Jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy, czy

Art. 230 § 1 O.p. nie ma zastosowania, jeżeli w dacie orzekania przez organ odwoławczy, organ pierwszej instancji nie ma kompetencji do dokonania wymiaru uzupełniającego poprzez zmianę wydanej wcześniej decyzji. W takiej sytuacji zastosowanie ma art. 234 O.p.

Art. 230 § 1 O.p. nie ma zastosowania, jeżeli w dacie orzekania przez organ odwoławczy, organ pierwszej instancji nie ma kompetencji do dokonania wymiaru uzupełniającego poprzez zmianę wydanej wcześniej decyzji. W takiej sytuacji zastosowanie ma art. 234 O.p.

W niektórych bowiem przypadkach konstrukcja przepisów materialnoprawnych wymusza udowodnienie przez podatnika określonych, najczęściej korzystnych dla podatnika faktów. W takim też zakresie podatnik zobowiązany jest do współudziału w obowiązku wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego. W szczególności współudział powinien polegać na poszukiwaniu przez stronę postępowania środków

W przypadku opodatkowania dochodów nieujawnionych zakłada się niemożność odtworzenia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów. Z tego względu za ustalenie wielkości dochodu uznaje się wykazanie braku pokrycia dla poniesionych wydatków oraz wartości zgromadzonego mienia w mieniu pochodzącym z przychodów opodatkowanych bądź wolnych od opodatkowania.

Art. 155 § 1 Ordynacji podatkowej umożliwiał organowi nie tylko wezwanie do złożenia zeznań osobiście, ale również do złożenia wyjaśnień na piśmie. Przekazane na wezwanie organu podatkowego pisemne wyjaśnienia powiązane z treścią pisemnego zlecenia na wykonanie usługi mogły zostać dopuszczone jako dowód w sprawie, skoro mogły się przyczynić do wyjaśnienia sprawy, a jednocześnie nie są sprzeczne z prawem

Wymóg ustosunkowania się do zarzutów podniesionych w skardze, w kontekście treści art. 174 pkt 2 popsa nie ma charakteru bezwzględnego.

Podatnik który uzyskał decyzję o rozłożeniu zaległości podatkowej na raty i który wywiązuje się z płatności tych rat w wyznaczonych w tej decyzji terminach, nie powinien tracić prawa do ubiegania się o dalej idącą ulgę w postaci umorzenia tej zaległości podatkowej. Natomiast nieracjonalne jest, iż aby podatnik prawo takie nabył (odzyskał) konieczne musiałoby być zaprzestanie przez niego płatności rat

Prawodawca nie może wprowadzać rozwiązań prawnych ustanawiających obowiązki niemożliwe do wykonania, a tym bardziej wiązać z tym negatywne dla danego podmiotu konsekwencje prawne, gdzie organy podatkowe domagały się zapłaty odsetek za zwłokę od nieuiszczonej w terminie i w niewłaściwej wysokości zaliczki na podatek.

Zaniechanie przez organ podatkowy zwrotu wnioskowanej przez podmiot uprawniony kwoty podatku w terminie, rodzi po stronie tego pierwszego obowiązek wypłaty odsetek za cały okres, w jakim organ ten korzystał bez podstawy prawnej z kwoty zwrotu i w jakim podmiot uprawniony był takiej możliwości pozbawiony.

Sformułowanie zawarte w art. 26b ust. 4 "od tej części kredytu, która nie przekracza kwoty..." nie budzi problemów interpretacyjnych. Wykładnia językowa tego przepisu prowadzi do wniosku jednoznacznego, że ustawodawca wprowadzając limit dla odliczenia wydatków na spłatę odsetek od kredytu ponad określoną przepisami kwotę miał na względzie wysokość udzielonego podatnikowi przez bank kredytu (w latach

Nie może być mowy o działaniu w charakterze podatnika VAT w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego (osobistego), tj. takiego, który nie jest przez nią wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności.

Zakup nowo wybudowanego budynku mieszkalnego oznacza nabycie przez podatnika bezpośrednio od podmiotu wskazanego w dalszej części przepisu budynku mieszkalnego, który przedtem nie istniał, tzn. jego budowa zwiększyła dotychczas istniejący zasób mieszkaniowy. Użyty w przepisie art. 26b ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. zwrot "nowo wybudowany budynek mieszkalny" miał na celu jedynie wyłączenie z możliwości korzystania

Jeżeli ustawodawca przyznaje podmiotowi krajowemu uprawnienie do żądania odsetek za opóźnienie w wypłacie należnego mu zwrotu będącego rezultatem realizacji przez niego prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów poczynionych w Polsce, wykorzystywanych do czynności wykonywanych (opodatkowanych) na terytorium kraju, to nie ma podstaw, aby w gorszej pozycji prawnej znajdował się podmiot zagraniczny

Nie może być mowy o działaniu w charakterze podatnika VAT w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego (osobistego), tj. takiego, który nie jest przez nią wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności.

Okoliczność, że w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie analizowano merytorycznie wszystkich zarzutów podniesionych w skardze, mogłaby stanowić naruszenie art. 141 § 4 p.p.s.a. tylko w sytuacji wykazania wpływu tego uchybienia na wynik sprawy.

Dla określenia w aspekcie podatkowym momentu poniesienia kosztów bezpośrednich z tytułu należnych pośrednikom prowizji akwizycyjnych, istotne jest ich powiązanie z konkretnym przychodem (art.15 ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), także w sytuacji gdy powinny być ujęte w sprawozdaniu finansowym jako zobowiązania zgodnie z przyjętym Krajowym Standardem Rachunkowości nr 6.

Certyfikat inwestycyjny stanowi papier wartościowy emitowany przez zamknięty fundusz inwestycyjny, którego wartość stanowi cena emisyjna tj. cena, która pojawia się w przypadku sprzedaży (subskrypcji) akcji na rynku pierwotnym. Oznacza to, że w momencie przeniesienia praw z akcji czy z udziałów nabywca certyfikatów inwestycyjnych otrzymuje przychód o określonej wartości ze zbycia tych akcji (udziałów

Jeżeli podatnik zamierzał zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów także kwoty objęte zakwestionowanymi przez organy podatkowe (fikcyjnymi) fakturami, to ciężar dowodu poniesienia faktycznego wydatkowania przezeń tych kwot, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w danym roku podatkowym, spoczywa na podatniku.

Na gruncie prawa podatkowego nie ma przeszkód, aby osoby prowadzące pozarolnicza działalność gospodarczą, równolegle wykonywały określone czynności na przykład na zlecenie sądu oraz osiągały z tego tytułu przychody, o których mowa w przepisie art. 13 pkt 6 u.p.d.o.f. Oznacza to, że unormowania art. 8 u.p.d.o.f. będą miały zastosowanie, ale wyłącznie do przychodów osiąganych z działalności gospodarczej

Naczelnik urzędu skarbowego nie ma obowiązku umarzać podatnikowi zaległości, nawet po zbadaniu sytuacji ekonomicznej i zdrowotnej.

Faktura, która nie dokumentuje rzeczywistej transakcji pomiędzy wskazanymi w niej podmiotami nie może wywołać żadnych skutków podatkowych zarówno u wystawcy, jak i odbiorcy.

Podział gruntu na działki przed sprzedażą nie ma decydującego znaczenia przy kwalifikacji prawnej działania zbywcy, podobnie jak wielkość sprzedaży. Całość tych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.