I. Art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej jest przepisem postępowania a nie przepisem prawa materialnego. Należy w związku z tym stwierdzić, że nie stanowi wskazania prawidłowej podstawy kasacyjnej powołanie wyłącznie przepisu procedury administracyjnej, do której należy powołany przepis. Skuteczne sformułowanie podstawy kasacyjnej naruszenia przepisów postępowania z art. 174 pkt 2 ustawy - Prawo

1. W skardze kasacyjnej zarzucono naruszenie przepisów postępowania - art. 141 § 1 p.p.s.a. oraz art. 121, art. 122, art. 125 i art. 200 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.). Przedstawiony zarzut nie został sformułowany stosownie do wymogów określonych w art. 174 i art. 176 p.p.s.a. ponieważ prawidłowe sformułowanie zarzutu polega na powołaniu

Dokonując wykładni językowej przepisu: § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a w szcególności ust. 3 który stanowił podstawę uchylenia zaskarżonej decyzji administracyjnej, stwierdzić należy, iż normodawca dopuszcza uznanie księgi podatkowej za rzetelną mimo, że nie odzwierciedla ona stanu rzeczywistego, ale tylko

Organy podatkowe miały prawo uznać, że nieoprocentowana pożyczka od zagranicznego kontrahenta była nieodpłatnym świadczeniem dla spółki. Ustalając wysokość tego świadczenia, mogły też przyjąć oprocentowanie, jakie podatnik uzyskałby z lokalnego banku. Wysokość odsetek od kapitału otrzymanego nieodpłatnie należy przyjmować w kwocie równej wysokości odsetek, jakie skarżąca spółka musiałaby zapłacić w

1. Warunek posiadania kwalifikacji do szkolenia uczniów podatnik obowiązany jest spełnić już przy zatrudnieniu ucznia (zawarcia umowy o pracę ), a więc przez cały okres jego szkolenia. 2. Do wniosków stanowiących podstawę rozstrzygnięcia Sąd doszedł nie po przeprowadzeniu pierwszej w kolejności przy interpretowaniu norm prawa podatkowego wykładni gramatycznej lecz wykładni celowościowej, która nie

Z uwagi na związanie Sądu kasacyjnego granicami skargi kasacyjnej Sąd nie może rozpatrzyć najważniejszego zarzutu skarżącego zgłoszonego w toku postępowania i rozwiniętego w uzasadnieniu skargi kasacyjnej tj. wydania bez podstawy prawnej odrębnej decyzji podatkowej w sprawie odsetek. Aby Sąd miał możliwość merytorycznego rozpatrzenia tego zarzutu" skarżący powinien powołując się na naruszenie przepisów

Zakłady pracy chronionej mają szansę odzyskać pieniądze utracone w wyniku niekorzystnej zmiany przepisów pozbawiającej ich prawa do zwolnień podatkowych, podstawą zwrotu są przepisy Konstytucji.

Treść par. 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173/, a przede wszystkim użyty spójnik "i" w wyrażeniu "uprawnione na mocy odrębnych przepisów do szkolenia uczniów i zatrudniające w ramach prowadzonej działalności" świadczy o tym, że warunek posiadania kwalifikacji

Sąd rozpoznający skargę kasacyjną nie jest uprawniony do precyzowania podstaw kasacyjnych w zastępstwie Strony. Ogólnikowość zarzutów czyni, wobec związania NSA zarzutami skargi kasacyjnej, niemożliwym merytoryczne ustosunkowanie się do nich.

Wszystkie obowiązki i uprawnienia, wynikające z ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ odnoszą się bezpośrednio do spółki cywilnej, a nie do jej wspólników. Do spółki jako strony stosunku podatkowoprawnego kierowane są decyzje organów podatkowych /art. 133 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137

W ramach zarzutu naruszenia prawa procesowego skutecznie można powoływać się tylko na naruszenie przepisów postępowania, regulujących postępowanie przed tym Sądem, czyli należało wskazać przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), którym Sąd ten miał uchybić akceptując fakt naruszenia przez podatkowy organ odwoławczy

Na podstawie art. 5 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych (Dz. U. nr 137 z 2003 r., poz. 1302) do naczelnika urzędu skarbowego należy ustalenie lub określenie i pobór podatków oraz niepodatkowych należności budżetowych. Wynika stąd, że nie znajduje oparcia w powołanych wyżej przepisach stanowisko wyrażone w skardze kasacyjnej, iż w sprawie występują dwa odrębne

Sąd naruszył przepisy postępowania, gdyż nie zastosował się do dyspozycji art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy o p.p.s.a. Skład orzekający w tej sprawie nie dostrzegł bowiem, że naruszone zostały przepisy art. 122, art. 187, art. 191 ustawy Ordynacja podatkowa.