Orzeczenia
Mienie zgromadzone przez podatników przed rokiem 1999, aby mogło stanowić źródło pokrycia wydatków poniesionych w roku następnym, w myśl art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, musi mieć walor legalności. Oznacza to, że mienie to musi pochodzić wyłącznie z opodatkowanych przychodów, albo z przychodów zwolnionych z obowiązku
W ramach art. 27 ust. 5, 6 i 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ ustawodawca nie przewidział możliwości ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w razie wykazania przez podatnika w deklaracji podatkowej kwoty różnicy w podatku do przeniesienia na następne okresy rozliczeniowe /zwrotu pośredniego/, zamiast kwoty
Mienie zgromadzone przez podatników przed rokiem 1999, aby mogło stanowić źródło pokrycia wydatków poniesionych w roku następnym, w myśl art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, musi mieć walor legalności. Oznacza to, że mienie to musi pochodzić wyłącznie z opodatkowanych przychodów, albo z przychodów zwolnionych z obowiązku
Jeśli spółka odracza wypłatę dywidendy wspólnikowi, to zaoszczędzone w ten sposób pieniądze są dla niej nieodpłatnym świadczeniem, od którego trzeba zapłacić podatek dochodowy.
Nadwyżka bilansowa, o jakiej mowa w art. 75 i art. 77 par. 1 i 2 ustawy z dnia 16 września 1983 r. Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie może być utożsamiana z wartościami pieniężnymi będącymi przychodem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm
Kosztem uzyskania przychodów mogą być wydatki związane z marketingiem bądź innymi usługami, jednakże podatnik powinien wykazać w sposób wiarygodny potwierdzenie ich wykonania. Z chwilą zakwestionowania zaliczenia przez organy podatkowe konkretnego wydatku, jako nie będącego kosztem uzyskania przychodów, na podatniku ciąży obowiązek wykazania, że zamiar poniesionych wydatków był obiektywnie związany
Nowym samochodem osobowym w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. "a" ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zm./ w zw. z art. 2 pkt 31, 33 i 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 2005 nr 108 poz. 908 ze zm./ jest także samochód osobowy uszkodzony w wyniku kolizji drogowej, jeżeli spełnia pozostałe warunki określone w art. 2 pkt 10 lit
Taksówka jest środkiem transportu miejskiego, charakteryzującym się tym, że samochód służy do nieregularnych usług przewozowych, pasażerskich lub pasażersko-towarowych. Wobec tego wykonywane przez skarżącego stałe usługi transportowe oraz rozwożenie towarów, pobieranie za nie pieniędzy, wystawianie stosownych dokumentów wykracza poza usługi taksówkowe.
Koszty uzyskania przychodu związane są zawsze z konkretnym źródłem przychodu i nie mogą pomniejszać przychodu uzyskanego z innego źródła, tym bardziej więc ze źródła będącego źródłem przychodu innego podatnika.
Nieodpłatne użytkowanie cudzych rzeczy do prowadzenia działalności gospodarczej dla osiągnięcia z tej działalności przychodów, jest w orzecznictwie uznawane za przychód z nieodpłatnych świadczeń
Faktura która nie odzwierciedla rzeczywistości gospodarczej to jest dokumentuje sprzedaż usługi, której nie wykonano, nie jest dokumentem, który pozwala zweryfikować związku wydatku z przychodem podatnika.