Podatnik nie nabywa prawa do ulgi mieszkaniowej, o której mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "f" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ jeżeli zmienił sposób korzystania z budynku gospodarczego ma mieszkalny po zakończeniu przebudowy tego budynku. Decydujące znaczenie w tym przypadku ma cel wydatków w momencie ich poniesienia.

1. Uregulowanie zawarte w art. 169 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odnosi się do przypadku, w którym "podanie nie spełnia wymogów określonych przepisami prawa". Brak legitymacji do uruchomienia środka zaskarżenia zapadłej decyzji nie może być utożsamiony z wystąpieniem okoliczności wskazanych w art. 169 par. 1 powołanej ustawy, łączących

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie pozbawia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku na ubezpieczenia wyleasingowanego samochodu. Statuuje on jednak zasadę, iż takie koszty są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą.

Przepis art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi kasacyjnej, wymienionej w art. 174 pkt 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż wymienione w hipotezie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" przepisy postępowania nie obejmują swym zakresem art. 145.

Przy niekwestionowanym - opisanym w skarżonym wyroku - stanie faktycznym sprawy było oczywiste, że świadczenia na rzecz Prezesa Spółki, będącego jej jedynym udziałowcem w 1998 r. podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów Spółki - podatniczki na podstawie wskazanego przepisu.

Powierzchowna tylko ocena w uzasadnieniu wyroku ocen i ustaleń faktycznych organów podatkowych poddawać może w wątpliwość trafność rozstrzygnięcia Sądu I instancji; brak wskazań co do dalszego postępowania organów administracji może natomiast spowodować przewlekłość ponowionego postępowania w sprawie i utrudnić realizację dążenia do ustalenia prawdy materialnej w stanie faktycznym stanowiącym podstawę

1. Wskazywane w kasacji zapisy prawne art. 2,11 i 29 Kodeksu pracy oraz art. 60 i 65 Kodeksu cywilnego, bez związania ich z zarzutem kasacyjnym naruszenia publicznego prawa podatkowego w postaci art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogły stanowić samoistnej adekwatnej podstawy kasacyjnej w sprawie niniejszej. 2. Zarzut naruszenia art. 141 § 4 Prawa o postępowaniu

Użyte w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ wyrażenie "grunty wyłączone na cele nierolnicze na podstawie ostatecznych decyzji administracyjnych" rozumieć należy w ten sposób, że obejmuje ono grunty rolne wyłączone z produkcji rolniczej mocą ostatecznych decyzji administracyjnych nie zaś grunty rolne przeznaczone jedynie na cele

1. Fakt wadliwego oznaczenia w skardze kasacyjnej normy z punktu widzenia klasyfikacji podstaw kasacyjnych wymienionych w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie dyskwalifikuje jednak zarzutu skargi przez pozostawienie takiego zarzutu poza zakresem kontroli instancyjnej. 2. Opodatkowaniu podatkiem od towarów

1. Z akt sprawy powinno wynikać, że osoba, która podpisała decyzję, była do tego upoważniona. Jeśli takiego wniosku nie można było wyprowadzić, to istniała istotna wątpliwość co do zgodności z prawem zaskarżonej decyzji. Wówczas od uznania sądu co do celowości usunięcia tej wątpliwości w toku postępowania sądowego (za czym przemawiały względy ekonomii procesowej) zależało czy skorzysta z możliwości

1. W art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ ustawodawca użył pojęcia "ugoda". Należy zatem uznać, iż wyłączenie w nim zawarte dotyczy zarówno ugód pozasądowych, jak i sądowych. 2. W sytuacji, gdy pracownik otrzyma odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w wysokości określonej w ugodzie, zawartej z pracodawcą

Przepis art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, określając, że ustalenie wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych będących przedmiotem spadku następuje z uwzględnieniem "opinii biegłych", wskazywał na rodzaj dowodu, a nie liczbę biegłych, których opinii powinien zasięgnąć organ podatkowy. W tej sytuacji nie naruszało tego przepisu

Zarzuty strony, dotyczące braku podstaw do przyjęcia, iż skarżący nie był uprawniony do opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego nie mogą być zatem skutecznie podnoszone w tym postępowaniu, skoro jego przedmiotem nie jest określenie zobowiązania podatkowego, a jedynie odsetek za zwłokę w zapłacie zaliczek na podatek określony inną decyzją. Zgodnie z art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30

Z przepisu art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że Sąd pierwszej instancji nie ma obowiązku przeprowadzania z urzędu postępowania zmierzającego do poszukiwania dowodów z dokumentu.

W ramach zarzutu naruszenia przepisu art. 141 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązany jest jedynie do kontroli zgodności uzasadnienia zaskarżonego wyroku z wymogami, wynikającymi z powyższej normy prawnej. Natomiast na gruncie tej podstawy kasacyjnej Sąd nie może badać zasadności