Nowy środek transportu objęty jest zawsze obowiązkiem podatkowym w trybie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535/, jeżeli wystąpi choćby jedna z sytuacji faktycznych wymienionych alternatywnie w art. 2 pkt 10 lit. "a" tej ustawy.

1. Trzymiesięczny termin określony w art. 77 § 3 ordynacji podatkowej biegnie dopiero od dnia doręczenia organowi podatkowemu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego wraz z uzasadnieniem i aktami sprawy. Nie można wyłączać zastosowania art. 286 § 2 u.p.p.s.a. w sytuacji określonej w art. 77 § 3 o.p. Jest to norma prawna uzupełniająca uregulowanie zawarte w art. 77 § 3 o.p. 2. Sąd odwoławczy

W stanie prawnym obowiązującym w 2004 r., określony w art. 77 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, termin do wydania nowej decyzji, w przypadku uchylenia lub stwierdzenia nieważności jednej z decyzji wskazanych w art. 77 par. 1 pkt 1 lit. "a-d" Ordynacji podatkowej należało liczyć od dnia doręczenia organowi prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego

Nowy środek transportu objęty jest zawsze obowiązkiem podatkowym w trybie art. 20 ust. 1 ustawy z 11.03.2004 r. o podatku VAT, jeżeli wystąpi choćby jedna z sytuacji faktycznych wymienionych alternatywnie w art. 2 pkt 10 lit. a tej ustawy.

Skoro przepisy rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. - Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./ dopuszczają istnienie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, które mają jednego udziałowca, a jednocześnie żaden przepis nie zabrania bezpośredniego stosowania art. 203 tego Kodeksu do umów z jednym udziałowcem, to takie umowy są dopuszczalne.

1. Taka wykładnia art. 203 Kh rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy /Dz.U. nr 57 poz. 502 ze zm./, iż w sytuacji, gdy przy zawarciu umowy między spółką z o.o. a członkiem zarządu, będącym jednocześnie jej jedynym wspólnikiem, spółkę reprezentuje pełnomocnik ustanowiony uchwałą tegoż wspólnika jest umową zawartą z "samym sobą" i narusza ten przepis, nie

1. W świetle dyspozycji art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ sąd, co do zasady, nie jest obowiązany poszukiwać, poza materiałem faktycznym, dowodów przemawiających za określonymi w skardze lub w odpowiedzi na skargę, tezami. 2. Zgromadzenie wszystkich dowodów niezbędnych do ustalenia rzeczywistego obrazu

1. Członek zarządu spółki kapitałowej może odpowiadać za jej zaległości podatkowe, jeżeli nie złoży wniosku o ogłoszenie upadłości w odpowiednim terminie. 2. W przypadku złożenia powyższego wniosku po upływie właściwego terminu, odpowiedzialność za zaległości spółki nie jest wyłączona i dotyczy to zarówno zaległości powstałych przed złożeniem wniosku, jak też powstałych po złożeniu wniosku.

1. Przepis art. 113 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ trudno naruszyć o ile strona powołująca się na ten zarzut nie zgłaszała w postępowaniu sądowym wniosków dowodowych. Regulacja taka nie nadaje się na samodzielną podstawę kasacyjną. 2. Zarzut naruszenia art. 134 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Artykuł 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie służy do zwalczania ustaleń faktycznych, z którymi strona się nie zgadza. Postępowanie dowodowe przed sądem administracyjnym, w granicach określonych w art. 106 par. 3 ww. ustawy, jest dopuszczalne w zakresie uzasadnionym celami postępowania sądowoadministracyjnego

Orzeczenie o niepełnosprawności /podobnie jak i fakt posiadania własnego pojazdu/ to jeden z warunków odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne. Podatnik nie może być pozbawiony prawa do odliczeń omawianych wydatków, o ile wydatki te zostaną udokumentowane.