsekwencji spółka ma prawo dochodzić zwrotu nadpłat podatku dotyczącego okresu sprzed jej wydzielenia.
Spółka powstała w wyniku podziału innej spółki, obejmująca zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, które są związane z majątkiem przydzielonym jej w planie podziału. W konsekwencji spółka ma prawo dochodzić zwrotu nadpłat podatku dotyczącego okresu sprzed jej wydzielenia.
Wpłaty dokonywane przez nabywcę w wykonaniu umowy deweloperskiej stanowią o przeznaczeniu środków pieniężnych na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1813 ze zm.). Przepis ten nie uzależnia prawa do skorzystania ze zwolnienia podatkowego od nabycia własności
Aby skorzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, konieczne jest kumulatywne spełnienie dwóch warunków, tj. zgłoszenie do właściwego urzędu skarbowego w ciągu 6 miesięcy faktu otrzymania darowizny oraz udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych dowodem ich przekazania na rachunek płatniczy nabywcy (obdarowanego), na jego rachunek
Wszczęcie postępowania karnego skarbowego na krótko przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, bez rzeczywistego gromadzenia dowodów w celu wykazania przestępstwa, może być uznane za działanie instrumentalne, niewpływające na skuteczne zawieszenie biegu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej.
Zasadność twierdzenia, że organ podatkowy naruszył zasadę swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 191 Ordynacji podatkowej, wymaga wykazania, że uchybił on zasadom logicznego rozumowania, wiedzy lub doświadczenia życiowego. Nie jest natomiast wystarczające przekonanie strony o innej, niż przyjął organ, wadze poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena dokonana przez organ.
Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach wydane na podstawie art. 306b § 2 Ordynacji podatkowej powinno wynikać z ewidencji i rejestrów posiadanych przez organ. Organ podatkowy może przeprowadzić niezbędne postępowanie wyjaśniające przed wydaniem zaświadczenia, jednak nie ma obowiązku ani kompetencji do rozstrzygania kwestii spornych, ani ustalania przedawnienia zobowiązań podatkowych.
Wszczęcie postępowania karnego skarbowego na krótko przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, bez rzeczywistego gromadzenia dowodów w celu wykazania przestępstwa, może być uznane za działanie instrumentalne, niewpływające na skuteczne zawieszenie biegu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej.